Αγία Μαρίνα Στυλίδος Φθιώτιδας

Συντεταγμένες: 38°53′46″N 22°35′01″E / 38.89611°N 22.58361°E / 38.89611; 22.58361 Για συνώνυμο οικισμό στη Φθιώτιδα δείτε το λήμμα: Αγία Μαρίνα Λοκρίδος Φθιώτιδας

Αγία Μαρίνα Στυλίδος
Η παλαιά αποβάθρα του οικισμού
Αγία Μαρίνα Στυλίδος is located in Greece
Αγία Μαρίνα Στυλίδος
Αγία Μαρίνα Στυλίδος
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΦθιώτιδας
ΔήμοςΑμφίκλειας - Ελάτειας
Δημοτική Ενότηταδήμου Στυλίδος
Δημοτική ΚοινότηταΑγίας Μαρίνας
Γεωγραφία και Στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΣτερεά Ελλάδα
ΝομόςΦθιώτιδας
Υψόμετρο5
Έκταση3,293 (η κοινότητα)
Πληθυσμός355 (μόνιμος) (2011)
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας35 300
Τηλ. κωδικός22380
δεδομένα

Η Αγία Μαρίνα είναι χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας και δήμου Στυλίδος, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Φθιώτιδος, στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [1][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία και νομού Φθιώτιδος, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεάς Ελλάδας. [3][4]

Γεωγραφία

Η Αγία Μαρίνα είναι παραθαλάσσιο χωριό στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού Φθιώτιδας. Βρίσκεται πάνω στον αυτοκινητόδρομο Λαμίας-Στυλίδας, λίγο πριν την Στυλίδα και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 5. Aπέχει περίπου 13 χλμ. Α. της Λαμίας. Η κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 3,293 χμ² (2011). [5][6][3][4][1]

Πληθυσμός

Μόνιμος [7][8][9]
Έτος Πληθυσμός
1991 364
2001 396
2011 355
Πραγματικός (de facto) [3][4][1]
Έτος Πληθυσμός
1961 294
1971 258
1981 280
1991 377
2001 393
2011 338

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 και υπήχθη διαδοχικά στους τότε νομούς Φωκίδος και Λοκρίδος, Φθιώτιδος και Φωκίδος, και τελικά Φθιώτιδας. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997, αποσπάστηκε από την κοινότητα Αγίας Μαρίνας και προσαρτήθηκε στον δήμο Στυλίδας. [2]

Η μάχη της Αγίας Μαρίνας

Τον Απρίλιο του 1822, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος επικεφαλής 700 ανδρών μαζί με τους Νικηταρά, Δυοβουνιώτη και Υψηλάντη αποβιβάστηκαν στην Αγία Μαρίνα και προσέβαλαν 18.000 Τούρκους στην περιοχή, τους οποίους και καθήλωσαν για 15 ημέρες, μετά και τις ενισχύσεις από τη Μακεδονία υπό τον Αναστάσιο Καρατάσο. Οι έριδες μεταξύ στρατού και πολιτικών δεν επέτρεψαν την αποστολή εφοδίων και το σχέδιο εγκαταλείφθηκε στις 17 Απριλίου (ο Άρειος Πάγος ζητούσε την παραμονή του στρατού, ώστε να δημιουργηθεί σταδιακά παραλιακή δίοδος ανεφοδιασμού προς τους επαναστάτες του Ολύμπου, ενώ ο Ανδρούτσος θεωρούσε ότι αυτό είναι ανέφικτο). Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ο Ανδρούτσος επανήλθε στην Αγία Μαρίνα και, για να κερδίσει χρόνο, υποσχέθηκε στους Τζελελεντή μπέη και Μουσταφά μπέη Κιαφαζέζη, ότι η Εύβοια και η Στερεά θα δήλωναν υποταγή, εάν τού παραχωρούσαν το αρματολίκι της περιοχής. [3][4][10]

Αξιοθέατα

  • Η φερώνυμη εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, κτίσμα του 19ου αιώνα.
  • Ο παλαιός σιδηροδρομικός σταθμός
  • Η αποβάθρα φορτοεκφόρτωσης των καραβιών. Το πρώτο τμήμα της αποβάθρας είναι μεταλλικό, ενώ το δεύτερο από οπλισμένο σκυρόδεμα. Για την ακρίβεια, η κατασκευαστική BATIGNOLLES, συνεργάτης της οποίας ήταν και ο Άιφελ, είναι η εταιρεία η οποία ξεκίνησε το έργο κατασκευής της προβλήτας το 1892. Την ίδια περίοδο δουλευόταν παράλληλα και το μεγάλο έργο στη Γαλλική πρωτεύουσα.

[11][12][13]

Εκδηλώσεις

Το πανηγύρι της εκκλησίας της Αγίας Μαρίνας στις 17 Ιουλίου

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
  2. ↑ 2,0 2,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=14742
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 ΠΛ 1:131
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 ΠΛΜ 1:387
  5. ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
  6. ↑ Δομή 1:47-8
  7. ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
  8. ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
  9. ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
  10. ↑ Κόκκινος
  11. ↑ «Διακοπές», σ. 751
  12. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2021. 
  13. ↑ https://stilida.com/ta3idia-cat/ena-kommati-aifel-agia-marina-f8iwtidas/

Πηγές

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, εκδ. 1978, 2006
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
  • Δ. Κόκκινου, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Β', 512-8
  • Εγκυκλοπαίδεια Δομή, εκδ. 2002-4
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
  • Google Earth
  • eetaa.gr

Εξωτερικοί σύνδεσμοι