Fanny Brice

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Fanny Brice
Vida
Nacimientu Manhattan, 29 d'ochobre de 1891[1]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Muerte Hollywood[2], 29 de mayu de 1951[1] (59 años)
Sepultura Cementeriu Westwood Village Memorial Park
Causa de la muerte hemorraxa cerebral
Familia
Casada con Nicky Arnstein (1919 – 1927)
Billy Rose (1929 – 1938)
Fíos/es William Brice
Estudios
Llingües falaes inglés[3]
Oficiu música, cantante, actriz de teatru, actriz de cine, modelu, llocutora radiofónica, actriz
Premios
Xéneru artísticu música pop tradicional (es) Traducir
Instrumentu musical voz
Discográfica Victor Talking Machine Company
IMDb nm0108511
Cambiar los datos en Wikidata

Fanny Brice (29 d'ochobre de 1891, Manhattan – 29 de mayu de 1951, Hollywood) foi una influyente cantante, animadora y actriz teatral y cinematográfica d'Estaos Xuníos. Foi la creadora y estrella de la esitosa serie d'humor The Baby Snooks Show.

17 años dempués de la so muerte, la so figura foi retratada nel teatru y nel cine por Barbra Streisand na obra Funny Girl.

Entamos

Fanny Brice (escritu dacuando Fannie) yera'l nome teatral de Fania Borach. Nació en Nueva York, nuna familia d'orixe xudíu húngaru, con dos hermanos mayores qu'ella. En 1908 dexó la escuela pa trabayar nuna revista de xéneru burlesco, y dos años más tarde empecipió la so asociación con Florenz Ziegfeld, siendo titular de les sos Ziegfeld Follies dende 1910 hasta la década de 1930.

Nes Follies de 1921 cantó la tema My Man, que se convirtió nun gran ésitu y que foi'l so cantar más representativu. Tamién la grabó pal sellu Victor Records. El segundu cantar más acomuñada con ella foi "Second Hand Rose". Grabar numberoses vegaes pa Victor y tamién pa Columbia. Pol so discu de 1921 "My Man", recibió con calter póstumu un Grammy Hall of Fame Award.

Ente los sos filmes inclúyense My Man (1928), Be Yourself! (1930) y Everybody Sing (1938), con Judy Garland. Brice, Ray Bolger y Harriet Hoctor fueron los únicos artistes de la orixinal Ziegfeld que s'interpretaron a sigo mesmos nes películes The Great Ziegfeld (1936) y Ziegfeld Follies (1946). Pola so contribución a la industria cinematográfica tien una estrella nel Paséu de la Fama de Hollywood.

Carrera

Dende la década de 1930 hasta la so muerte en 1951, Fanny actuó na radio interpretando a una neña pequeña ya irritante llamada Snooks, un papel que fizo per primer vegada nun sketch de Follies. Primero con Alan Reed y dempués con Hanley Stafford como'l so pá, Baby Snooks estrenar nel programa The Ziegfeld Follies of the Air en febreru de 1936 na cadena CBS. Ella treslladóse a la NBC n'avientu de 1937, interpretando a Snooks como parte del programa Good News, volviendo dempués a la CBS en Maxwell House Time, programa partíu ente númberos de Snooks y del humorista Frank Morgan, en setiembre de 1944. Volvió otra vegada a la NBC en payares de 1948, nun show dafechu so, llamáu primeramente Toasties Time y dempués conocíu como The Baby Snooks Show.

Brice yera tan meticulosa col so programa y col so personaxe, que se sabe qu'actuaba con vistíu de neña, a pesar de que solamente yera vista pola audiencia del estudiu. Tenía 45 años d'edá cuando'l personaxe empecipió la so vida radiofónica. Amás de Reed y Stafford, ente los sos co-protagonistes incluyíense Lulu Roman, Lalive Brownell, Lois Corbet y Arlene Harris interpretando a la so madre, Danny Thomas como Jerry, Charlie Cantor como Tíu Louie y Ken Christy como Mr. Weemish.

Brice y Stafford llevaron a Baby Snooks y Daddy a la televisión nuna sola ocasión, una actuación en 1950 nel programa de la CBS Popsicle Parade of Stars. Tres la esperiencia, volvió con Stafford y el so personaxe a la seguridá de la radio, onde fixo la so siguiente interpretación nel llexendariu programa de Tallulah Bankhead The Big Show en payares de 1950, compartiendo cartelu con Groucho Marx y Jane Powell.

Seis meses dempués de la so actuación en The Big Show, Fanny Brice finó en Hollywood, con 59 años d'edá, por causa d'una hemorraxa cerebral. Ta soterrada nel Campusantu Westwood Village Memorial Park de Los Angeles.

Matrimonios

Brice tuvo un matrimoniu de curtia duración na so adolescencia con un peluqueru local, Frank White. El so segundu home foi un xugador profesional, Nicky Arnstein. Antes de la so boda, Arnstein cumplió 14 meses de condena en Sing Sing, onde Brice visitábalu selmanalmente. En 1918 casáronse, en viviendo xuntos seis años. En 1924 Arnstein foi acusáu d'un robu de bonos en Wall Street. Brice aportunó na so inocencia y sufragó los gastos de la defensa, bien elevaos. Arnstein foi condergáu y cumplió trés años de condena na penitenciaría federal de Leavenworth (Kansas). Lliberáu en 1927, Arnstein sumió de la vida de Brice y de los sos dos fíos. Al so pesar, Brice divorciar d'él. Darréu casóse col compositor y productor teatral Billy Rose y actuó na so revista Crazy Quilt, ente otres. Desafortunadamente, esti matrimoniu tamién fracasó.

Semeyes de Brice

"Rockaway Baby", 1920.

Anque los nomes de los personaxes principales camudáronse, l'argumentu del filme de 1939 Rose of Washington Square inspirar nel matrimoniu y carrera de Brice, hasta l'estremu de tomar emprestáu'l títulu d'un cantar qu'ella interpretaba nel Follies y d'incluyir "My Man." Ella demandó a 20th Century Fox por invadir la so intimidá, ganando'l casu. El productor Darryl F. Zanuck viose forzáu a borrar dellos númberos acomuñaos a l'actriz.

Barbra Streisand interpretó a Brice nel musical de Broadway de 1964 Funny Girl, el cual centrábase nel ascensu a la fama de Brice y na so aturbolinada rellación con Arnstein. En 1968 Streisand ganó l'Óscar a la meyor actriz por interpretar el mesmu papel na so versión cinematográfica. La secuela de 1975 Funny Lady centrar na rellación de Brice col empresariu Billy Rose.

Bibliografía

Referencies

  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 119048035. Data de consulta: 15 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. ↑ Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: xx0235133. Data de consulta: 1r marzu 2022.

Enllaces esternos