Фату-Хіва

Фату-Хіва?
Характарыстыкі
Плошча	84 км²;
Насельніцтва	587 чал. (2007);
Размяшчэнне
	10°29′08″ пд. ш. 138°39′00″ з. д.HGЯO
	<img src="https://maps.wikimedia.org/img/osm-intl,8,-10.485555555556,-138.65,300x170.png?lang=be" width="300" height="170" decoding="async" srcset="https://maps.wikimedia.org/img/osm-intl,8,-10.485555555556,-138.65,300x170@2x.png?lang=be 2x" alt="Map">
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фату-Хіва (фр.: Fatu Hiva) — самы паўднёвы востраў архіпелага Маркізскія астравы. Плошча — 84 км², самы высокі пункт — гара Таўаўоха, вышыня над узроўнем мора — 960 метраў. Сам востраў сфарміраваны двума вулканічнымі пікамі. На Фату-Хіва захаваліся старажытныя драўляныя будынкі, пабудаваныя яшчэ да прыходу еўрапейцаў, а таксама скала з петрагліфамі. На востраве пражываюць пераважна палінезійцы, па дадзеных 2007 года — 587 чалавек у трох вёсках: Ханававэ, Амоа і Уя. Сусветную вядомасць востраў атрымаў дзякуючы Туру Хеердалу, які здзейсніў у 1937—1938 гадах сваю першую экспедыцыю менавіта на Фату-Хіва і напісаў кнігу «Фату-Хіва: вяртанне да прыроды».