Разак Хамраеў
| Разак Хамраеў | |
|---|---|
| узб.: Razzoq Hamroyev | |
| Дата нараджэння | 2 (15) мая 1910 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 5 мая 1981 (71 год) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Дзеці | Гулі Хамраева, Javlon Hamroyev[d] і Бехзод Хамраеў[d] |
| Адукацыя | |
| Прафесія | акцёр, тэатральны рэжысёр, тэатральны педагог |
| Узнагароды | |
| IMDb | ID 0451140 |
Разак Хамрабоевіч Хамраеў (узб.: Razzoq Hamroyev; 1910—1981) — савецкі, узбекскі акцёр, тэатральны рэжысёр і тэатральны педагог. Народны артыст СССР (1969). Лаўрэат Сталінскай прэміі другой ступені (1948).
Біяграфія
Разак Хамраеў нарадзіўся 2 (15) мая 1910 года (па іншых крыніцах — 30 лістапада[1]) ў Пяроўску (сёння — Кызыларда, Казахстан) (па іншых крыніцах — у паселішчы Тэзгузар (цяпер — у Шафірканскім раёне, Бухарская вобласць, Узбекістан)[2].
Скончыў школу ў Тэзгузары. Пасля заканчэння Ташкенцкага мужчынскага інстытута асветы ў 1930 годзе з’ехаў па размеркаванні ў Наманган, дзе стаў выкладаць узбекскую мову і літаратуру. У школе арганізаваў драматычны гурток, дзе быў рэжысёрам і акцёрам адначасова.
З 1931 года — адзін з арганізатараў, акцёр, рэжысёр, галоўны рэжысёр (з 1934), мастацкі кіраўнік Наманганскага тэатра музычнай драмы і камедыі імя А. Наваі.
У 1940 годзе вучыўся на рэжысёрскіх курсах пры Маскоўскім Мастацкім тэатры ў Маскве.
З 1946 года і да канца жыцця — акцёр, рэжысёр, галоўны рэжысёр (1959—1976) Узбекскага тэатра музычнай драмы і камедыі імя Мукімі.
Ставіў спектаклі і ў іншых тэатрах Узбекскай ССР.
З 1945 года здымаўся ў кіно. Член саюза кінематаграфістаў Узбекскай ССР.
У 1954 годзе скончыў рэжысёрскі факультэт Ташкенцкага дзяржаўнага інстытута тэатральнага мастацтва імя А. М. Астроўскага (цяпер Дзяржаўны інстытут мастацтваў і культуры Узбекістана).
З 1954 года выкладаў у Ташкенцкім тэатральна-мастацкім інстытуце імя А. М. Астроўскага, вёў курс рэжысуры (з 1978 — прафесар).
Член ВКП (б) з 1945 года. Дэпутат Вярхоўнага Савета Узбекскай ССР 7 склікання.
Раззак Хамраеў памёр 5 мая 1981 года ў Ташкенце. Пахаваны на Чытагайскіх мемарыяльных могілках.
Сям’я
- Сын — Джаўлон Разакавіч Хамраеў (1934—1997), акцёр. Народны артыст Узбекскай ССР (1975)
- Унук — Бехзод Хамраеў 1960), акцёр Кінастудыі «Узбекфільм». Заслужаны артыст Рэспублікі Узбекістан (2012)
- Дачка — Гулі Хамраева (1946—2023), артыстка балета, педагог. Народная артыстка Узбекскай ССР (1983)
- Унучка — Надзіра Хамраева 1985), балерына. Заслужаная артыстка Узбекістана (2010).
- Унук — Улугбек Хамраеў 1970), кінааператар, кліпмэйкер
Узнагароды і званні
- Народны артыст Узбекскай ССР (1951)
- Народны артыст СССР (1969)
- Сталінская прэмія другой ступені (1948) — за выкананне галоўнай ролі ў фільме «Алішэр Наваі» (1947)
- Дзяржаўная прэмія Узбекскай ССР імя Хамзы (1964, 1969-за выкананне ролі Мірзы Карыма Куцідора у фільме «Мінулыя дні»)
- Два ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга (у т. л. 1959)
- Ордэн Дружбы народаў (1980)
- Два ордэна «Знак Пашаны» (у т. л. 1950)
- Ордэн «За выдатныя заслугі» (Узбекістан) (2003 — пасмяротна)[3]
- Медаль
- Ганаровыя граматы Прэзідыума Вярхоўнага Савета Узбекскай ССР.
Творчасць
Рэжысёрскія працы
- 1932 — «Два камуністы» К. Яшэна
- 1934 — «Халіма» Г. Зафары
- 1939 — «Падступства і каханне» Ф. Шылера
- 1952 — «Алтын-куль» Уйгуна
- 1954 — «Мукімі» С. Абдулы
- 1957 — «Любоў да радзімы» З. Фатхуліна і Ш. Сагдулы
- 1961 — «Закаханы Ташбалта» Г. Гуляма
- 1961 — «Таямніцы паранджы» Хамзы
- 1963 — «Мілыя дзяўчыны» К. Шангітбаева і К. Байсеітава
- 1963 — «Надзіра» Х. Разакаваа і С. Хаітбаева
- «Слуга двух спадароў» К. Гальдоні
- «Турандот» К. Гоцы
- «Тахір і Зухра» С. Абдулы
- «Гулі сіех» С. Джамала
- «Нурхон» К. Яшэна
- «Афтабхон» К. Яшэна
- «Лейлі і Меджнун» Хуршыда
- «Фергана да світання» М. Ісмаілі
- «Залатое возера»
Ролі ў тэатры
- 1954 — «Мукімі» С. Абдулы — Мукімі
- 1961 — «Закаханы Ташбалта» Г. Гуляма — Мелібай
- 1968 — «Наваі ў Асрабаде» І. Максумава, Ю. Раджабі, С. Джаліла — Наваі
- «Падступства і каханне» Ф. Шылера — Фердынанд
- «Авечая крыніца» Л. дэ Вегі — Камандор
- «Дванаццатая ноч» У. Шэкспіра — Мальволіа
- «Нурхон» К. Яшэна — Васіль Іванавіч
- «З тваім каханнем» Умарава — Кенжа
- «Тахір і Зухра» С. Абдулы — Назым
- «Рустам» У. Ісмаілава — Рустам
- «Фархад і Шырын» Хуршыда па паэме А. Наваі — Хасроў
- «Наваі» па Айбеку — Наваі
- «Турандот» К. Гоцы — Панталоне
- «Разгром» К. Яшэна — Арслан
- «Хамза» К. Яшэна і А. Умары — Хамза
- «Слуга двух спадароў» К. Гальдоні — Труфальдзіна
- «Карчмарка» К. Гальдоні — кавалер
Фільмаграфія
- 1945 — Тахір і Зухра — летапісец Назім
- 1946 — Прыгоды Насрэддзіна — Хаджа Насрэддзін
- 1947 — Алішэр Наваі — Алішэр Наваі
- 1948 — Дачка Ферганы
- 1954 — Сёстры Рахманавы — Арыфаў
- 1955 — Крах эмірату — Джафар
- 1956 — Авіцэна — Біруні
- 1956 — Святая кроў — Шакіф-ата
- 1958 — Зачараваны табой — бацька Заміры
- 1958 — Па пуцёўцы Леніна — бацька Саадат
- 1958 — Палымяныя гады
- 1958 — Сыны ідуць далей — усто Сафар
- 1959 — Другое квіценне — Ахмедаў
- 1959 — Фуркат — Мукімі
- 1960 — Аб гэтым гаворыць уся махаля — усто Шарыф
- 1960 — Хамза — Назары
- 1961 — Маленькія гісторыі пра дзяцей, якія… — Саід
- 1963 — Самалёты не прызямліліся — Ісмалі
- 1964 — Дзе ты, мая Зульфія? — Курбанаў
- 1964 — Зорка Улугбека — Фарман-шах
- 1964 — Канатаходцы — Таштэмир
- 1965 — Народжаны ў навальніцу — вядучы акцёр
- 1966 — Белыя, белыя буслы?! — старэйшы брат Малікі
- 1966 — Звон Саята — Мансур
- 1966 — Таямніца пячоры Каніюта — Ільдар Закіравіч
- 1967 — Плюс адзінка — кінааператар
- 1968 — Вяртанне камандзіра — Намазаў
- 1968 — Дыларам — Нугман
- 1969 — Яе імя — Вясна — Халіл
- 1969 — Завяшчанне старога майстра — Усманбай
- 1969 — Мінулыя дні — Мірза Карым Куцідор
- 1971 — Драма кахання — эпізод
- 1971 — Тут праходзіць граніца — Джафарбек
- 1971 — Рустам і Сухраб — Хуман
- 1971 — Казанне пра Рустама — Хуман
- 1971 — Сутычка
- 1972 — У чорных пясках — эпізод
- 1972 — Чакаем цябе, хлопец — Максуд Гафуравіч Гафураў
- 1972 — Семург — вандроўнік
- 1973 — Вітаю, добры чалавек — эпізод
- 1973 — Вогненны бераг — Ішан
- 1973 — Уцёкі з цемры — Таір-ага
- 1974 — Абу Райхан Беруні — Ібн Ірак
- 1975 — Гэта было ў Міжгор’і
- 1976 — Мой старэйшы брат — Вахідаў
- 1976 — Дзеля іншых — Нурматаў
- 1977 — 1984 — Вогненныя дарогі — шэйх Хазрат
- 1978 — Падару табе горад — бацька Юнуса
- 1978 — Шэры подых дракона — Ло Вен
- 1978 — Харэзмійская легенда — чайханшчык Насыр
- 1978 — Чужое шчасце — эпізод
- 1979 — Бацькоўскі наказ — Абдула
- 1979 — Паветраныя пешаходы — урач
- 1980 — Дзяўчына з легенды — Мурад-мірза
Зноскі
- ↑ ХАМРАЕВ РАЗЗАК ХАМРОБОЕВИЧ (Актёр, режиссёр)* :: Мемориал памяти. Архівавана з першакрыніцы 10 лютага 2012.
- ↑ Razzoq Hamroyev - Vikipediya. Архівавана з першакрыніцы 25 мая 2015.
- ↑ О награждении посмертно деятелей науки, литературы и искусства, внесших огромный вклад в развитие науки и культуры Узбекистана // Ведомости Олий Мажлиса Республики Узбекистан. — 2003. — Жнівень — В. 1328. — № 8. — С. 102. — ISSN 0206-6637.
Літаратура
- «Кино». Энциклопедический словарь. М., «Советская энциклопедия», 1987
Спасылкі
- Раззак Хамраев — Энциклопедия Кино и ТВ
- Три поколения звёзд(недаступная спасылка). // uzairways.com. Архівавана з першакрыніцы 5 студзеня 2013. Праверана 24 ліпеня 2012.
- Раззак Хамраев на сайце «Internet Movie Database» (англ.)
- Раззак Хамраев на сайте КиноПоиск
Тэматычныя сайты | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |
