Перылавы алей
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/Deulgireum.jpg/220px-Deulgireum.jpg)
Перы́лавы але́й[1], C24H38O4[2] — тлусты алей, які атрымліваюць прасаваннем ці экстрагаваннем з насення перылы (Perilla frutescens) (перылы базілікавай[1], Perilla ocymoides[3]).
Уласцівасці
Вадкасць ад светла-жоўтага да цёмна-жоўтага колеру[1]. Малекулярная маса 390,55612[2]. Ёдны лік 190—206[3] (180—196[4]). Тэмпература застывання −30 °C[3] (каля −30 °C[1]). Шчыльнасць 931 кг/м³ (пры тэмпературы 15 °C)[1].
Мае (па масе): 65—70 % ліналенавай кіслаты, 12—18 (каля 16[3]) % лінолевай кіслаты, 14—23 % алеінавай кіслаты, 6—12 % пальміцінавай кіслаты[4].
Выкарыстанне
Высыхальны алей. Сохне хутчэй за ільняны алей. Выкарыстоўваецца у вытворчасці пакостаў, алейных лакаў і фарбаў, алкідных лакаў. Таксама выкарыстоўваецца пры вырабе паўпразрыстай (падобнай на пергамент) паперы[3].
Крыніцы
Літаратура
- Перы́лавы але́й // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — С. 321. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).
- Пери́лловое ма́сло // Т. 19. Отоми — Пластырь. — М. : Советская энциклопедия, 1975. — С. 411. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Перилловое масло // Химический энциклопедический словарь (руск.) / Гл. ред. И. Л. Кнунянц. — М.: Советская энциклопедия, 1983. — С. 432. — 792 с. — 100 000 экз.
- Пери́лловое ма́сло // Химическая энциклопедия: в 5 т (руск.) / Кнунянц И. Л. (гл. ред.). — М.: Большая Российская энциклопедия, 1992. — Т. 3: Мед—Пол. — С. 480. — 639 с. — 48 000 экз. — ISBN 5-85270-039-8.
- Паронян В. Х. Расти́тельные масла́ // Химическая энциклопедия: в 5 т (руск.) / Зефиров Н. С. (гл. ред.). — М.: Большая Российская энциклопедия, 1995. — Т. 4: Пол—Три. — С. 192—196. — 639 с. — 40 000 экз. — ISBN 5-85270-039-8.
Спасылкі
- Перилловое масло CAS#: 68132-21-8; ChemWhat Код: 76350 // База данных химических и биологических препаратов (руск.)
- Шевчук О. М., Феськов С. А., Кравченко Е. Н., Федотова И. А., Лейба В. Д., Коростылев А. А. Изоэгомакетоновый хемотип Petrilla frutescens (L.) BRITT. var. narkinensis (LOUR.) BRITTON // Бюллетень Государственного Никитского ботанического сада. 2020. Вып. 135. — С. 78—83. (руск.)
![]() |
Перылавы алей на Вікісховішчы |
---|