Джут (чĕлкĕм)

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Джут пăхăр.

Джут — çав ятлă ретри ÿсентăрансенчен илекен натураллă пир-авăр чĕлкĕмĕ.

Михĕсем, канатсем, кавирсем, сĕтел-пукан пусмисем тăваççĕ^[1]. Джута абельмош чĕлкĕмĕпе те хутăштарса усă кураççĕ^[2].

• Джут // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
• Пенька // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
• Кабель // [Инкерман — Кальмар-зунд]. — СПб. ; [М.] : Тип. т-ва И. Д. Сытина, 1913. — (Военная энциклопедия : [в 18 т.] / под ред. К. И. Величко … [и др.] ; 1911—1915, т. 11)
• {пуçелĕк}. — Т. 1.

«Викисăмахсарта» статья пур «джут»