Побуг (герб)

Герб «Побуг»

Побуг (польск.: Pobóg) — прыватнаўласніцкі герб, вядомы з канца XIV ст., у Вялікім Княстве Літоўскім — пасля Гарадзельскай уніі 1413 года. Гербам карысталіся больш за 160 родаў Беларусі, Украіны, Літвы і Польшчы, у т.л. Грабоўскія, Доўнар-Запольскія, Канецпольскія, Керсноўскія, Станішэўскія, Філіповічы, Чыжэўскія.

Апісанне

Побуг у сярэдневяковай версіі з пячаткі кароннага канцлера Яна Канецпольскага 1435 г.[1].

У блакітным полі выява сярэбранай падковы з пастаўленым на ёй залатым кавалерскім крыжам; клейнод — над прылбіцай з каронай палова сярэбранага харта. У першапачатковым варыянце герб меў чырвонае поле.

Зноскі

  1. ↑ Juliusz Karol Ostrowski. Księga herbowa rodów polskich. Варшава: 1897—1906. Jan Długosz. Insignia seu Clenodia Regus et Regni Poloniae. Выданне Z. Celichowskiego. Познань: 1885.

Спасылкі