Часовы ўрад Эстоніі

Сцяг Эстоніі Гісторыя Эстоніі
Герб Эстоніі
Старажытная Эстонія
Сярэдневяковая Эстонія
Дацкая Эстонія · Дэрпцкае біскупства · Лівонскі ордэн ·
Падзел і аб’яднанне пад шведскім панаваннем
Лівонская вайна · Лівонскае каралеўства · Задзвінскае герцагства · Шведская Лівонія · Шведская Эстляндыя
У складзе Расійскай імперыі
Паўночная вайна · Ліфляндская губерня · Эстляндская губерня
Стварэнне Эстонскай Рэспублікі
Балтыйскае герцагства ·
Часовы ўрад Эстоніі ·
Вайна за незалежнасць ·
Эстонская рэспубліка
Другая сусветная вайна
Чэрвеньскі пераварот · Далучэнне Эстоніі да СССР · Генеральная акруга Эстонія
Паваенны перыяд
Эстонская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка · Лясныя браты · Аднаўленне незалежнасці
Партал «Эстонія»

Часовы ўрад Эстоніі (эст.: Eesti Ajutine Valitsus) быў сфарміраваны 24 лютага 1918 Камітэтам выратавання, абраным Маапяевам — сходам Эстляндскай губерні. У склад Часовага ўрада ўвайшлі Канстанцін Пятс (старшыня), Юры Вільмс (міністр юстыцыі), Яан Поска (міністр замежных спраў), Юхан Кук (міністр фінансаў), Яан Рамат (міністр харчавання і сельскай гаспадаркі), Андрэс Ларка (ваенны міністр), Вілем Масік (міністр працы і сацыяльнага забеспячэння), Фердынанд Петэрсэн (міністр дарог) і Петэр Пыльд (міністр адукацыі)[1].

Асноўнымі задачамі Часовага ўрада былі лабісцкая дзейнасць дзеля дыпламатычнага прызнання незалежнасці Эстоніі, супрацьстаянне нямецкай акупацыі і падрыхтоўка выбараў у Эстонскі ўстаноўчы сход.

Неўзабаве Эстонія была акупавана нямецкімі войскамі, і краіна трапіла пад адміністрацыйны кантроль Обер Оста. У выніку нямецкай рэвалюцыі і яе капітуляцыі ў I сусветнай вайне 11 лістапада[2] акупанты 19 лістапада фармальна перадалі ўладу ў Эстоніі ў рукі Эстонскага часовага ўрада[3].

Часовы ўрад склаў свае паўнамоцтвы 8 мая 1919 года ў сувязі з скліканнем 23 красавіка Эстонскага ўстаноўчага сходу.

Гл. таксама

  • Камітэт выратавання Эстоніі
  • Эстонскі ўстаноўчы сход
  • Акупацыя Эстоніі Германскай імперыяй
  • Обер Ост

Зноскі

  1. ↑ Toivo Miljan. Historical Dictionary of Estonia. — Scarecrow Press, 2004. — ISBN 978-0-8108-4904-4.
  2. ↑ C. Kortmann, J. Fleuren. Constitutional Law of 10 EU Member States. — Kluwer, 2004. — ISBN 978-90-13-03468-4.
  3. ↑ Andres Kasekamp. The Radical Right in Interwar Estonia. — Macmillan, 2000. — ISBN 978-0-312-22598-8.