Вежа валынскага тыпу

Вежа валынскага тыпу або стоўп — тып манумэнтальных абарончых вежаў, якія ўзводзіліся на Валыні, а таксама на землях сучасных Беларусі і Польшчы ў другой палове XIII—XIV стагодзьдзі.

У пляне мелі круглую або прастакутную форму. Адпавядалі тагачаснай тактыцы актыўнага штурма з выкарыстаньнем камнекідальных машынаў.

Зьяўляюцца выбітнымі зьявамі ў гісторыі дойлідзтва ва ўсходніх славянаў: гэта былі адны зь першых мураваных абарончых пабудоваў, самыя першыя замкі, якія сымбалізавалі пераход да фэўдалізму.

Блізкіх да нямецкіх бэргфрыдаў, рэдка выконвалі жылыя функцыі (як францускі данжон).

• Берасьце
• Камянец
• Тураў
• Наваградак
• Горадня

На сёньняшні дзень захаваўся толькі стоўп у Камянцы.

• сяло Вэсэле, Бэрыславскі раён, Херсонская вобласць Вітаўтава вежа, пачатак XIV ст., захавалася. https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D1%96%D1%82%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D1%96_%D0%B2%D0%B5%D0%B6%D1%96
• Мікалаеў не захавалася

• Стоўп’е
• Белавін

• Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.