Monte Whitney
Monte Whitney | |
---|---|
monte | |
Situación | |
País | Estaos Xuníos |
Estaos | California |
Condáu | condáu de Tulare |
Cordal | Sierra Nevada (es) |
Montes | Sierra Peaks Section Peaks List (en) |
Coordenaes | 36°34′43″N 118°17′31″W / 36.5786°N 118.2919°O |
Datos | |
Altitú | 4421 m |
Prominencia | 3073 m |
Materiales | granitu |
Fechos importantes | |
Primer ascensu | 18 agostu 1873 - Charles Dorance Begole (en) , Albert Hubbard Johnson (en) , John Lucas (en) |
First winter ascent (en) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | 10 xineru 1929 - Orland Bartholomew (en) |
Orixe del nome | Josiah Whitney (es) [1] |
El monte Whitney ye'l visu más eleváu de los Estaos Xuníos allegantes, con un altor de 4421 metros. Ta asitiáu nes llendes de los condaos californianos d'Inyo y Tulare. La fastera oeste del monte termina nel Parque Nacional Sequoia.
El monte recibió'l so nome de Josiah Whitney, el xefe del departamentu de xeoloxía de California. La primer ascensión realizar Charles Begole, A. H. Johnson y John Lucas en 1873.
El Monte Whitney ta asitiáu unos 135 quilómetros (210 per carretera) al oeste del puntu más baxu de Norteamérica, la Cuenca Badwater (86 metros per debaxo del nivel del mar) nel Parque nacional del Valle de la Muerte.[2]
Xeografía
El visu del monte Whitney ta cerca de munchos de los picos más altos de la Sierra Nevada. Esti cume álzase drásticamente 3.285 metros percima del pueblu de Lone Pine alcontráu nel valle Owens, a unos 24 quilómetros al este..[3] El monte llevántase más llevemente nel llau oeste, namái llegando a 910 metros percima del senderu John Muir pa travesar el llagu Guitar (Guitar Lake).
El monte alzar en forma de cúpula y daqué más llana per un sitiu, con crestes dentaes d'otra..[4] El monte Whitney atópase percima de la llende del monte y tien un clima alpín. Bien poques plantes crecen cerca del visu. Los únicos animales son transitorios, como la caparina apolo (Parnassius Phoebus) y el pinzón rosado de corona gris.
Xeoloxía
L'aguada oriental del Monte Whitney ye muncho más pronunciada que la so aguada occidental. El cordal de Sierra Nevada ye, n'esencia, un bloque sobre una rimada col estremu más altu nel llau oriental. Nel llau oeste, ye como si'l bloque s'adjuncti con gonciu, ente que'l bloque llevantar al este.[5] L'ascensu ye causáu por un sistema de falles normales que bordia la base esti del cordal, per debaxo del monte Whitney. Asina, el granitu que forma'l monte Whitney ye'l mesmu granitu que forma les Alabama Hills, cientos de metros más embaxo. La elevación del Whitney (y l'amenorgamientu del valle Owens) son la resultancia de les mesmes fuercies xeolóxiques que provoquen les carauterístiques de tola cuenca y cordal (Provincia xeolóxica de les cuenques y cordales): la corteza del Oeste ente-montes (Intermountain West) espurrir bien amodo. Nótase que l'agua que cai escontra l'oeste del picu desagua nel océanu Pacíficu, ente que nel este desagua na Gran Cuenca, una zona endorreica.
Senderismo
La ruta más popular pa llegar al visu ye al traviés del senderu Mont Whitney (Mount Whitney Trail) qu'empieza en Whitney Portal a una altitú de 2.250 metros y una distancia de 21 quilómetros al oeste de la llocalidá de Lone Pine. La caminada ye d'unos 34 quilómetros d'ida y vuelta, con un desnivel positivu de más de 1.900 metros, que puede tomar de dos a tres díes. Precísense permisos tol añu pero son disponibles en cantidaes llindaes pa evitar el sobreuso dende'l primeru de mayu hasta'l primeru de payares. El Serviciu Forestal de los Estaos Xuníos (United States Forest Service o USFS) executa una llotería añal pa los permisos emitíos en númberos llindaos dende'l primeru de febreru hasta'l 15 de marzu. El senderu John Muir (John Muir Trial) apurre una ruta más llarga nel Whitney, llegando al llau oeste del monte y coneutando col senderu Mont Whitney cerca del visu.[6]
Referencies
- ↑ Afirmao en: Place Names of the High Sierra. Autor: Francis P. Farquhar. Editorial: Sierra Club. Data d'espublización: 1926.
- ↑ National Park Service. «A visitor's guide to Death Valley National Park (2006)».
- ↑ «Mount Whitney: Highest Mountain in California». About sports. [Consulta: 8 de mayu de 2015]
- ↑ Perlman, Eric «Nice Going, Whitney». Backpacker, maig 1985, páx. 49-55 [Consulta: 8 mayu 2016]
- ↑ Schoenherr, Allan A. A Natural History of California. University of California Press, 1995. ISBN 0-520-06922-6.
- ↑ «Climbing Mt. Whitney». NPS. [Consulta: 10 mayu 2016].