|
|---|
Перадгісторыя канфліктуМаньчжурыя (1931—1932) (Мукдэн • Нэньцзян • Хэйлунцзян • Цзіньчжоу • Харбін) • Шанхай (1932) • Маньчжоу-го • Жэхэ • Сцяна • Унутраная Манголія (Суюань) Першы этап (ліпень 1937 — кастрычнік 1938)Мост Лугаўцяа • Пекін-Цяньцзінь • Чахар • Шанхай (1937) (Склад Сыхан) • Чыг. Бэйпін—Ханькоу • Чыг. Цяньцзінь-Пукоу • Таюань (Пінсінгуань · Сінькоу) · Нанкін • Сюйчжоу · Тайэрчжуан • Пн.-У.Хэнань (Ланьфэн) •Амой • Чунцын • Ухань (Ваньцзялін) • Кантон Другі этап (кастрычнік 1938 — снежань 1941)(Хайнань) — Наньчан — (Рака Сюшуй) — Суйсянь і Цзапян — (Шаньтоу) — Чанша (1939) — Пд. Гуансі — (Куньлуньская цясніна) — Зімнее наступленне — (Уюань) — Цзааян і Ічан — Бітва ста палкоў — Пн. В'етнам — Ц. Хубэй — Пд.Хэнань — З. Хубэй (1941) — Шангаа — Паўднёвая Шаньсі — Чанша (1941) Трэці этап (снежань 1941 — верасень 1945)Чанша (1942) — Бірманская дарога — (Таунгу) — (Енангяунг) — Чжэцзян-Цзянсі — Салуін — Чунцынская кампанія — З. Хубэй (1943) — Пн.Бірма-З.Юньнань — Чандэ — «Іці-Го» — (Ц.Хэнань — Чанша (1944) — Гуйлінь-Лючжоу) — Хэнань-Хубэй — З.Хэнань — З.Хунань — Гуансі (1945) Савецка-японская вайна |
Абарона Харбіна — бітва паміж войскамі Кітайскай рэспублікі і Японскай імперыі, што адбылася ў час японскага ўварвання ў Маньчжурыю.
Гісторыя
Пасля паразы пад Цыцыкарам генерал Ма Чжаньшань адступіў у Хайлунь, адкуль спрабаваў кіраваць правінцыяй Хэйлунцзян. У перамовы з ім уступіў японскі палкоўнік Кэндзі Даіхара, у надзеі дамагчыся прызнання генералам (а той кантактаваў з Чжанам Сюэлянам) марыянеткавых урадаў на манчжурских тэрыторыях, у прыватнасці, у Гірыне (Цзіліні). Правінцыя была падзелена паміж чыгуначнымі войскамі гаміньданаўскага генерала Дзіна Чаа і пра-па-японску наладжанымі часткамі генерала Сі Ця. Чжаньшань, папулярная персона сярод кітайцаў, не спяшаўся пераходзіць на бок ворага і, для ціску на яго, напачатку студзеня Доихара папрасіў Сі Ця пачаць наступ на Харбін і Хайлунь. Дын Чаа рэарганізаваў свае часткі ў «Армію самооброны Цзіліня» і заклікаў жыхароў Харбіна далучыцца да яго гарнізона, 25-га Чжан Сюэлян загадаў Чаншану спыніць перамовы. Даіхара пацярпеў паразу ў перамовах, а войскі Сі Ця адступілі пасля недоўгачасовай бітвы з Армію самаабароны.
Для апраўдання ўмяшання ва ўнутрыкітайскі канфлікт агенты Даіхары арганізавалі хваляванні ў Харбіне, падчас якіх загінулі чацвёра японскіх супрацоўнікаў. Японскія войскі былі заняты на іншых франтах, толькі 2-я пяхотная дывізія генерала Тамона Дзіро пасля працяглага наступлення вярнулася на адпачынак у Мукдэн. 28-га яна пачала пры 30-градусным марозе пасоўванне да Харбіна. Да 4-га лютага яны завяршылі атачэнне горада. 17-гадзінная бітва за горад характарызавалася адступам дрэнна навучаных кітайскіх ратнікаў пад агнём артылерыі і бамбардзіровак з брыючага лёту. Чао адступіў на паўночны ўсход, уніз па плыні Сунгары.
Даіхара прапанаваў Ма Чжаньшаню мільён долараў ЗША золатам на стварэнне арміі Маньчжоў-го, 14-га лютага той пагадзіўся і быў прызначаны губернатарам Хэйлунцзяна. 27-га Цін Чаа спыніў супраціўленне, што спыніла заваяванне Маньчжурыі. Зрынуты ў 1911-м імператар Пу І быў абвешчаны Вярхоўным кіраўніком Маньчжоў-го, Чаншан у даданні да паста губернатара стаў міністрам абароны.
