Жазеф Эрнест Рэнан

Жазеф Эрнест Рэнан
фр.: Joseph Ernest Renan
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	фр.: Joseph Ernest Renan[1]
Дата нараджэння	28 лютага 1823(1823-02-28)[2][3][…]
Месца нараджэння	Трэг'е[d], дэпартамент Кот-д’Армор, Second Restoration[d][4][5]
Дата смерці	2 кастрычніка 1892(1892-10-02)[6][2][…] (69 гадоў)
Месца смерці	V акруга Парыжа, Парыж, дэпартамент Сена, Францыя[7]
Пахаванне	могілкі Манмартр
Грамадзянства	Францыя[1]
Жонка	Cornélie Renan[d]
Дзеці	Ары Рэнан[d] і Noémi Renan[d]
Альма-матар	Saint-Sulpice Seminary[d] Калеж дэ Франс
Месца працы	Калеж дэ Франс[8] Нацыянальная бібліятэка Францыі
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	філосаф, гісторык, пісьменнік, прафесар, археолаг, усходазнавец, літаратурны крытык, філолаг, багаслоў
Гады творчасці	з 1848
Мова твораў	французская
Грамадская дзейнасць
Член у	Французская акадэмія[1] Баварская акадэмія навук Пецярбургская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук Société Asiatique[d] Расійская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Акадэмія надпісаў і прыгожай славеснасці[d] (1892)[9][10][…] Celtic dinner[d] Турынская акадэмія навук[d][4]
Прэміі	прэмія Вальнея[d] (1847)
Узнагароды
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Жазеф Эрнест Рэнан (фр.: Joseph Ernest Renan; 28 лютага 1823, Трэг’е, дэпартамент Кот-д’Армор — 2 кастрычніка 1892, Парыж) — французскі пісьменнік, гісторык і філолаг.

Нарадзіўся ў невялікім мястэчку Брэтані. Яго бацька, небагаты марак, памёр, калі Рэнану было 5 гадоў. Найбольшы ўплыў на Рэнана ў дзяцінстве аказвала яго старэйшая сястра, Генрыэта, з якой ён захаваў сяброўства да самай яе смерці. Маці Рэнана, жадаючы прысвяціць яго царкве, аддала ў мясцовую духоўную семінарыю, адкуль ён перайшоў у 1838 у парыжскую семінарыю св. Мікалая (St.-Nicolas du Chardonnet), якой кіраваў тады Дзюпанлу.

Зноскі

Літаратура

• Desportes et Bournand, «Ernest Renan, sa vie et son œuvre» (П., 1892);
• E. Grant Duff, «Ernest R., in memoriam» (Л.,1893);
• Séailles, «Ernest R., essai de biographie psychologique» (П., 1894);
• G. Monod, «Les ma î tres de l'histoire: R., Taine, Michelet» (П., 1894);
• Zeller, «Strauss und R.» (в его «Histor. Vorträge und Abhandlungen», т. I);
• Allier, «La philosophie d'Ernest R.» (П., 1895);