Георг Мухэ

Георг Мухэ
ням.: Georg Muche
Дата нараджэння	8 мая 1895(1895-05-08)[1][2][…]
Месца нараджэння	Кверфурт, Кверфурт[d], Прусія[3]
Дата смерці	26 сакавіка 1987(1987-03-26)[1][4][…] (91 год)
Месца смерці	Ліндау, раён Ліндау[d], адміністрацыйная акруга Швабія, Баварыя, Германія
Грамадзянства	Германія[5]
Род дзейнасці	мастак, архітэктар, выкладчык універсітэта, фатограф, мастак-гравёр, графік, пісьменнік, друкар, настаўнік, рысавальнік
Месца працы	Акадэмія прыгожых мастацтваў імя Эўгеніюша Геперта ва Уроцлаве[d]
Уплыў на	Лоу Шэпер-Беркенкамп[d]
Узнагароды	ганаровы знак зямлі Гесэн імя Гётэ[d] (1955) прэмія Ловіса Корынта[d] (1979)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Георг Мухэ (ням.: Georg Muche; 8 мая 1895, Кверфурт — 26 сакавіка 1987, Ліндау) — нямецкі мастак, архітэктар і графік.

Яшчэ ў юнацтве, падчас школьнага навучання Георг Мухэ сур’ёзна займаўся жывапісам і графікай, капіраваў творы вядомых майстроў. Ва ўзросце 17 гадоў Мухэ пакідае школу і бярэ ў Мюнхене прыватныя ўрокі жывапісу. У 1914 годзе ён прыязджае ў Берлін, дзе ўваходзіць у групу мастакоў, якія прадстаўлялі галерэю Герварта Вальдэна «Der Sturm». У 1916 годзе Вальдэн сумесна з Максам Эрнстам арганізуе для юнага Мухэ выстаўку з 22 яго прац. Нягледзячы на адсутнасць сістэмнай мастацкай адукацыі, школа мастацтваў пры групе «Sturm» высока ацэньвае талент Мухэ і прымае яго ў верасні 1916 г. выкладчыкам. У 1917 годзе ён прымае ўдзел у далейшых выстаўках галерэі «Sturm», нараўне з Паўлем Клее і Аляксандрам Архіпенкам.

У 1918 годзе мастак прызываецца ў германскае войска і ўдзельнічае ў апошніх бітвах Першай сусветнай вайны, што робіць яго перакананым пацыфістам. Пасля 1919 года Мухэ жыве ў Берліне; ён становіцца членам левай лістападаўскай групы мастакоў і ўдзельнічае ў яе выстаўках у 1927—1929 гадах. У 1920 годзе Мухэ запрашаецца Вальтэрам Гропіусам у школу Баўхаўс у Веймар, дзе выкладае ксілаграфію, а затым, у 1921—1927 гадах, кіруе класам ткацтва. У 1923 годзе ён узначальваў камісію па арганізацыі першай выстаўкі «Баўхаўса». У 1925—1926 гадах ён, сумесна з архітэктарам Рыхардам Паўлікам, праектуе «Сталёвы дом» (Stahlhaus) у Дэсау.

У 1927 годзе мастак вярнуўся ў Берлін і да 1930 года выкладаў там у прыватнай школе Іаганеса Ітэна, з якім Мухэ звязвала даўняя сяброўская і творчая сувязь. Акрамя гэтага, Ітэн і Мухэ абодва прытрымліваліся вучэння «маздазнан» — заснаванага на зараастрызме ўсходняга культу. У 1931—1933 гадах Георг Мухэ — прафесар жывапісу ў Акадэміі мастацтваў Брэслаў. Пасля прыходу ў Германіі да ўлады нацыянал-сацыялістаў працы мастака былі аднесены да твораў дэгенератыўнага мастацтва. Згодна з дэкрэтам Гебельса ад 30 ліпеня 1937 года 13 палотнаў Мухэ былі канфіскаваны, і два з іх выстаўлены ў тым жа годзе на выстаўцы «дэгенератыўнага мастацтва» ў Мюнхене.

Да 1938 года Мухэ працуе выкладчыкам у школе «Мастацтва і праца» ў Берліне, займаецца насценным роспісам. З 1939 года ён у Крэфельдзе, куды быў запрошаны Ітэнам — у Вышэйшую спецыяльную школу тэкстыльнага майстэрства. Тут Мухэ засноўвае і кіруе класам па роспісе тканін (да 1958 года). У 1960 годзе мастак пераязджае ў Ліндау (на Бодэнскім возеры), дзе вядзе жыццё вольнага мастака і пісьменніка.

У 1955 годзе Георг Мухэ ўдзельнічае ў выстаўцы сучаснага мастацтва «documenta I» у Каселі. У 1979 годзе ён быў узнагароджаны прэміяй Ловіса Корынта.