Нанкін

Горад
Нанкін
кіт.: 南京
Краіна
Каардынаты
Заснаваны
495 да н.э.
Плошча
6 598 км²
Вышыня цэнтра
15 м
Водныя аб’екты
Насельніцтва
  • ▲9 314 685 чал. (2020)[1]
Шчыльнасць
1 123,5 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
25
Паштовы індэкс
210000 - 211300
Аўтамабільны код
苏A
Афіцыйны сайт
nanjing.gov.cn (кіт.)
Нанкін на карце Кітая
Нанкін (Кітай)
Нанкін
Нанкін (Кітай)
Нанкін

Нанкін[2], Наньцзін[3] (кіт. 南京, піньінь nánjīng, літаральна: «Паўднёвая сталіца») — былая сталіца Кітая, порт у нізоўях ракі Янцзы, сталіца правінцыі Цзянсу. Размешчаны ў паўднёвай частцы краіны, за 260 км на паўночны захад ад Шанхая. Буйны прамысловы, навуковы і культурны цэнтр. Насельніцтва — 7.588.900 чалавек (2008).

Гісторыя

Заснаваны ў 472 да н.э. пад назвай Цзіньлін. Пазней шмат разоў быў перайменаваны: Малін, Цзянье, Цзянькан і інш. Сталіца шэрагу буйных царстваў: Чу (ІІІ ст.), Усходняе Цзінь, Сун, Цы, Лян, Чэнь (IV—VI ст.) і інш:, у 1368—1421 — усяго Кітая. У 1421—1911 цэнтр намесніцтва Цзянань. Тут падпісаны Нанкінскі дагавор 1842. У 1853-64 пад назвай Цяньцзін («нябесная сталіца») быў сталіцай тайпінскай дзяржавы. У 1927-37 і 1946-49 месцазнаходжанне ўрада Кітайскай рэспублікі. У 1937-45 акупіраваны японскімі войскамі.

Гаспадарка

Станкабудаванне, турбінабудаванне, вытворчасць электрарадыёапаратуры, грузавых аўтамашын, сельскагаспадарчае машынабудаванне, металургія, хімічная (асабліва вытворчасць хімічных угнаенняў і сінтэтычных валокнаў), цэментная, тэкстыльная і харчовая прамысловасць.

Транспарт

Вузел чыгунак і аўтадарог. Порт на р. Янцзы, даступны для марскіх суднаў. Міжнародны аэрапорт Лукоў. Дзейнічае Нанкінскі метрапалітэн.

Навука і культура

Філіял Акадэміі навук. Універсітэт. Музеі гістарычны і гарадскі. Абсерваторыя.

Выдатныя мясціны

Батанічны сад. Архітэктурныя помнікі: «Імператарскі горад» (XIV—XV ст.) з рэгулярнай планіроўкай (у 1400 абнесены крапасной сцяной), каменная пагада Шэліта манастыра Цысясы (Х ст.), частка гарадскіх сцен эпохі дынастыі Мін (XIV—XVII ст.), пахаванні імператараў дынастыі Лян (502—557) і інш. Маўзалей Сунь Ятсена.

Зноскі

  1. ↑ Seventh National Population Census of the People's Republic of China
  2. ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8). — табліца «Адміністрацыйны падзел Кітая»
  3. ↑ https://belarusian.cri.cn/53/2009/08/13/2s122.htm