Піску́лька ці гусь-піскулька (Anser erythropus) — птушка сямейства Качыныя (Anatidae), дробная гусь. Назву сваю атрымала за піск, які выдае ў палёце.
Агульная характарыстыка
Піскулька па афарбоўцы падобная да белалобай гусі, аднак значна меншая ростам. Таксама мае больш кароткую дзюбу. Дзюба ружовага колеру[1]. Дарослыя піскулькі маюць вялікую белую пляму на ілбе, якая распаўсюджваецца амаль да макаўкі галавы. Вакол вачэй голае кольца жоўтага колеру[1]. Маса дарослай птушкі ад 1,6 да 2,5 кг. Даўжыня цела 53—66 см, размах крылаў 125—135 см. Самка меншая за самца.
На тэрыторыі Беларусі рэдкі від, сустракаецца ў час транзітных міграцый.
Асаблівасці біялогіі
Гняздо на сухой аснове каля вадаёмаў у траве, хмызняку, на скалах[1], неакуратна выкладзена мохам (часам з травяністай расліннасцю); на пачатку наседжвання пуху мала.
Яйкі (4—8) з рознымі канцамі, часам блізкія да эліптычных, светла-жаўтаватыя. Памеры: 74,5 х 47,0 мм.
Зноскі
↑ абвгБиологический энциклопедический словарь / Гл. ред М. С. Гиляров. Ред. колл. А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд. исправл. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 470. — 864 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-002-9.
Літаратура
Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. — ISBN 83-01-13187-X
Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. Мн.: БелЭн, 1993. — ISBN 5-85700-095-5
Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред М. С. Гиляров. Ред. колл. А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд. исправл. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 470. — 864 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-002-9.(руск.)