Мышалоўка
Мышалоўка — прыстасаванне для лоўлі мышэй і іншых дробных грызуноў.
Канструкцыя і тыпы
Традыцыйная спружынная пастка адкрытага тыпу
Спружынная пастка была ўпершыню запатэнтавана Уільямам Хукерам з Абінгдана (ЗША), які ў 1894 годзе атрымаў патэнт ЗША на сваю канструкцыю. Брытанскі вынаходнік Джэймс Аткінсан запатэнтаваў падобную пастку ў 1898 годзе, у тым ліку варыянты, якія мелі рычаг, які актывуецца вагай. У прыватнасці, патэнты на пасткі меў Хайрэм Максім, які вынайшаў кулямёт Максім.
Гэта простая прылада са спружынным рычагом. У пастку закладваецца прынада. Пасля таго, як мыш падзене пускавы механізм, рычаг ударае яе і, як правіла, забівае, ламаючы шыйныя пазванкі. Недахоп такой пасткі ў тым, што яна схільная да ілжывых спрацоўванняў, а калі мыш, і тым больш пацук, туды патрапіць хвастом, то яны могуць сцягнуць пастку з сабой.
Для лоўлі пацукоў ужываюцца пацукалоўкі — пасткі павялічанага памеру з магутнай спружынай і з зуб’ямі на аснаванні. Пацукі валодаюць большым розумам і кемлівасцю, чым мышы, і пры спрацоўванні спружыны яны часцяком паспяваюць адскочыць ад пасткі і затым спакойна з’есці прынаду. Рэкамендуецца падрыхтаваную пацукалоўку змяшчаць на дно пустога вядра. Таксама рэкамендуецца некалькі дзён прыкормліваць грызуноў на няўзведзеных пастках і прывязваць пастку да чаго-небудзь цяжкага.
Гл. таксама
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мышалоўка