Бернардзін Сіенскі

Святы Бернардзін Сіенскі
італ.: Bernardino da Siena
Статуя святога працы Антоніа Рагі
Дата нараджэння	8 верасня 1380[1]
Месца нараджэння	Маса-Марытыма, Сіенская рэспубліка[d], Свяшчэнная Рымская імперыя[2]
Дата смерці	20 мая 1444[1] (63 гады)
Месца смерці	Л’Акуіла, Неапалітанскае каралеўства, Свяшчэнная Рымская імперыя
Месца пахавання	маўзалей Святога Бернардзіна[d]
Услаўлены	Рымская каталіцкая царква
Кананізаваны	24 мая 1450 (указ Папы Мікалая V)
У ліку	святы[3]
Дзень памяці	20 мая
Заступнік	Public Relations, рэклама, хворых на гульняманію,
Атрыбуты	Табліца з ініцыяламі IHS. Тры мірты сімвалізуюць тры запрашэнні на біскупства, ад якіх ён адмовіўся
Альма-матар	Сіенскі ўніверсітэт
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бернардзін Сіенскі, таксама вядомы як проста Бернардзін, (8 верасня 1380 — 20 мая 1444) — каталіцкі святы, заступнік работнікаў сферы сувязей з грамадскасцю, францысканскі місіянер і італьянскі святар.

Бернардзін нарадзіўся ў 1380 годзе ў дваранскай сям'і Альбізескі ў італьянскім гарадку Маса-Марыціма (Таскана), дзе яго бацька ў той час быў губернатарам. Застаўшыся сіратой у шэсць гадоў, быў выгадаваны набожнай цёткай. Па завяршэнні адукацыі ён сыходзіць з дому, і пачынае сваё служэнне міласэрнасці ў бальніцах. У час вывучэння грамадзянскага і кананічнага права ў Сіене, ён працуе ў бальніцы Санта Марыя дэла Скала (італ.: Santa Maria della Scala). Калі ў горадзе ў 1400 годзе пачалася эпідэмія чумы, разам з 12 юнакамі прыняў на сябе кіраўніцтва шпіталем, і, на працягу 4 месяцаў з рызыкай для жыцця дапамагаў хворым, палягчаючы іх пакуты. Затым узяў на сябе клопат аб хворай цётцы, а пасля яе смерці стаў праводзіць час у посце і малітвах. Паводле падання, у час адной з такіх малітваў яму з'явіўся вобраз пакутуючага на крыжы Хрыста, пасля чаго ён раздаў усю сваю маёмасць бедным і 8 верасня 1402 года ва ўзросце 22 гадоў уступіў у ордэн францысканцаў; праз год прынёс манаскія зарокі ў адным з францысканскіх манастыроў Сіены, аднак неўзабаве перайшоў у манастыр францысканцаў-абсервантаў са стражэйшым статутам у мяст. Каламбіяна. 8 верасня 1404 г. ён стаў святаром, але на працягу наступных 12 гадоў устрымліваўся ад пропаведзей, працягваючы весці адасобленае жыццё.

У 1416 г. пачаў свае пешыя падарожжы, прапаведуючы ў кожным горадзе і кожнай вёсцы на сваім шляху (1-я публічная пропаведзь, якая прынесла яму вядомасць, адбылася ў 1417 у Мілане).

За сваё больш чым 30-гадовае служэнне Святы Бернардзін прапаведаваў па ўсёй Італіі, тым самым адыграўшы найважнейшую ролю ў хрысціянскім духоўным абуджэнні XV стагоддзя. Яго поспех можна назваць выдатным, бо пагутарыць з ім прыходзілі гіганцкія натоўпы народа. Атакаваў грэх садаміі, які ў той час пачаў паражаць некаторыя слаі італьянскага грамадства:

О, Італія, наколькі ты больш разбэшчаная, чым іншая краіна! Ідзі да германцаў і паслухай тыя пахвальныя рэчы, што гаворацца пра італьянцаў! Яны кажуць, што няма на свеце больш садаміцкага народа, чым італьянцы.

Арыгінальны тэкст (італ.)  

O Italia, quanto ne se' contaminata più che altra provincia ! Va' a tedeschi, e ode che bello vanto e' danno a' Taliani! Dicono che non è generazione al mondo, che sieno maggiori sodomitti che Italiani.

— Бернардзін Сіенскі.

У 1427 годзе ён паўстаў у Рыме перад судом па абвінавачванні ў ерасі, аднак здолеў уразіць Папу Марціна V сваёй пропаведдзю, і судовае праследаванне было спынена. 80 дзён ён прапаведаваў штодня, прычым у той час звычайная пропаведзь доўжылася каля гадзіны, а яго прамовы перад натоўпам маглі працягвацца іншы раз і да чатырох гадзін запар.

У тым жа самым годзе яму прапанавалі сан біскупа Сіенскага, аднак ён адмовіўся, тлумачачы гэта імкненнем працягваць сваё падзвіжніцтва і евангелічную актыўнасць. У 1431 годзе ён наведвае з пропаведдзю Таскану, Ламбардыю і Анкону, пасля чаго вяртаецца ў Сіену, якраз паспяваючы туды, каб прадухіліць вайну з Фларэнцыяй. Таксама ў 1431 годзе ён адхіліў прапанову біскупства Ферарскага, і ў 1435 годзе ён не прымае сан біскупа Урбіна.

Пасля яго смерці неадкладна ўзніклі паведамленні пра цуды, і Бернардзін быў кананізаваны ў 1450 годзе Папам Рымскім Мікалаем V, усяго праз шэсць гадоў пасля сваёй смерці^[4]. Яго дзень памінання прызначаны Рымска-каталіцкай царквой на 20 мая, дзень яго смерці.

Святы Бернардзін з'яўляецца патронам усёй рэкламнай дзейнасці, масавых камунікацый і PR, да яго звяртаюцца ў малітвах каталікі пры ўзнікненні праблем з дыхальнай сістэмай. У гонар яго названа акруга Сан-Бернардзіна ў Каліфорніі, найбуйнейшая па плошчы на тэрыторыі кантынентальных штатаў ЗША.

• Бернардин Сиенский // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Бернардзін Сіенскі
• Бернардзін Сіенскі ў Праваслаўнай Энцыклапедыі

• Гэты артыкул (раздзел) змяшчае тэкст, узяты (перакладзены) з артыкула «St. Bernardin Of Siena» з адзінаццатага выдання «Брытанскай энцыклапедыі», якое перайшло ў грамадскі набытак.