بطولة بازل للتنس
بطولة بازل للتنس (بالإنجليزية: Swiss Indoors) هي بطولة تنس للمحترفين تقام سنوياً في مدينة بازل السويسرية على أراضية صلبة داخل القاعات.[1][2] تأسست سنة 1970، وتُصنف ضمن بطولات رابطة محترفي التنس 500 نقطة. أكثر من توج بلقب البطولة هو السويسري روجر فيدرير بثمانية ألقاب.
أرقام قياسية
- الأكثر فوزاً بالبطولة: 10
روجر فيدرير (2006، 2007، 2008، 2010، 2011، 2014، 2015، 2017-2019)
- الأكثر فوزاً بالبطولة على التوالي: 3
- الأكثر وصولاً للنهائي: 15
- الأكثر وصولاً للنهائي على التوالي: 10
نتائج البطولة
الفردي
|
السنة
|
البطل
|
الوصيف
|
النتيجة
|
|
2019
|
روجر فيدرير
|
اليكس دي مينور
|
6-2 ، 6-2
|
|
2018
|
روجر فيدرير
|
ماريوس كوبيل
|
7-6 ، 6-4
|
|
2017 |
روجر فيدرير (8) |
خوان مارتن ديل بوترو |
6–7(5–7), 6–4, 6–3
|
|
2016 |
مارين سيليتش |
كي نيشيكوري |
6–1, 7–6(7–5)
|
|
2015 |
روجر فيدرير |
رافاييل نادال |
6–3، 5–7، 6–3
|
|
2014 |
روجر فيدرير |
ديفيد جوفان |
6–2، 6–2
|
|
2013 |
خوان مارتن ديل بوترو |
روجر فيدرير |
7–6(7–3), 2–6, 6–4
|
|
2012 |
خوان مارتن ديل بوترو |
روجر فيدرير |
6–4, 6–7(5–7), 7–6(7–3)
|
|
2011 |
روجر فيدرير |
كي نيشيكوري |
6–1, 6–3
|
|
2010 |
روجر فيدرير |
نوفاك دجوكوفيتش |
6–4, 3–6, 6–1
|
|
2009 |
نوفاك دجوكوفيتش |
روجر فيدرير |
6–4, 4–6, 6–2
|
|
2008 |
روجر فيدرير |
ديفيد نالبانديان |
6–3, 6–4
|
|
2007 |
روجر فيدرير |
ياركو نييمينن |
6–3, 6–4
|
|
2006 |
روجر فيدرير |
فيرناندو غونزاليس |
6–3, 6–2, 7–6(7–3)
|
|
2005 |
فيرناندو غونزاليس |
ماركوس باجداتيس |
6–7(8–10), 6–3, 7–5, 6–4
|
|
2004 |
جيري نوفاك |
ديفيد نالبانديان |
5–7, 6–3, 6–4, 1–6, 6–2
|
|
2003 |
غييرمو كوريا |
ديفيد نالبانديان |
walkover
|
|
2002 |
ديفيد نالبانديان |
فيرناندو غونزاليس |
6–4, 6–3, 6–2
|
|
2001 |
تيم هينمان |
روجر فيدرير |
6–3, 6–4, 6–2
|
|
2000 |
توماس إينكفيست |
روجر فيدرير |
6–2, 4–6, 7–6(7–4), 1–6, 6–1
|
|
1999 |
كارول كوسيرا |
تيم هينمان |
6–4, 7–6(12–10), 4–6, 4–6, 7–6(7–2)
|
|
1998 |
تيم هينمان |
أندريه أغاسي |
6–4, 6–3, 3–6, 6–4
|
|
1997 |
غريغ روسديسكي |
مارك فيليبوسيس |
6–3, 7–6(8–6), 7–6(7–3)
|
|
1996 |
بيت سامبراس |
هندريك دريكمان |
7–5, 6–2, 6–0
|
|
1995 |
جيم كورير |
يان سيميرينك |
6–7(2–7), 7–6(7–5), 5–7, 6–2, 7–5
|
|
1994 [لغات أخرى] |
واين فيريرا |
باتريك ماكنرو |
4–6, 6–2, 7–6(9–7), 6–3
|
|
1993 |
مايكل ستيتش |
ستيفان إدبرغ |
6–4, 6–7(5–7), 6–3, 6–2
|
|
1992 |
بورس بيكر |
بيتر كوردا |
3–6, 6–3, 6–2, 6–4
|
|
1991 |
جاكوب هلاسك |
جون ماكنرو |
7–6(7–4), 6–0, 6–3
|
|
1990 |
جون ماكنرو |
غوران إيفانيسيفيش |
6–7, 4–6, 7–6, 6–3, 6–4
|
|
1989 |
جيم كورير |
ستيفان إدبرغ |
7–6, 3–6, 2–6, 6–0, 7–5
|
|
1988 |
ستيفان إدبرغ |
جاكوب هلاسك |
7–5, 6–3, 3–6, 6–2
|
|
1987 |
يانيك نواه |
رونالد أجينور |
7–6, 6–4, 6–4
|
|
1986 |
ستيفان إدبرغ |
يانيك نواه |
7–6, 6–2, 6–7, 7–6
|
|
بطولة بازل للتنس 1985 [لغات أخرى] |
ستيفان إدبرغ |
يانيك نواه |
6–7, 6–4, 7–6, 6–1
|
|
1984 |
يواكيم نيستروم |
تيم ويلكيسون |
6–3, 3–6, 6–4, 6–2
|
|
1983 |
فيتاس غيرولايتيس |
فويتشخ فيباك |
4–6, 6–1, 7–5, 5–5 retired
|
|
1982 |
يانيك نواه |
ماتس ويلندر |
6–4, 6–2, 6–3
|
|
1981 |
إيفان ليندل |
خوسيه لويس كليرك |
6–2, 6–3, 6–0
|
|
بطولة بازل للتنس 1980 [لغات أخرى] |
إيفان ليندل |
بيورن بورغ |
6–3, 6–2, 5–7, 0–6, 6–4
|
|
1979 |
براين غوتفريد |
يوهان كريك |
7–5, 6–1, 4–6, 6–3
|
|
1978 |
جييرمو فيلاس |
جون ماكنرو |
6–3, 5–7, 7–5, 6–4
|
|
1977 |
بيورن بورغ |
جون لويد |
6–4, 6–2, 6–3
|
|
1976 |
يان كودس |
جيري هربك |
6–4, 6–2, 6–3
|
|
1975 |
جيري هربك |
إيلي ناستاسي |
6–1, 7–6, 2–6, 6–4
|
|
1974 |
روجر تايلور (تنس) |
Petr Kanderal |
6–4, 6–2
|
|
1973 |
جان كلود باركلي |
Leonardo Manta |
6–3, 7–5
|
|
1972 |
Michel Burgener |
Petr Kanderal |
7–5, 4–6, 6–0
|
|
1971 |
Jiri Zahradnicek |
Petr Kanderal |
6–4, 5–7, 6–3
|
|
1970 |
Klaus Berger |
Ernst Schori |
6–3, 6–1
|
الزوجي
Year
|
الأبطال
|
الوصافة
|
النتيجة
|
2017 |
إيفان دوديج مارسيل غرانوييرس (2) |
فابريس مارتن إدوارد روجيه فازلين |
7–5, 7–6(8–6)
|
2016 |
مارسيل غرانوييرس جاك سوك |
روبرت ليندستيدت مايكل فينوس (تنس) |
6–3, 6–4
|
2015 |
أليكساندر بيا
برونو سواريز |
جايمي موري
جون بييرز |
7–5، 7–5
|
2014 |
فاسيك بوسبيسيل
نيناد زيمونيتش |
مارين دراجانجا
هنري كونتينين |
7–6(15–13), 1–6, [10–5]
|
2013 |
تريت هيوي
دومينيك إينجلوت |
جوليان نول
أوليفر ماراش |
6–3, 3–6, [10–4]
|
2012 |
دانييل نيستور
نيناد زيمونيتش |
تريت هيوي
دومينيك إينجلوت |
7–5, 6–7(4–7), [10–5]
|
2011 |
ميشيل لودرا
نيناد زيمونيتش |
ماكس ميرني
دانييل نيستور |
6–4, 7–5
|
2010 |
بوب براين
مايك براين |
دانييل نيستور
نيناد زيمونيتش |
6–3, 3–6, [10–3]
|
2009 |
دانييل نيستور
نيناد زيمونيتش |
بوب براين
مايك براين |
6–2, 6–3
|
2008 |
ماهيش بوباثي
مارك نولز |
كريستوفر كاس
فيليب كولشرايبر |
6–3, 6–3
|
2007 |
بوب براين
مايك براين |
جيمس بليك
مارك نولز |
6–1, 6–1
|
2006 |
مارك نولز
دانييل نيستور |
ماريوس فيرستينبرغ
مارسين ماتكوفسكي |
4–6, 6–4, [10–8]
|
2005 |
أجوستين كاليري
فيرناندو غونزاليس |
ستيفن هاس (كرة مضرب)
ويسلي مودي |
7–5, 7–5
|
2004 |
بوب براين
مايك براين |
لوكاس أرنولد كير
ماريانو هود |
7–6(11–9), 6–2
|
2003 |
مارك نولز
دانييل نيستور |
لوكاس أرنولد كير
ماريانو هود |
6–4, 6–2
|
2002 |
بوب براين
مايك براين |
مارك نولز
دانييل نيستور |
7–6(7–1), 7–5
|
2001 |
إليس فيريرا
ريك ليتش |
ماهيش بوباثي
ليندر بايس |
7–6(7–3), 6–4
|
2000 |
دونالد جونسون
بيت نورفال |
روجر فيدرير
دومينيك هرباتي |
7–6(11–9), 4–6, 7–6(7–4)
|
1999 |
Brent Haygarth
ألكسندر كيتينوف |
جيري نوفاك
ديفيد ريكل |
0–6, 6–4, 7–5
|
1998 |
أوليفييه ديلتر
فابريس سانتورو |
بيت نورفال
كيفن أولييت |
6–3, 7–6
|
1997 |
تيم هينمان
مارك روسيه |
كارستن براش
جيم غراب |
7–6, 6–7, 7–6
|
1996 |
يفغيني كافلنيكوف
دانيال فاتشيك |
دايفيد آدامز
مينو أوستينغ |
6–3, 6–4
|
1995 |
سيريل سوك
دانيال فاتشيك |
مارك كيل
Peter Nyborg |
3–6, 6–3, 6–3
|
1994 |
باتريك ماكنرو
جاريد بالمر |
Lan Bale
جون لافني دي جاجر |
6–3, 7–6
|
1993 |
بايرون بلاك
جوناثان ستارك (تنس) |
براد بيرس
ديف راندال |
3–6, 7–5, 6–3
|
1992 |
توم نيسن
سيريل سوك |
كاريل نوفاشيك
ديفيد ريكل |
6–3, 6–4
|
1991 |
جاكوب هلاسك
باتريك ماكنرو |
بيتر كوردا
جون ماكنرو |
3–6, 7–6, 7–6
|
1990 |
ستيفان كروغر
كريستو فان رينسبورج |
نيل برود
غاري مولر |
4–6, 7–6, 6–3
|
1989 |
أودو ريجليوسكي
مايكل ستيتش |
عمر كمبورس
Claudio Mezzadri |
6–3, 4–6, 6–0
|
1988 |
جاكوب هلاسك
توماس سميد |
جيريمي بايتس (تنس)
بيتر لوندغرين |
6–3, 6–1
|
1987 |
أندرس جاريد
توماس سميد |
Stanislav Birner
Jaroslav Navrátil [لغات أخرى] |
6–4, 6–3
|
1986 |
غاي فورجيه
يانيك نواه |
يان غونارسون
توماس سميد |
7–6, 6–4
|
1985 |
تيم غوليكسون
توم غوليكسون |
مارك ديكسون (تنس)
تيم ويلكيسون |
4–6, 6–4, 6–4
|
1984 |
بافيل سلوجيل
توماس سميد |
ستيفان إدبرغ
تيم ويلكيسون |
7–6, 6–2
|
1983 |
بافيل سلوجيل
توماس سميد |
ستيفان إدبرغ
Florin Segărceanu |
6–1, 3–6, 7–6
|
1982 |
هنري لوكونت
يانيك نواه |
فريتز بونينج
بافيل سلوجيل |
6–2, 6–2
|
1981 |
خوسيه لويس كليرك
إيلي ناستاسي |
Markus Günthardt
بافيل سلوجيل |
7–6, 6–7, 7–6
|
1980 |
كيفن كارن
ستيف دينتون |
بوب هيويت
فريو ماكميلان |
6–7, 6–4, 6–4
|
1979 |
بوب هيويت
فريو ماكميلان |
براين غوتفريد
راؤول راميريز |
6–3, 6–4
|
1978 |
فويتشخ فيباك
جون ماكنرو |
بروس مانسون
أندرو باتيسون |
7–6, 7–5
|
1977 |
مارك كوكس (تنس)
باستر موترام |
جون فيفير
جون جيمس |
7–5, 6–4, 6–3
|
1976 |
فريو ماكميلان
توم أوكر |
جيري هربك
يان كودس |
6–4, 7–6, 6–4
|
مصادر ومراجع
وصلات خارجية