Амаду Тумані Турэ

Амаду Тумані Турэ
фр.: Amadou Toumani Touré
4-ы Прэзідэнт Малі 8 чэрвеня 2002 — 22 сакавіка 2012 (дэ-факта); 8 красавіка 2012 (дэ-юрэ)
Папярэднік	Альфа Умар Канарэ
Пераемнік	Амаду Санога (старшыня Нацыянальнага камітэта па аднаўленні дэмакратыі і адраджэнню дзяржавы) Дыўнкундэ Траарэ (Прэзідэнт Малі)
Старшыня Пераходнага Камітэта выратавання нацыі Малі 26 сакавіка 1991 — 8 чэрвеня 1992
Папярэднік	Муса Траарэ (прэзідэнт)
Пераемнік	Альфа Умар Канарэ (прэзідэнт)
Нараджэнне	4 лістапада 1948 Мопці[d], Мопці[d], Малі
Смерць	9 лістапада 2020(2020-11-09)[1] (72 гады) 10 лістапада 2020
Веравызнанне	Іслам, суніцкага толку
Партыя	беспартыйны
Член у	Акадэмія навук заморскіх тэрыторый[d]
Адукацыя	Разанскае вышэйшае паветрана-дэсантнае каманднае вучылішча Агульнавайскавая ваенная школа ў Кулікора[d]
Званне	генерал арміі[d]
Бітвы	Tuareg rebellion (1990-1995)[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Амаду Тумані Турэ (фр.: Amadou Toumani Touré,4 лістапада 1948, Мопці, Французскі Судан — 10 лістапада 2020, Стамбул, Турцыя) — Малійскі палітык і ваенны дзеяч.

Былы вайсковы генерал, займаў пасаду прэзідэнта Малі з 26 сакавіка 1991 да 8 чэрвеня 1992 года і з 8 чэрвеня 2002 года да 8 красавіка 2012 года. Атрымаў прызнанне дзякуючы правядзенню дэмакратычных рэформаў, аднак быў скінуты ў выніку вайсковага перавароту^[2].

Першапачаткова імкнуўся стаць настаўнікам, але затым уступіў у шэрагі арміі і пасля навучання ў СССР і Францыі ў 1984 стаў камандуючым парашутыстаў Малі.

Пасля таго, як у 1991 ваенны ўрад Мусы Траорэ жорстка заглушыў народныя дэманстрацыі пратэсту, Турэ узначаліў ваенны пераварот. Прыйшоўшы да ўлады ў якасці кіраўніка Часовага камітэта па ахове здароўя народа, арганізаваў Нацыянальную канферэнцыю, якая выпрацавала новую канстытуцыю Малі.

Пасля прэзідэнцкіх і парламенцкіх выбараў перадаў уладу новаму прэзідэнту Альфа Умару Канарэ.

На працягу наступнага дзесяцігоддзя займаўся неваеннай дзейнасцю, у асноўным звязанай з грамадскай аховай здароўя.

Сышоў з узброеных сіл у верасні 2001 года. На прэзідэнцкіх выбарах у Малі 2002 года балатаваўся як незалежны кандыдат. Быў пераабраны ў 2007 годзе.

21 сакавіка 2012 года групоўка ўзброеных сіл учыніла пераварот, незадаволеная тым, як адміністрацыя Турэ рэагуе на дзеянні паўстанцаў на поўначы Малі^[3].