Freddie Mercury

Freddie Mercury
Vida
Nacimientu Zanzibar City, 5 de setiembre de 1946[1]
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu [2]
Sultanatu de Zanzíbar [3]
Residencia Garden Lodge, Kensington (en) Traducir
Grupu étnicu Inmigración india en el Reino Unido (es) Traducir
Parsi
Llingua materna inglés
Muerte Kensington, 24 de payares de 1991[1] (45 años)
Causa de la muerte bronconeumonía (es) Traducir[4]
Familia
Padre Bomi Bulsara
Madre Jer Bulsara
Pareyes Jim Hutton
Mary Austin
Hermanos/es Kashmira Cooke
Estudios
Estudios St. Peter's Boys School (es) Traducir
St. Mary's School (en) Traducir
West Thames College (en) Traducir
University of West London (es) Traducir
Ealing Art College (en) Traducir
(1966 - 1969) : Diseñu gráficu
Llingües falaes inglés[5]
Oficiu cantautor, guitarrista, pianista, compositor, productor musical, cantante, productor, pintor, poeta, diseñador gráficu, músicu de rock
Llugares de trabayu Munich
Trabayos destacaos Bohemian Rhapsody
We Are the Champions
Love of My Life
Don't Stop Me Now
Premios
Nominaciones
Influyencies Lata Mangeshkar y Jimi Hendrix
Miembru de Queen[7]
Seudónimos Larry Lurex[7]
Xéneru artísticu hard rock
Glam rock
Instrumentu musical guitarra
pianu
órgano Hammond (es) Traducir
tecláu
voz
Discográfica Columbia Records
Polydor Records
EMI
Parlophone
Hollywood Records (es) Traducir
Creencies
Relixón Zoroastrismu[8]
IMDb nm0006198
freddiemercury.com
Cambiar los datos en Wikidata

Farrokh Bulsara (5 de setiembre de 1946, Zanzibar City – 24 de payares de 1991, Kensington), más conocíu como Freddie Mercury, foi un músicu Parsi-británicu, meyor conocíu como cabezaleru y cantante de la histórica banda de rock Queen (incluyida nel Salón de la Fama del Rock and Roll en 2001). Destacó poles sos habilidaes vocales y poles sos interpretaciones en vivo. Como compositor, escribió bayura d'ésitos internacionales, incluyendo "Bohemian Rhapsody", "Killer Queen", "Somebody to Love", "We Are the Champions" y "Crazy Little Thing Called Love". A parte del so trabayu con Queen, tamién produxo munchos ésitos como artista en solitariu. Mercury, que yera descendiente de parsis indios y que xorreció na India, foi nomáu tamién la “primer estrella del rock britano-asiática”.[9] Morrió por mor d'una bronconeumonía provocada pol VIH (SIDA) el 24 de payares de 1991, teniendo fecho pública l'anuncia de la so enfermedá un día enantes, 23 de payares.

Pese a que Queen nun foi popular munches vegaes nes crítiques de música rock,[10][11][12] estímense que les ventes mundiales del grupu superen les 300 millones de copies de discos a día de güei.[13] La banda tien tamién pasao más selmanes en conxuntu nes llistes d'ésitos d'álbumes del Reinu Xuníu más tiempu que cualaquier otru grupu musical, más incluso que The Beatles.[14] En 2006, Time Asia nomó a Mercury como un de los “héroes asiáticos” más influyentes de los caberos 60 años.[15] D'otra miente, tamién foi percriticáu por tener arrequexao el so orixe étnicu, al igual que a la hora de contraer el VIH, guardándolos de facelos públicos.[16][17]

Biografía

Primeros años

Freddie Mercury nació en Stone Town, na islla de Zanzíbar, de la costa este d'África. Los sos padres, Bomi y Jer Bulsara, yeren dambos parsis de la provincia de Gujarat, n'India.[18] L'apellíu familiar deriva de la ciudá de Bulsar (tamién conocida como Valsad) nel sur de Gujarat. Como parsis, la familia prauticaba la relixón zoroástrica. La familia treslladóse a Zanzibar por mor del nuevu destinamientu de so pa como caxeru de mediu nivel de la Oficina Colonial Británica. Amás, Mercury tenía una hermana pequeña, Kashmira.[19]

Mercury foi mandáu a la India de nuevo a la edá d'ocho años a la Escuela de Neños St. Petter's (San Pedru n'asturianu), un internáu pa neños na ciudá de Panchgani, averada a Bombay (agora Mumbai). En St. Peter's resultó un estudiante destacáu que destacó en criquet y ḥoquei sobre herba. Siendo por naturaleza mandrechu, yera especialmente adeptu al boxéu, con un fuerte “ganchu d'izquierdes”.

Na escuela, formó una popular banda de música escolar, nomada The Hectics (“Los Axitaos” n'asturianu), na que tocaba'l pianu. Un amigu d'entós afirma que Mercury “tenía una habilidá estraordinaria pa escuchar la radio y reproducir lo qu'oyía nel pianu”.[20] Tamién foi en St. Peter's onde entamó a dase a conocer como "Freddie". Mercury quedóse n'India gran parte de la so neñez, viviendo con so güela y so tía. Completó la so educación n'India na Escuela Superior St. Mary's na ciudá de Mazagaon enantes de tornar a Zanzíbar.

A la edá de 17 años, Mercury y so familia fueron forciaos a colar de Zanzíbar, debio a la Revolución de Zanzíbar de 1964.[9] La familia treslladóse a una pequeña casa en Feltham, Londres. Entró nes qu'agora ye'l West Thames College, n'aquelles la Politéunica d'Isleworth, nel oeste de Londres, onde estudió arte. Acabó por conseguir un Diploma n'Arte y Diseñu Gráficu nel Ealing Art College, y más tarde fadría usu de les sos habilidaes gráfiques en xeres como'l diseñu de la conocida Cresta de Queen. Por último, Mercury caltuvo la ciudadanía británica pol restu de la so vida.

Tres la so graduación, Freddie entró en delles bandes demientres trabayaba vendiendo ropa de segunda mano nel agora temporalmente desapaecíu Kensington Market en Londres, anque tamién tuvo un trabayu nel aeropuertu de Heathrow. Amigos d'aquellos tiempos recuérdenlu como un mozu calláu y cobarde que tenía un interés pergrande na música.[21]En 1969 formó la banda Ibex, más tarde pasando a llamase Wreckage. Cuando esta banda falló nel so despegue musical, enrolóse nuna segunda nomada Sour Milk Sea (Mar de Lleche Agrio), anque de toes formes, entamando 1970, esti grupu acabó por desfacese.[22]

N'abril de 1970, Mercury xunióse al guitarrista Brian May y percusionista Roger Taylor, que previamente taben nuna banda nomada Smile, y pese a les reserves de los otros miembros, Mercury escoyó'l nome de "Queen" pa la nueva banda. Más tarde Freddie afirmaría falando sobre'l nome del grupu: "Yera perconsciente de les connotaciones gays, pero yera sólo una faceta d'ello".[23] Por último, sobre esti añu, tamién procedió a camudar llegalmente el so nome.

Influencies

De neñu, Mercury escuchó una cantidá considerable de música india, y una de les sos tempranes influencies foi'l cantante de playback de Bollywood Lata Mangeshkar, a quien tuvo la oportunidá de ver en direuto nesi país.[24] Depués de treslladase a Inglaterra, Mercury fízose fan del grupu de rock Led Zeppelin, del guitarrista Jimi Hendrix, de John Lennon y de los famosos The Beatles.[25] Llegó a dicir de Hendrix: "Jimi Hendrix ye perimportante. Ye'l mio ídolu. Epitomiza un poco, la so presentación nel escenariu, la totalidá de trabayos d'una estrella del rock. Nun hai forma de comparalu. O tienes la maxa o non. Nun hai forma de que pueda salite igual. Nun hai naide que lu pueda reemplazar".[26] Otra de les sos favorites artistes poles sos representaciones yera la cantante y actriz Liza Minnelli. Él una vegada llegó a dicir: "Una de les mios tempranes inspiraciones vieno de Cabaret. Adoro absolutamente a Liza Minnelli, ye totalmente impresionante. La forma na que desendolca los sos cantares, la auténtica enerxía."[27]

Carrera

Cantante

Vistu como un de los más grandes cantantes na música internacional,[15][28][29] Freddie Mercury poseía una voz perdistintiva, incluyendo un rexistru de cuasi cuatro octaves.[30][31] Pese a que la so voz dimientres una conversación yera la del rangu d'un barítonu, munches de los sos cantares cantábalos nel rangu de tenor. El biógrafu David Bret describió la so voz como "intensificando dientro de delles esceiciones nos soníos más graves, del gruñíu roqueru a lo tienru, vibrante tenor, llueu a un tonu altu, hasta una coloratura cuasi perfeuta, pura y cristalina nes llegaes más altes."[32] Per otru llau, normalmente baxaba les sos notes más altes dimientres actuaciones en vivo. Mercury tamién afirmaba nun tener asistío enxamás a dengún entrenamientu formal nin tener padecío nódulos de les cuerdes vocales.[33] La soprano catalana Montserrat Caballé, con quien Mercury grabó un álbum, espresó la so opinión de que "la diferencia ente Freddie y cuasi toles otres estrelles del rock yera que él taba vendiendo la so voz."[17]

Compositor

Mercury escribió diez de los diecisiete cantares del álbum de Queen Greatest Hits: "Seven Seas of Rhye", "Killer Queen", "Bohemian Rhapsody", "Somebody to Love", "Good Old-Fashioned Lover Boy", "We Are the Champions", "Bicycle Race", "Don't Stop Me Now", "Crazy Little Thing Called Love", y "Play the Game".

L'aspeutu más notable de la so composición incluyía l'anchu rangu d'estremaos xéneros qu'emplegaba, qu'incluyíen ente otros estilos, rockabilly, heavy metal y disco. Como desplicó nuna entrevsista en 1986, "Odio facer lo mesmu una y otra vegada. Préstame ver qué ta pasando agora na música, nel cine y nel teatru ya incorporar too lo d'ehí.”[34] Comparáu con munchos compositores populares, Mercury tamién curiaba d'escribir material musical complexu. Por exemplu, "Bohemian Rhapsody" ye una cadarma acíclica y compriende docenes d'acordes.[35][36] "Crazy Little Thing Called Love", per otru llau, contién perpocos acordes. Pesie al fechu de que Mercury davezu escribió armoníes percomplicaes, tamién afirmaba que malpenes podía lleer música.[37] Escribió la mayoría los sos cantares nel pianu y emplegó una ancha variedá de notes.[35]

Actuaciones en vivo

Freddie Mercury con una bandera brasilana dimientres el conciertu de Rock in Rio, en 1985.

Mercury destácase poles sos actuaciones en vivo, que yeren davezu daes a públicos nos estadios alrodiu de tol mundiu. Emplegaba un estilu altamente teatral que davezu invocaba un gran tratu y participación del ensame d'asistentes. Un cronista de The Spectator describiólu como "un intérprete hasta los llímites del cachondéu, dexa al so públicu n'estáu de shock y n'última instancia encandílalu con delles versiones estravagantes de sí mesmu."[38] David Bowie, quien cantó nel Freddie Mercury Tribute Concert (conciertu tributu a Freddie Mercury, 1992) y grabó'l cantar "Under Pressure" con Queen dicía de Mercury, "De tolo nuestros más teatrales intérpretes, Freddie llevolu más allá que los demás." ... "Llevólu más allá del llímite. Y por supuesto, yo siempre admiré a un home que lleva medies. Sólo vilu en conciertu una vegada, y como dicíen, definitivamente yera un home que podía tener a tol públicu na palma de la so manu. Siempre podía facer qu'un cliché se-y volviere ventaxosu."[39]

Una de les interpretaciones en vivo más famoses de Freddie con Queen foi nel Live Aid de 1985, dimientres la que tol públicu l'estadiu, 72.000 persones, llevaron el ritmu con palmaes, cantaron moviéronse al unísonu. L'actuación de Queen nesi eventu tien sío votada por críticos y músicos como l'actuación en vivo más grande de la historia la música rock. Los resultaos fueron asoleyaos nun programa de televisión nomáu "The World's Greatest Gigs" (Los Mayores Xigantes del Mundiu).[40][41] Tres el Live Aid de 2005 un críticu escribió "Esos que compilen llistes de Grandes Líderes del Rock y premien colos puestos más altos a Mick Jagger, Robert Plant etc. Son culpables d'un terrible descuidu. Freddie, como quedó evidente na so Dionisia actuación nel Live Aid, yera ensin problemes com un Dios ente tos ellos."[42]

A lo llargo de la so carrera, Mercury estímase qu'autuó en direutu nunos 700 conciertos en países per tol mundiu xunto con Queen. Un aspeutu notable de los conciertos de Queen foi precisamente la estensión qu'abarcaron.[34] Él una vegada desplicaba, "Nós somos la Cecil B. DeMille del rock and roll, siempres queriendo facer coses más grandes y meyores."[34] La banda foi la primera que decidióse a tocar n'estadios suramericanos, rompiendo records mundiales d'asistencia nel Estadiu Morumbi en São Paulo en 1981.[43] En 1986 Queen foi tamién la primer banda en tocar tres la Cortina de Fierru, cuando tocaron énte un ensame de 80.000 persones en Budapest.[44] La cabera actuación en públicu de Freddie tomó llugar el 9 d'agostu de 1986 en Knebworth Park n'Inglaterra y a él asistieron unes 300.000 persones según ta estimáu.[45]

Instrumentalista

Freddie Mercury tocando la guitarra dimientres un conciertu con Queen en Frankfurt, 1984.

Mercury tocó'l pianu en munchos de los cantares más famosos de Queen. Exemplos de cantares basaos nel pianu son "Killer Queen", "Bohemian Rhapsody", "Good Old Fashioned Lover Boy", "We Are the Champions" y "Don't Stop Me Now". Nos conciertos emplegaba grandes pianos, dimientres que nel estudiu emplegaba estremaos teclaos como muérganos, pianos de cola y pianos verticales. De 1979 p'alantre tamién fizo usu estensu de los sintetizadores nel estudiu. El guitarrista de Queen, Brian May, afirma que Mercury nun taba impresionáu coles sos habilidaes nel pianu y usaba l'instrumentu lo menos posible.[46] Pese a qu'escribió munches llinies de guitarra, Mercury poseía sólo habilidaes rudimentaries pa col instrumentu. Pese a too, escribió "Crazy Little Thing Called Love" pa guitarra y davezu la tocaba dimientres les actuaciones en vivo con esi cantar.

Carrera en solitariu

Amás del so trabayu con Queen, Mercury asoleyó dos álbumes en solitariu y dellos singles. Pese a que'l so trabayu en solitariu nun tien tenío tantu ésitu comercial como'l realizáu con Queen, los dos álbumes y dellos de los cantares en solitariu debutaron nel top 10 de les llistes d'álbumes del Reinu Xuníu. El so primer trabayu incluyía la contribución a un cantar nomáu Love Killsa un álbum de 1984 dedicáu a la película de 1926 de Fritz Lang Metropolis. El cantar, que foi producíu por Giorgio Moroder, debutó na décima posición nes llistes del Reinu Xuníu.[47]

Los dos álbumes en solitariu de Mercury fueron Mr. Bad Guy y Barcelona, asoleyaos en 1985 y 1988, respeutivamente. El caberu foi un álbum orientáu al pop faciendo énfasis al mesmu tiempu na música disco y dance. "Barcelona" foi grabada cola cantante d'ópera Montserrat Caballé, a quien él admiraba dende facía tiempu a esgaya. Pese a que debutó nel top ten nes llistes del Reinu Xuníu,[47] Mr. Bad Guy nun se considera que tuviere ésitu comercial en comparación con álbumes asoleyaos por Queen. De toes formes, en 1993 un remix de "Living on My Own", un single del álbum, algamó'l primer puestu de les llistes del Reinu Xuníu[48] El cantar tamién-y supunxo a Mercury un Premiu Ivor Novello a títulu póstumu. El críticu d'All Music Ed Rivadavia describe Mr. Bad Guy como "sobresaliente dende l'entamu al final" y espresa la so vista de que Mercury "fizo un trabayu encomiable d'estensión a un campu entovía ensin tratar."[49] En particular, l'álbum foi fuertemente conducíu pela vía de los sintetizadores d'una forma que nun yera carauterística d'álbumes previos de Queen.

Barcelona, grabáu cola soprano catalana Montserrat Caballé, combinaba elementos de la música más popular cola ópera. Munchos críticos nun taben seguros con cómo afrontar l'álbum, faciendo una crítica refería a éste como "el CD más bizarru del añu."[50] Caballé, d'otru llau, consideró l'álbum como un de los mayores ésitos de la so carrera. El títulu del cantar del álbum debutó na octava posición de les llistes del Reinu Xuníu y foi d'un ésitu descomanáu n'España.[51]

Amás de los dos álbumes en solitariu, Mercury asoleyó bayura singles adicionales, incluyendo la so propia versión de The Great Pretender, por The Platters, que debutó con una quinta posición nel Reinu Xuníu en 1987.[47] En setiembre de 2006 un álbum recopilatoriu amosando'l trabayu en solitariu de Freddie foi asoleyáu nel Reinu Xuníu (y de la mesma forma n'otros munchos países, ente ellos n'España) n'honor al que tendría sío el so sesenta cumpleaños. L'álbum debutó nel top 10 de les llistes d'álbumes del Reinu Xuníu.[52]

Personal

A entamos de los '70 Mercury caltuvo una rellación de llarga duración con una moza nomada Mary Austin (a quien conoció a través de Brian May), y xunto a la que vivió por munchos años. De toes formes, a mediaos de los '70, el cantante entamó una aventura con un exevutivu de la discográfica Elektra Records, lo que a la fin supunxo el final de la rellación con Mary Austin.[53] Mercury y Austin de toes formes siguieron siendo grandes amigos d'ehí p'alantre, con Mercury davezu refiriéndose a ella como la so única verdadera amiga. Nuna entrevista en 1985 Mercury dixo d'Austin, "Tolos mios amantes entrugáronme por qué nun podíen reemplazar a Mary (Austin), simplemente ye imposible. La única amiga de verdá que tengo ye Mary, y nun quiero a naide más. Pa min, ella foi como una muyer a nivel llegal. Pa min, eso foi un matrimoniu. Creemos unu nel otru, eso ye suficiente pa min."[54] Él tamién escribió munchos cantares sobre Austin, la más notable ye "Love of My Life". Mercury foi tamién padrinu del fíu mayor de Mary, Richard.[46]

En 1980, Mercury entamó a frecuentar llocales d'alterne gays, onde conoció a munchos que seríen pareyes d'él a curtiu plazu.[55] Mercury tamién entamó a dexase bigote por esi añu.[55] En 1985 entamó tamién otra rellación de llargu plazu con un peluqueru nomáu Jim Hutton. Hutton vivió con Mercury dimientres los caberos seis años de la so vida, atendiólu na so enfermedá y tuvo al so llau cuando morrió. Hutton tamién afirma que Mercury morrió llevando una faxa de boda que Hutton-y dio tiempu atrás.[56]

Pese a que cultivó una perestravagante personalidá nel escenariu, munches fuentes refiérense a él como una persona tremendamente cobarde.[17][19][57] Tamién concedía perpoques entrevistes. Una vegada dixo de sí mesmu: "Cuando toi actuando soi un estrovertíu, dimientres qu'endientru min soi un home dafechu diferente."[12]

Muerte

Según el so compañeru sentimental Jim Hutton, a Mercury diagnosticáron-y el VIH na primavera de 1987.[58] Sobre esa dómina, Mercury tamién afirmaba nuna entrevista tener dao negativu nun test de la enfermedá.[17] Pese a les negaciones, la prensa británica prosiguió de forma galopante colos rumores dimientres los siguientes años, alimentaos pola demacrada apariencia de Mercury, la falta de xires de Queen y por reportaxes a antiguos amantes en dellos periódicos y diarios.[59] Fasta'l final de la so vida, Mercury foi acosáu ensin descansu por fotógrafos, dimientres el diariu británicu The Sun asoleyaba una serie d'artículos afirmando que taba seriamente enfermu.

Mercury continuó visitando l'estudiu hasta un mes enantes de morrer, en payares de 1991. Dimientres el final de la so vida, Queen tuvo no más alto del so ésitu comercial, col álbum Innuendo entrando direutamente na primer posición de les llistes britániques y vendiendo 250.000 copies sólo na so primer selmana.[60]

El 22 de payares de 1991 Mercury llamó al manager de Queen, Jim Beach, pa dir hasta la so casa de Kensington, p'aldericar sobre una declaración pública de que tenía la enfermedá. Al otru día, el 24 de payares, la consiguiente anuncia foi espublizada na prensa en nome de Freddie:[61]

“Siguiendo la verdadera conxetura había na prensa les caberes dos selmanes, quiero confirmar que tengo diagnosticao positivamente con VIH y que tengo SIDA. Sentí que yera lo más correuto caltener esta información en priváu hasta la dómina pa protexer la privacidá d'aquellos que m'alrodien. De toes formes, agora ye'l momentu pa los mios amigos y fans de tol mundiu de saber la verdá y espero que toos axúntense a los mios médicos y toes aquelles persones qu'en tol mundiu tan lluchando escontra esta terrible enfermedá. La mio privacidá siempre foi perespecial pa min y soi famosu por nun conceder apenes entrevistes. Por favor, entendéi qu'esta política vaiga continuar.”

Poco más de 24 hores dempués d'asoleyar esti comunicáu, Mercury morría el 24 de payares a la edá de 45 años. La causa oficial de la muerte foi una complicación broncopulmonar resultáu de la enfermedá del SIDA.[62] Pese a que nun tenía atendío a servicios relixosos n'años, el funeral de Mercury foi celebráu por un sacerdote zoroastra. Los cantantes Elton John, David Bowie, y los restantes miembros de Queen asistieron al funeral. Foi incineráu nel cementeriu Kensal Green, y les sos cernaes fueron espardíes sobre'l llagu de Xinebra, en Suiza, según la versión oficial, pese a que sostiénse que'l verdaderu llugar ye otru, nun sabío públicamente a pidimentu del propiu Freddie.

Nel so deseyu, la mayoría de la so fortuna, incluyendo la so casa y los sos derechos de grabación, fueron pa Mary Austin, y lo restante pa sos pas y so hermana. Desxó-y cerca de 500.000£ al so chef Joe Fanelli, otres 500.000 llibres al so asistente personal Peter Freestone, 100.000 al so xofer Terry Giddings, y 500.000 a so pareya Jim Hutton.[63] Mary Austin continúa viviendo en casa de Mercury, en Logan Place, Kensington, cola so familia.[63]

Crítica y controversia

Herencia

Mercury tien sío criticáu por tener caltenío en secretu la so etnia india. Como un periodista del The Times observó, "Freddie siempres quitó importancia a los sos orixenes indios. Nes poques entrevises que dio nunca foi claru, de forma deliberada, sobre ellos."[9] Un amigu cercanu comentó-y al biógrafu David Bret: "[Farrokh] Bulsara yera un nome qu'él enterró. Nunca quería falar del periodu de la so vida previu a que se convirtiere en Freddie Mercury, y tou sobre Freddie Mercury yera una cosa construyida por sí mesmu."[64] un periodista del Times Online comparólu con Michael Jackson: "Quería pasar por estrella europea blanca del Rock'n'Roll. Curiosamente, la xente horrorízase de que Michael Jackson refugue los sos oríxenes étnicos y nun cavile sobre que Mercury facía lo mesmo."[16]

Estatus VIH

Mercury tien sío tamién criticáu pol fechu de que sumió el so estatus de portador del VIH al públicu por munchu tiempu, esperando al que dempués sería'l día previu a la so muerte, p'almitir que tenía SIDA. Tien sío suxerío que pudo acordar un tratu económicu pa falar de la so enfermedá y la so situación de llucha contra la mesma falando de forma honesta y verdadera.[39][65]

Orientación sexual

Dimientres dellos críticos tienen suxerío que Mercury sumió la so orientación sexual al públicu,[9][17][16] otres fuentes refiérense al cantante como dalguien que foi “abiertamente gay”.[15][66] De fechu, Mercury refirióse a sí mesmu como "gay" nuna entrevista en 1974 cola revista NME magazine.[10] D'otra miente, tamién davezu distanciábase del so compañeru Jim Hutton dimientres los eventos públicos nos '80.[56] Un escritor d'un periódicu gay online sintió que'l públicu tenía de tenese sentío bastante inxenuos sobre la materia: "Dimientres en munchos aspeutos él yera perraru en tola so carrera (siendo 'Soi tan gay como un narcisu, queríu' una de les sos cites más famoses), les sos orientaciones nel ámbitu sexual asemeyaben pasar poles mentes del so públicu y de sabios (dambos gays y heteros) escrutándolu por décades."[67] John Marshall, del Gay Times, espresó la opinión que vien darréu en 1992: "Él [Mercury] foi una “reina n'escena”, nun atemorizáu d'amosar la so homosexualidá pero nun deseyando analizar o xustificar el so estilu de vida... Yera como si Freddie Mercury tuviese diciéndo-y al mundiu 'Soi lo que soi. ¿Y qué?' Y ésto en sí foi una afirmación que fizo."[67]

"Recuerdo una entrevista na que dixi, 'Xuego nel campu bisexual.' Por supuestu nel m'atopo. Ye simplemente una materia sobre ónde me lleva'l mio humor. Si la xente m'entruga si soi gay, dígo-yos que ye cosa d'ellos averigualo."

-Freddie Mercury, 1976 (del llibru "Classic Queen", por Mick Rock)

Controversies

Mercury y Queen foren ampliamente criticaos nos '80 pol fechu de romper el boicot cultural de les Naciones Xuníes al actuar en dellos conciertos en Sun City, un complexu d'entretenimientu en Bofutatsuana, un nucleu de la entós Sudáfrica del apartheid. Como resultáu d'eses actuaciones Queen foi colocáu na llista negra d'artistes de la ONX y foi ampliamente criticáu en revistes como NME.[42]

Una controversia adicional asocedióse n'agostu de 2006, cuando una organización nomada a sí mesma Propagación y Movilización Islámica pidió-y al ministeriu de cultura de Zanzíbar la cancelación de la gran escala de celebraciones preparaes pal que tendría sío el sesenta cumpleaños de Mercury. La organización amosó delles protestes sobre les celebraciones planeaes, incluyendo que Mercury nun yera un zanzibarí propiamente dicho y que yera bisexual, lo que nun concuerda coles lleis del Islam, la relixón dominante de la islla. Amás la organización clamó que "l'asociación de Mercury con Zanzíbar degrada a la nuesa islla como llugar del Islam."[66] la celebración planeada foi cancelada.

Llegáu

Apaiciones nes llistes d'individuos influyentes

Munches sondeos populares na cabera década conduxeron a que la reputación de Mercury ta realzada dende la so muerte. Por exemplu, en 2002 apaeció nel puestu 58 de la llista de “Los 100 Meyores Británicos”, esponsorizada pola BBC y votada pol públicu.[68] Foi n'adición llistáu nel puestu 52 nun estudiu xaponés de 2007 sobre “Los 100 Héroes Más Influyentes".[69] Pesie al fechu de que tien sío criticáu por activistes gays por arrequexar el so estatus de portador del VIH, l'autor Paul Russel incluyó a Mercury nel so llibru "The Gay 100: A Ranking of the Most Influential Gay Men and Lesbians, Past and Present." (El Gay 100: Un Ranking de los Gays y Lesbianes Más Influyentes, Pasaos y Presentes)[70] Otros artistes incluyíos na llista de Russel foren Liberace y Rock Hudson. En 2006, la revista Time d'Asia asitiólu como l'héroe asiáticu más influyente de los pasaos 60 años: L'artículu acreditó a Freddie como artífiz de "tener duplicáu en música lo qu'otros indios — como Salman Rushdie y Vikram Seth — fixeron en lliteratura: garrando la obra d'arte colonial y representándola d'una mena más enriquecida y más desllumante de lo que munchos anglofalantes creyeron posible."[15]

Continuidá de la so popularidá

Nel Reinu Xuníu Queen tien agora pasaes más selmanes coleutivamente nes llistes d'álbumes del Reinu Xuníu que cualaquier otru grupu o artista (incluyendo a The Beatles),[14] y l'álbum Greatest Hits ye'l más vendíu de tolos tiempos nel Reinu Xuníu.[71] Estimaciones de les ventes a nivel mundial del grupu hasta agora asítien el númberu de les mesmes en 300 millones.[13] Dos de los cantares de Mercury, "We Are the Champions" y "Bohemian Rhapsody", tienen caúna sío votaes como'l cantar más grande de tola historia n'encuestes d'alta importancia feches por Sony Ericsson[72] y Récores Mundiales Guinness,[73] respeutivamente. La primera encuesta foi un intentu d'establecer el cantar más queríu del mundiu, dimientres que la de Guinness tuvo llugar nel Reinu Xuníu. N'ochobre de 2007 el videu de "Bohemian Rhapsody" foi votáu como'l más grande de tolos tiempos por llectores de la revista Q.[74] La voz de Mercury foi tamién votada como la segunda, tres la de Mariah Carey, na llista de “Les 22 Meyores Voces de la Música”.[15]

L'algame que la muerte de Mercury tuvo a la hora de da-y más puxu a la popularidá de Queen nun ye del tou ñidiu. Nos Estaos Xuníos, onde la popularidá de Queen destacó na década de los '80, les ventes de los sos álbumes medraron esponencialmente dimientres 1992, al otru añu de la so muerte.[75] En 1992 un críticu americanu afirmó, "lo que los escépticos nomen el factor de la estrella muerta tien venío a tomar parte — Queen ta en mediu del so mayor rexurdimientu—."[76] La película Wayne's World, que contenía'l cantar "Bohemian Rhapsody," tamién xurdió en 1992.

Tributos

Una estatua en Montreux, Suiza (fecha pola escultora Irena Sedlecka, de la República Checa) foi erixía en tributu a Mercury. Dende 2003, fans de tol mundiu reúnense en Suiza anualmente a dar tributu al cantante tomando parte nel "Freddie Mercury Montreux Memorial Day" (Día en Memoria de Freddie Mercury de Montreux), na primer selmana de setiembre.[77] La Royal Mail asoleyó un sellu con un tema en dedicación a Mercury como parte de la serie Millennium Stamp. Una placa foi tamién erexía sitiu onde ta'l llar de la so familia, en Feltham, onde Mercury y éstos mudáronse al aportar a Inglaterra en 1964.[78]

Importancia na historia del SIDA

La muerte de Freddie Mercury representó un fechu cimeru na historia del SIDA.[79] Na primavera de 1992, los restantes miembros de Queen fundaron la fundación The Mercury Phoenix Trust, de llucha escontra'l SIDA, y organizaron el The Freddie Mercury Tribute Concert for AIDS Awareness o Conciertu Tributu a Freddie Mercury pola Concenxa sobre'l SIDA.[80] La Mercury Phoenix Trust tien dende entós recaudao millones de llibres en dellos actos benéficos de llucha escontra'l SIDA. El conciertu tributu, que tuvo llugar nel Estadiu Wembley, pa una audiencia de 72.000 persones, desplegó una verdadera variedá de convidaos, incluyendo a Robert Plant, Extreme, Elton John, Metallica, David Bowie, Annie Lennox, Tony Iommi, Guns N' Roses, Elizabeth Taylor, George Michael, Def Leppard y Liza Minnelli. El conciertu foi retransmitíu en vivo a 76 países y tuvo una audiencia estimada de mil millones de persones.[81]

Instrumentos usaos por Freddie Mercury

Pianos de cola:

  • Baldwin SD10 Concert Grand
  • Bechstein D Concert Grand
  • Bechstein S Baby Grand
  • Bösendorfer Imperial Concert Grand
  • Kawai RX7 Concert Grand
  • Steinway D Concert Grand
  • Steinway S Baby Grand
  • White Baby Grand (marca desconocía)
  • Yamaha C1 Baby Grand
  • Yamaha C7 Concert Grand
  • Yamaha CFIIIS Concert Grand
  • Yamaha SF Concert Baby Grand (Zissou Edition)

Pianos verticales:

  • Chappell
  • Vertical (Marca desconocía)

Electronic pianos:

  • Roland RD1000
  • Wurlitzer EP200
  • Yamaha CP80

Sintetizadores y samplers:

  • E-mu Emulator II+
  • Fairlight CMIIIS
  • Korg M1
  • Kurzweil K250
  • Oberheim OB8
  • Oberheim OBX
  • Oberheim OBXA
  • Roland Jupiter 8
  • Yamaha DX7

Otros teclaos:

  • Hammond organ
  • Clave (tecláu) (marca desconocía)

Guitarres:

  • Ovation 12-string
  • White Fender Telecaster

Notes

a) Nel certificáu de nacencia de Freddie[18] sos pas definíense a sí mesmos con "Nacionalidá: Indo-británica" y "Raza: Parsí". Los parsis son un grupu étnicu del subcontinente indiu seguidores del Zoroastrismu.

b) La familia bulsara toma'l so nome de Bulsar, una ciudá y distritu agora nel estáu indiu de Gujarat y güei oficialmente conocíu como Valsad. Nel sieglu XVII, Bulsar foi un de los cinco centros del zoroastrismu (los otros cuatru yeren tamién parte de lu que güei ye Gujarat) y consecuentemente "Bulsara" ye un nome relativamente común ente zoroastrianos. De fechu, ye precisamente esti enllaz cola ciudá de Bulsara'l causante de que, pese a la homosexualidá de Freddie Mercury, Queen seya l'únicu grupu musical occidental permitíu d'escuchar n'Irán, debio a los sos enllaces parsis y asiáticos.

Bibliografía

  • Matthew Zipple
  • «Mercury soars in opera CD: Bizarre album may be cult classic», The Denver Post (Denver), July 20, 1992 
  • «Queen's popularity takes ironic turn», The Denver Post (Denver), April 19th, 1992 
  • Freddie Mercury: An Intimate Memoir By the Man Who Knew Him Best, London, ISBN 0711978010 
  • Classic Albums: Queen: The Making of "A Night at the Opera", Aldershot, March 21, 2006 
  • Queen, «Bohemian Rhapsody», Queen: Greatest Hits: Off the Record, Eastbourne/Hastings, ISBN 0-86359-950-8 
  • Summers, David, ed., The Rock Stars Encyclopedia, London 
  • The Gay 100: A Ranking of the Most Influential Gay Men and Lesbians, Past and Present, Seacaucus, ISBN 0-7582-0100-1 
  • Parsis: The Zoroastrians of India: A Photographic Journey (2nd edición), Woodstock/New York, ISBN 1-58567-593-8 
  • «Queen», Hall of Fame Inductees, Cleveland 

Referencies

  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ «LIBRIS» (31 mayu 2012). Consultáu'l 24 agostu 2018.
  3. ↑ URL de la referencia: https://en.wikipedia.org/wiki/Freddie_Mercury.
  4. ↑ URL de la referencia: https://www.nytimes.com/1991/11/25/arts/freddie-mercury-45-lead-singer-of-the-rock-band-queen-is-dead.html.
  5. ↑ Identificador CONOR.SI: 59462499. Afirmao en: CONOR.SI.
  6. ↑ URL de la referencia: http://razzies.com/asp/content/XcNewsPlus.asp?cmd=view&articleid=24. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20110715155800/http://razzies.com/asp/content/XcNewsPlus.asp?cmd=view&articleid=24. Data de consulta: 19 payares 2019.
  7. ↑ 7,0 7,1 Data de consulta: 21 avientu 2018.
  8. ↑ URL de la referencia: https://www.thevintagenews.com/2018/09/13/freddie-mercury-was-a-zoroastrian/. Data de consulta: 23 xineru 2021.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Januszczak 1996.
  10. ↑ 10,0 10,1 Webb 1974.
  11. ↑ Barnes 1974.
  12. ↑ 12,0 12,1 Myers 1991.
  13. ↑ 13,0 13,1 Cota 2006.
  14. ↑ 14,0 14,1 BBC News 2005a. Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «BBC_2005a» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 Fitzpatrick 2006.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Landesman 2006.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 Cain 2006.
  18. ↑ 18,0 18,1 "Linda B" 2000.
  19. ↑ 19,0 19,1 Das 2000. Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «Das_2000» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  20. ↑ O'Donnell 2005.
  21. ↑ Davis 1996, p. 1,10
  22. ↑ Skala 2006.
  23. ↑ Highleyman 2005.
  24. ↑ Bret 1996, p. 7.
  25. ↑ Davis 1996, p. 2.
  26. ↑ Cohen 1975.
  27. ↑ Rush 1977a
  28. ↑ Prato <not dated>.
  29. ↑ BBC News 2001.
  30. ↑ D'Esti Miller 2007.
  31. ↑ Guazzelli 2007.
  32. ↑ Bret 1996, p. 26.
  33. ↑ Rush 1977b
  34. ↑ 34,0 34,1 34,2 Wenner 2001.
  35. ↑ 35,0 35,1 Queen 1992.
  36. ↑ Aledort 2003.
  37. ↑ Coleman 1981.
  38. ↑ Blaikie 1996.
  39. ↑ 39,0 39,1 Ressner 1992.
  40. ↑ Minchin 2005.
  41. ↑ BBC News 2005b.
  42. ↑ 42,0 42,1 Harris 2005.
  43. ↑ Bret 1996, p. 91.
  44. ↑ Pye 1986.
  45. ↑ Jones 1999
  46. ↑ 46,0 46,1 Longfellow 2006.
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 Rees & Crampton 1999, p. 809.
  48. ↑ Rees & Crampton 1999, p. 811.
  49. ↑ Rivadavia <not dated>.
  50. ↑ Bradley 1992.
  51. ↑ Rees & Crampton 1999, p. 810.
  52. ↑ ukmusic.com 2006
  53. ↑ Teckman 2004, part 2.
  54. ↑ Hauptfuhrer 1977.
  55. ↑ 55,0 55,1 Teckman 2004, part 3.
  56. ↑ 56,0 56,1 Hutton 1994.
  57. ↑ O'Donnell 2005.
  58. ↑ Teeman 2006.
  59. ↑ Bret 1996, p. 138.
  60. ↑ Bret 1996, p. 172.
  61. ↑ Bret 1996, p. 179.
  62. ↑ Biography Channel 2007.
  63. ↑ 63,0 63,1 Wigg 2000.
  64. ↑ Bret 1996, p. 20.
  65. ↑ Sky 1992, p. 163.
  66. ↑ 66,0 66,1 BBC News 2006.
  67. ↑ 67,0 67,1 Urban <not dated>. Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «Urban_notdated» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  68. ↑ BBC News 2002.
  69. ↑ "James" 2007.
  70. ↑ Russell 2002.
  71. ↑ Brown 2006.
  72. ↑ Haines 2005.
  73. ↑ CNN 2002.
  74. ↑ BBC News 2007
  75. ↑ RIAA 2007.
  76. ↑ Brown 1992.
  77. ↑ Bishton 2004.
  78. ↑ WENN 2005.
  79. ↑ National AIDS Trust 2006.
  80. ↑ Stothard 1992.
  81. ↑ ABC Television 2007.

Enllaces esternos