Баржа

Баржа з буксірам-штурхачом на Глівіцкім канале

Ба́ржа[1] (ад фр.: barge) — пласкадоннае самаходнае або несамаходнае грузавое судна без аснасткі з невялікай асадкай. Несамаходныя баржы цягнуць або штурхаюць буксірамі.

У залежнасці ад грузаў, якія перавозяць, баржы падзяляюцца на

  • сухагрузныя (для перавозкі пяску, руды, каменю, вугалю),
  • наліўныя (вадкае паліва, вада),
  • ваенныя.

У залежнасці ад раёна плавання падзяляюцца на:

  • марскія,
  • рачныя,
  • рэйдавыя (прыбярэжныя).

На ўнутраных водных шляхах баржы з’яўляюцца адным з асноўных сродкаў перавозкі грузаў. На моры яны, разам з ліхтэрамі, выконваюць дапаможныя функцыі[2].

Гл. таксама

  • Баржавоз

Крыніцы

  1. ↑ БелЭн 1996.
  2. ↑ ВСЭ 1970.

Літаратура

  • Ба́ржа // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 307. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
  • Ба́ржа // Т. 2. Ангола — Барзас. — М. : Советская энциклопедия, 1970. — С. 631. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
  • Ба́ржа // Военно-морской словарь (руск.) / Гл. ред. В. Н. Чернавин. — М.: Воениздат, 1989. — С. 39. — 511 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00174-X.
  • Ба́ржа // Военный энциклопедический словарь / Отв. ред. Еремина Н.. — М.: Эксмо, 2007. — С. 89. — 1024 с. — 5 000 экз. — ISBN 978-5-699-23223-9. (руск.)
  • Ба́ржа // Военный энциклопедический словарь. В 2 т. Т. 1. / Редкол.: А. П. Горкин, В. А. Золотарев, В. М. Карев и др. — М.: Большая Российская энциклопедия, «РИПОЛ КЛАССИК», 2001. — С. 144. — 848 с. — 5000 экз. — (Энциклопедические словари). — ISBN 5-85270-219-6 («БРЭ»); ISBN 5-7905-0994-0 («РИПОЛ КЛАССИК»); 5-7905-0995-9 (т. 1). (руск.)
  • Ба́ржа // Краткий иллюстрированный морской словарь для юношества / М. и Д. Сулержицкие. Под ред. контр-адмирала Н. Г. Морозовского — М. : Издательство ДОСААФ, 1955. — С. 22. — 287 с. — 20 000 экз. (руск.)
commons: Баржа на Вікісховішчы