Звязда (газета)

«Звязда»
Тып штодзённая газета[d]
Уладальнік Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь
Выдавец Выдавецкі дом «Звязда»[1]
Краіна
Галоўны рэдактар Алесь Мікалаевіч Карлюкевіч[3]
Заснавана 27 ліпеня (9 жніўня) 1917
Мова беларуская
Галоўны офіс Мінск, вул. Б. Хмяльніцкага, 10а
Тыраж 20 тыс.
ISSN 1990-763X
Узнагароды
Вэб-сайт zviazda.by (бел.)
Камуністычная партыя Беларусі
Беларускія секцыі РКП(б) —
КП(б)ЛіБ — КПБКПЗБ

Гісторыя партыі
Кастрычніцкая рэвалюцыя
Ваенны камунізм
Новая эканамічная палітыка
Ленінскі заклік
Сталінізм
Хрушчоўская адліга
Перыяд застою
Перабудова

Арганізацыя КПБ
Сакратарыят
Бюро ЦК КПБ
Цэнтральны Камітэт
Рэвізійная камісія
Абкам
Гаркам
Райкам
Парткам

Кіраўнікі партыі

Статут
З’езды партыі
Пленумы партыі
Звязда
ЛКСМБ

«Звязда́» (таксама «Звезда», у 1917 таксама «Молот», «Буревестник») — штодзённая беларуская грамадска-палітычная газета. Выдаецца ў Мінску на беларускай мове.

Заснавальнікі — Савет Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь, Палата Прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь, Савет Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Газета асвятляе пытанні і праблемы грамадска-палітычнага, сацыяльна-эканамічнага і культурнага жыцця Беларусі, дзейнасць праваахоўных органаў, парламента і ўрада краіны, прафсаюзаў, партый і арганізацый, міжнароднае, фізкультурна-спартыўнае жыццё.

Гістарычная даведка

Выходзіць з 1917, з рознай перыядычнасцю і з перапынкамі. Першы нумар выйшаў 27 ліпеня (9 жніўня) 1917 ў Мінску на рускай мове. З 1925 газета друкуецца на беларускай і рускай мовах, са жніўня 1927 — на беларускай мове.

Спачатку выдавалася як орган Мінскага камітэта РСДРП(б). Арганізатары і першыя рэдактары Вільгельм Кнорын, Карл Ландар, Аляксандр Мяснікоў, Васілій Фамін, Міхаіл Фрунзэ. Двойчы закрывалася Часовым урадам, але выходзіла пад іншымі назвамі: з 15(28).09 па 6(19).10.1917 «Молот»; з 8(21).10 па 29.10(11.11).1917 «Буревестник» — як орган Паўночна-Заходняга абласнога камітэта РСДРП(б). З 1(14).11.1917 выдаецца пад першапачатковай назвай «Звезда». Спачатку рэзка крытыкавала пазіцыі Часовага ўрада, прапагандавала праграму РСДРП(б), змяшчала матэрыялы бальшавіцкіх з’ездаў, канферэнцый і пленумаў. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 асноўны ідэалагічны і прапагандысцкі орган бальшавікоў. У сувязі з акупацыяй Беларусі немцамі з лютага 1918 выдавалася ў Смаленску як газета Паўночна-Заходня абласнога і Смаленскага губернскага камітэтаў РКП(б). Са снежня 1918 зноў у Мінску. З пачатку сакавіка 1919 «Звязда» — орган ЦК КП(б) Літвы і Беларусі, 1-19.04.1919 выходзіла ў Вільні, з 1.05 да 8.08.1919 — зноў у Мінску. Падчас польскай акупацыі з восені 1919 выдавалася ў Смаленску, штотыднёвік, з 8.08.1920 — у Мінску. У 1920-30-я гады асвятляла пытанні калектывізацыі, індустрыялізацыі, культурнага будаўніцтва праз уяўную дзейнасць камуністычнай партыі. У 1920-21 гадах рэдактарам «Звязды» працаваў В. Ф. Ашмарын, які потым стаў арганізатарам і першым кіраўніком Беларускага аддзялення Расійскага тэлеграфнага агенцтва[4].

У Вялікую Айчынную вайну з’яўлялася баявым органам беларускага народа ў барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі. Спачатку выходзіла ў Мінску, потым у Магілёве і Гомелі (да 13.08.1941). У маі-верасні 1942 выпускалася нелегальна як орган Мінскага падпольнага камітэта КП(б)Б; выйшлі 4 нумары. Рэдактары У. Амельянюк (№ 1), У. Нікіфараў (№ 2-4). З 27.01.1943 да 1.07.1944 выдавалася як орган ЦК КП(б)Б і Мінскага абкама КП(б)Б у зоне дыслакацыі партызанскіх злучэнняў на Міншчыне, выйшлі 93 нумары (у студзені 1943 — лютым 1944 рэдактар Міхаіл Барашкаў). З 10.7.1944 выдаецца ў Мінску, да 1991 орган ЦК КПБ, Вярхоўнага Савета і Савета Міністраў БССР.

Узнагароды

  • 1965 год — ордэн СССР Айчыннай Вайны 1-й ступені.
  • 1967 год — ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга[5].
  • 2019 год — прэмія Нацыянальнага конкурсу друкаваных СМІ Залатая Ліцера у намінацыі «Найлепшыя матэрыялы сацыяльна-эканамічнай тэматыкі»[6]

Тыраж

  • 1917 г., № 1 — 1500 асобнікаў
  • 1918 г., № 1 — 16 тыс. ас.[7]
  • 1991 г., № 2 — 102,8 тыс. ас.
  • 1992 г., № 1 — 81,1 тыс. ас.
  • 1993 г., № 1 — 207 тыс. ас.
  • 1994 г., № 1 — 173 тыс. ас.
  • 1995 г., № 1 — 177,7 тыс. ас.
  • 1996 г., № 1 — 113,3 тыс. ас.
  • 2011 г., № 1 — 33,3 тыс. ас.
  • 2013 г., № 1 — 26,1 тыс. ас.
  • 2016 г., № 1 — 20,6 тыс. ас.

Галоўныя рэдактары

Зноскі

  1. ЗвяздаВыдавецкі дом «Звязда», 2023. — 14804 экз. — ISSN 1990-763X Праверана 23 кастрычніка 2023.
  2. ЗвяздаВыдавецкі дом «Звязда», 2023. — 14804 экз. — ISSN 1990-763X Праверана 23 кастрычніка 2023.
  3. ЗвяздаВыдавецкі дом «Звязда», 2020. — 14804 экз. — ISSN 1990-763X Праверана 23 кастрычніка 2023.
  4. Ашмарин Витольд Францевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 35. — 737 с.
  5. БелСЭ, Т.4. с.549 — 550.
  6. «Залатая літара» ў квадраце!. РВУ “Выдавецкі дом “Звязда” (5 красавіка 2019). Праверана 5 красавіка 2019.
  7. Вячаслаў Селяменеў. Барацьба за выжыванне // Зьвязда : газета. — 7 красавіка 2012. — № 68 (27183). — С. 4. — ISSN 1990-763x.(недаступная спасылка)
  8. Пётр Дарашчонак. Творчая і арганізацыйна-гаспадарчая дзейнасць рэдакцыі «Звязды» у 20-я – пач. 30-х гг. ХХ ст. (Артыкулы Інстытута журналістыкі). Архівавана з першакрыніцы 11 лютага 2017.
  9. Яўген Бараноўскі. Пастанова ЦК КП(б)Б: «Распусціць пярвічную партыйную арганізацыю „Звязды“ за аслабленне антытрацкісцкага пачуцця» // Звязда : газета. — 4 верасня 2008. — № 166 (26278). — С. 5. — ISSN 1990-763x.(недаступная спасылка)
  10. Таццяна Падаляк. Каштоўнасць публіцыстычнага слова як эмпірычны факт // Слова ў кантэксце часу. У 2-х тамах / рэд. Віктар Іўчанкаў. — Мінск: Выд. цэнтр БДУ, 2014. — Т. 1. — С. 269-274. — 576 с. — ISBN 978-985-553-176-2. Архівавана 17 мая 2017.
  11. "Тры «Звязды»". Газета «Звязда». 3 ліпеня 2014. Праверана 18 лістапада 2015.

Спасылкі