Жыровіцкі манастыр

Манастыр
Жыровіцкі манастыр
53°00′51,69″ пн. ш. 25°00′39,97″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
вёска	Жыровічы
Канфесія	Праваслаўе
Епархія	Навагрудская епархія
Першае згадванне	1587
Дата заснавання	16 стагоддзе
Статус	дзейнічае
Сайт	zhirovichi-monastery.by
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жыро́віцкі Свята-Успенскі манасты́р — мужчынскі стаўрапігіяльны манастыр, які сёння належыць Беларускаму экзархату Рускай праваслаўнай царквы, у вёсцы Жыровічы (Слонімскі раён, Гродзенская вобласць).

Манастыр узнік на месцы, дзе, паводле падання, у 1470 г. цудоўным чынам з’явіўся абраз Маці Божай, названы Жыровіцкім. Манастыр быў заснаваны ў канцы XV ст. як праваслаўны. У 1613 г. перайшоў у рукі базыльянаў (манахі грэка-каталіцкай Царквы), якія адрадзілі культ Маці Божай і зрабілі манастыр галоўным цэнтрам Уніі. Першым ігуменам манастыра ў часы Уніі быў Іасафат Кунцэвіч. Намаганнямі базыльянаў за часы Уніі быў узведзены вялікі манастырскі комплекс з мураваных храмаў барочнай архітэктуры. У 1730 г. у прысутнасці дзясяткаў тысяч католікаў візантыйскага і лацінскага абраду, а таксама іншых вернікаў цудатворная ікона Маці Божай з Жыровіцкага манастыра была ўрачыста каранавана залатымі папскімі каронамі, а Маці Божая Жыровіцкая абвешчана апякункай і заступніцай беларускага народа.

У 1810—1828 гг. манастыр быў рэзідэнцыяй Брэсцкай уніяцкай епархіі, у 1828—1839 гг. — Літоўскай уніяцкай епархіі. У 1839 г. Іосіф Сямашка, карыстаючыся падтрымкай царскай улады і заступніцтвам самога імператара Мікалая I, перавёў частку манахаў Жыровіцкага манастыра ў праваслаўе, а ўпартых адправіў на выпраўленне ў спецыяльна прызначыныя для гэтых мэтаў манастыры, у тым ліку па-за межамі Беларусі.

Дзякуючы таму, што да верасня 1939 года Жыровічы не ўваходзілі ў склад СССР, манастыр ніколі не закрываўся. У міжваенны час манастырскі храм-Кальварыя (царква Узвышэння Святога Крыжа) знахозіўся ў карыстанні рыма-католікаў.

У 1945 г. у Жыровіцкім манастыры былі адкрыты пастырскія курсы, якія ў 1947 годзе былі ператвораныя ў семінарыю. Але ж семінарыя праіснавала толькі да 1963 г.

У другой палове 1980-х — пачатку 1990-х гадоў пачалося адраджэнне манастыра.

У 1989 г., пасля 26-гадовага перапынку, аднавіла працу Мінская духоўная семінарыя.

У 1991 і 2002 г. абіцель наведваў маскоўскі патрыярх Алексій II.

У цяперашні час манастыр прыцягвае да сябе шмат экскурсій.

Пострыг прыняў беларускі паэт Алег Бембель

• 
  Цудадзейны абраз
• 
  Жыровіцкі абраз Маці Божай на франтоне манастыра
• 
  Крыніца са св. вадой на тэрыторыі манастыра
• 
  Купельня і крыніца за тэрыторыяй манастыра
• 
  Купельня знутры

• Бібліятэка Жыровіцкага манастыра
• Шашалевіч, беларускі мастак XVIII ст.

• Бубнов Павел, протодиакон. История изучения прошлого Свято-Успенского Жировичского монастыря // ΧΡΟΝΟΣ : церковно-исторический альманах. — 2018. — № 6. — С. 73-97. — (Исследования). — Библиогр.: с. 91-96 (60 назв.) и в подстроч. примеч. — Рез. англ.

Аб’ект Дзяржаўнага спіса гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь, шыфр 411Г000537

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Жыровіцкі манастыр
• Афіцыйны сайт Жыровіцкага манастыра
• Манастыр. Старонкі гісторыі Архівавана 19 ліпеня 2010. (руск.)
• Жыровічская ікона. Гісторыя вядомай беларускай святыні Архівавана 6 ліпеня 2011.
• Жыровіцкая ікона (руск.)
• Жыровіцкі манастыр на сайце Глобус Беларусі (руск.)
• Фота Жыровіцкага манастыра з вышынi птушынага палёту Архівавана 3 чэрвеня 2016. на сайце «Планета Беларусь»