Алтай

Алтайскія горы
манг.: Алтайн нуруу
манг.: ᠠᠯᠲᠠᠢ ᠶᠢᠨ ᠨᠢᠷᠤᠭᠤ
уйг. ئالتاي تاغ تىزمىسى‎
руск.: Алтай
манг.: ᠠᠯᠲᠠᠢ
манг.: Алтай
каз.: Алтай таулары
Краіны
Даўжыня2 000 км
Шырыня600 км
Найвышэйшая вяршыняБялуха 
Найвышэйшы пункт4506 м 
Алтай (Азія)
Алтай
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алтай (паўднёваалт.: Алтай туулар, каз.: Алтай таулары, кіт.: 阿尔泰山脉, манг.: Алтайн нуруу) — складаная сістэма самых высокіх у Сібіры хрыбтоў, падзеленых глыбокімі далінамі рэк і шырокімі ўнутрыгорнымі і міжгорнымі катлавінамі.

Горная сістэма размешчана там, дзе сыходзяцца межы Расіі, Манголіі, Кітая і Казахстана. Яна падзяляецца на Паўднёвы Алтай (Паўднёва-заходні), Паўднёва-ўсходні Алтай і Усходні Алтай, Цэнтральны Алтай, Паўночны і Паўночна-ўсходні Алтай, Паўночна-заходні Алтай.

Алтайскі, Катунскі запаведнікі і пласкагор'е Укок у сукупнасці ўтвараюць аб'ект Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА, названы «Алтай — Залатыя горы».

Гл. таксама

Літаратура

  • Алта́й // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 266—268. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
  • Алта́й / Михайлов Н. И., Нехорошев В. П. // Т. 1. А — Ангоб. — М. : Советская энциклопедия, 1969. — С. 458—460. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
  • Громов Л. В. Алта́й // Горная энциклопедия : в 5 т. (руск.) / гл. ред. Е. А. Козловский. — М.: «Советская энциклопедия», 1984. — Т. 1. Аа-лава — Геосистема. — С. 101—103. — 560 с. — 56 500 экз. — ISBN 5-85270-007-X.
  • Алта́й // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 23—24. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.

Спасылкі