Bien (filosofía)

L'Innocence ("Inocencia"), de William-Adolphe Bouguereau. Tanto'l fíu como'l corderu representen la fraxilidá y la tranquilidá. La imaxe d'una madre col so fíu tien connotaciones positives tamién na cultura china. Esta imaxe ye la que representa'l caracter Chinu 好 hǎo, que significa "bonu".

El bien ye'l valor dau a una aición d'un individuu, ye un enclín natural a fomentar lo deseable, motiváu por una comprensión de la redolada, de les persones (por casu al traviés d'un fondu exerciciu de la empatía) y/o d'unu mesmu. Un conxuntu de bones aiciones (aiciones bien executaes) que defenden lo bono pal mesmu individuu, o pa terceros, o pa una causa, o pa la sociedá polo xeneral.

Delles relixones, como la xudía y la cristiana, contemplen la historia del mundu y la historia de cada ser humanu como una llucha histórica ente'l Bien y el Mal. D'ende que se promueva la virtú, como camín del Bien, y combátase al pecáu, como camín del Mal. Inclusive les profecíes bíbliques predicen, pal futuru, el trunfu definitivu del Bien sobre'l Mal.

Postures filosófiques

  1. La teoría metafísica, según la cual el Bien ye la realidá y xusto la realidá perfecta o suprema y ye deseyáu como tal.
  2. La teoría suxetiva, según la cual el Bien ye lo deseyao o lo que gusta, y consíguese tan solo realizando diches aiciones.

El pensamientu humanu siguió estos dos caminos diverxentes: lo absoluto y lo relativo. Ente los pensadores contemporáneos caltiénense entá dambos puntos de vista, anque tien más adeptos el relativu. Pal home modernu, que mira a la ciencia y a la razón con gran respetu, ye difícil atopar argumentos fayadizos que xustifiquen la teoría absoluta del bien y del mal.[1]

La postura relativista supón, inclusive, que les actitúes básiques del home, tales como l'amor y el mieu, que se acomuña cuasi siempres al bien y al mal, respeutivamente, van producir efeutos distintos según les dómines y les sociedaes nes cualos prodúzanse, daqué que nun resulta fácil aceptar. Si nun esiste actitú meyor qu'otra, tampoco tenemos d'esforcianos por adoptala.

Bien moral nun ye aquello que perfecciona a una realidá según la so manera específica de ser y actuar, yá que p'algamar tal perfeición les maneres concretes nun tán daos. Ye la llibertá quien tien qu'escoyelos y yá que nun ta aseguráu qu'algamemos los fines naturales del home, la naturaleza humana tien unes referencies emponedores pa la llibertá.

Ver tamién

Referencies

  1. ↑ “Las Enseñanzas básicas de los Grandes Filósofos” de S. E. Frost (h) – Editorial Claridad SA