Жорж Міз

Жорж Міз
Агульная інфармацыя
Пол	мужчынскі пол
Спецыялізацыя	спартыўная гімнастыка
Нарадзіўся	2 кастрычніка 1904(1904-10-02) Цёс[d], Вінтэртур, акруга Вінтэртур[d], кантон Цюрых, Швейцарыя
Памёр	17 красавіка 1999(1999-04-17)[1] (94 гады) Савоса[d], Vezia Subdistrict[d], акруга Лугана[d], кантон Тычына, Швейцарыя[1]
Грамадзянства	Швейцарыя
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жорж Міз (1904 — 1999) — швейцарскі гімнаст, чатырохразовы алімпійскі чэмпіён. Адзіны швейцарац, які выйграў 4 залатыя медалі на летніх Алімпійскіх гульнях.

Права ўдзельнічаць у сваёй першай Алімпіядзе Жорж заваяваў у 1924 годзе, заняўшы другое месца ў нацыянальным чэмпіянаце. У агульнай складанасці ён удзельнічаў у чатырох Алімпійскіх гульнях і заваяваў восем медалёў, рэкордная колькасць медалёў у Швейцарыі, роўная з колькасцю ўзнагарод яго таварыша па камандзе Ойгенам Макам, але пры гэтым у Міза чатыры золата супраць двух у Мака.

Паміж Алімпійскімі гульнямі 1924 і 1928 гадоў Жорж праходзіў ваенную службу, працаваў у якасці трэнера па гімнастыцы ў Нідэрландах. Вярнуўшыся ў Швейцарыю, ён працаваў у спартыўнай кампаніі і распрацаваў сваю ўласную мадэль штаноў для гімнастыкі.

У 1928 годзе на Гульнях у Амстэрдаме Міз быў самым паспяховым спартсменам Швейцарыі. Пасля Алімпіяды пераехаў у К’яса ў Тычына. У К’яса ён працаваў настаўнікам гімнастыкі і быў адказным за развіццё адзіночных відаў спорту ў горадзе.

У 1932 годзе ў Лос-Анджэлесе ён быў адзіным швейцарцам, якія з’ехалі з гульняў з медалём. Хаця яго ўдзел у гульнях быў пад вялікім пытаннем. Федэрацыя Швейцарыі вырашыла не накіроўваць каманду на Алімпіяду з-за сусветнага эканамічнага крызісу. Жорж паехаў у якасці індывідуала. На кожным з відаў спаборніцтваў праводзілася галасаванне аб удзеле індывідуалаў у спаборніцтвах. Так Жорж не прыняў удзел у спаборніцтве па вольным практыкаванням.

У 1934 годзе Міз удзельнічаў у адзіным для яго чэмпіянаце свету, дзе ён выйграў золата ў вольных практыкаваннях і з камандай, а таксама срэбра — на перакладзіне. У 1936 годзе ён, нарэшце, выйграў алімпійскае золата ў вольных практыкаваннях і завяршыў кар’еру.

Пазней Міз стаў трэнерам швейцарскай нацыянальнай каманды па гімнастыцы. Некаторы час працаваў у Чырвоным Крыжы (падчас Зімовай вайны ў Фінляндыі). Пасля Другой сусветнай вайны ён заснаваў некалькі паспяховых прыватных школ, пісаў кнігі па спартыўнай медыцыне.

Яму належала некалькі тэнісных кортаў. Канец жыцця правёў у Лугана, дзе памёр у 1999 годзе ва ўзросце 94 гадоў неўзабаве пасля інсульту.