Неарганічнае рэчыва

Неарганічнае рэчыва або неарганічнае злучэнне — гэта хімічнае рэчыва, хімічнае злучэнне, якое не з'яўляецца арганічным, гэта значыць яно не ўтрымлівае вугляроду (акрамя карбідаў, цыянідаў, карбанатаў, аксідаў вугляроду і некаторых іншых злучэнняў, якія традыцыйна адносяць да неарганічных). Неарганічныя злучэнні не маюць характэрнага для арганічных вугляроднага шкілета.

Класіфікацыя

Усе неарганічныя злучэнні падзяляюцца на дзве вялікія групы:

Простыя рэчывы па хімічных уласцівасцях падзяляюцца на:

Складаныя рэчывы па хімічных уласцівасцях падзяляюцца на:

  • асноўныя аксіды (CaO, Na2O і інш.);
  • кіслотныя аксіды (CO2, SO3 і інш.);
  • амфатэрныя аксіды (ZnO, Al2O3 і інш.);
  • падвойныя аксіды (Fe3O4 і інш.);
  • несолеўтваральныя аксіды (CO, NO і інш.);
  • сярэднія солі (Na2SO4, Ca3(PO4)2 і інш.);
  • кіслыя солі (NaHSO3, CaHPO4 і інш.);
  • асноўныя солі (Cu2CO3(OH)2 і інш.);
  • падвойныя і/ці комплексныя солі (CaMg(CO3)2, K3[Fe(CN)6], KFeIII[FeII(CN)6] і інш.);
  • бескіслародныя кіслоты (HCl, H2S і інш.);
  • бескіслародныя солі (NaCl, CaF2 і інш.);
  • іншыя бінарныя злучэнні (AlH3, CaC2, CS2 і інш.).

Неарганічныя рэчывы, якія змяшчаюць вуглярод

Гэтыя рэчывы традыцыйна адносяцца да вобласці неарганічнай хіміі:

  • Карбанаты
  • Карбіды
  • Цыяніды
  • Аксіды вугляроду
  • Цыянаты (тыяцыянаты, селенацыянаты)
  • Карбанілы металаў

Гл. таксама

Спасылкі