Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία

Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ
Έμβλημα της Πολεμικής Αεροπορίας
Ίδρυση1947
Χώρα Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΤύποςΠολεμική Αεροπορία
Δύναμη332.854 ενεργό προσωπικό
185.522 εφεδρικό προσωπικό
ΥπαγωγήΥπουργείο Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ
ΑρχηγείοΤο Πεντάγωνο, Κομητεία Άρλινγκτον
Διακριτικά
Σημαία
Κύκλος
Σύμβολα

Η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών (United States Air Force - USAF) είναι ο επιφορτισμένος με τη διεξαγωγή αεροπορικού πολέμου κλάδος των ενόπλων δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών και μία από τις επτά ομοσπονδιακές ένστολες υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Αρχικά δημιουργήθηκε ως Αεροπορικό Σώμα του Αμερικανικού Στρατού ενώ έγινε ανεξάρτητος κλάδος στις 18 Σεπτεμβρίου 1947[1], καθιστώντας την τον τελευταίο κλάδο των Αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων που δημιουργήθηκε.

Η USAF είναι η μεγαλύτερη και πλέον εξελιγμένη τεχνολογικά πολεμική αεροπορία του κόσμου, με 5.778 επανδρωμένα αεροσκάφη σε υπηρεσία (4.093 η USAF, 1.289 η Αεροπορική Εθνοφρουρά και 396 η Αεροπορική Εφεδρεία[2], περίπου 156 Μη Επανδρωμένα Στρατιωτικά Αεροπορικά Οχήματα, 2.130 Αερομεταφερόμενους πυραύλους Κρουζ[3] και 450 Διηπειρωτικούς Βαλλιστικούς Πυραύλους. Η USAF διατηρεί 328.439 άτομα προσωπικό σε ενεργό υπηρεσία, 74.000 έφεδρους και 106.000 άτομα στην Αεροπορική Εθνοφρουρά. Επιπρόσθετα, η Πολεμική Αεροπορία απασχολεί 168.900 πολιτικούς υπαλλήλους περιλαμβανομένων και έμμεσα προσληφθέντων ξένων υπηκόων[4].

Στη δικαιοδοσία της USAF δεν υπάγονται όλα τα στρατιωτικά αεροσκάφη των Αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Ο Αμερικανικός Στρατός διαθέτει δικά του ελικόπτερα, κυρίως για την υποστήριξη των επίγειων δυνάμεων, αλλά και μικρό αριθμό αεροσκαφών σταθερών πτερύγων, κυρίως Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών. Το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό είναι υπεύθυνο για μία πλειάδα στρατιωτικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων τα οποία εξοπλίζουν τα αεροπλανοφόρα, ελικοπτεροφόρα και τα λοιπά πλοία επιφανείας του στόλου, αλλά και αεροσκάφη ναυτικής περιπολίας και μεταφορικά αεροσκάφη τα οποία σταθμεύουν σε Ναυτικές αεροπορικές βάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Το Σώμα των Πεζοναυτών διατηρεί τη δικό του στόλο μαχητικών και μεταγωγικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων για την υποστήριξη των δυνάμεών του. Η Αμερικανική Ακτοφυλακή χρησιμοποιεί επίσης μεταφορικά αεροσκάφη και ελικόπτερα, καθώς και αεροσκάφη και ελικόπτερα έρευνας και διάσωσης (SARA), τα οποία όμως μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο σε πολεμικές αποστολές όσο και σε ρόλους αστυνόμευσης.

Πολιτικός προϊστάμενος του Υπουργείου Πολεμικής Αεροπορίας είναι ο Υπουργός Πολεμικής Αεροπορίας ο οποίος επιλαμβάνεται των διοικητικών ζητημάτων. Το Υπουργείο Πολεμικής Αεροπορίας είναι τμήμα του Υπουργείου Άμυνας, του οποίου προΐσταται ο εκάστοτε Υπουργός Άμυνας. Ο αξιωματικός με τον μεγαλύτερο βαθμό στο Υπουργείο Πολεμικής Αεροπορίας είναι ο Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας.

Αποστολή

1. Σύμφωνα με το Νόμο Εθνικής Ασφάλειας του 1947 (National Security Act of 1947, 61 Stat. 502) με την οποία δημιουργήθηκε η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία:

Γενικά η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία θα περιλαμβάνει αεροπορικές δυνάμεις τόσο μάχιμες όσο και υπηρεσιακές που δεν εντάσσονται αλλού. Θα οργανωθεί, εκπαιδευτεί και εξοπλιστεί κυρίως για άμεσες και διαρκείς επιθετικές και αμυντικές αεροπορικές επιχειρήσεις. Η Πολεμική Αεροπορία θα φέρει την ευθύνη για την προετοιμασία των απαραίτητων αεροπορικών δυνάμεων για την αποτελεσματική διεξαγωγή του πολέμου εκτός αν εντέλλεται διαφορετικά και, σύμφωνα με τα ισχύοντα κοινά σχέδια κινητοποίησης, για την επέκταση, σε καιρό ειρήνης, των στοιχείων που αποτελούν την Πολεμική Αεροπορία ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του πολέμου.[5]

2. Το άρθρο 8062 του 10ου Κεφαλαίου του Αμερικανικού Κώδικα (10 USC 8062)[6] ορίζει τον σκοπό της Πολεμικής Αεροπορίας ως:

  • να διατηρεί την ειρήνη και την ασφάλεια, να παρέχει για την άμυνα των Ηνωμένων Πολιτειών, των Υπεράκτιων Περιοχών, των Κοινοπολιτειών και των κτήσεων και κάθε περιοχής που τελεί υπό την κατοχή των Ηνωμένων Πολιτειών.
  • να υποστηρίζει την εθνική πολιτική.
  • να θέτει σε εφαρμογή τους εθνικούς στόχους.
  • να υπερνικά κάθε έθνος που φέρει ευθύνη για εχθρικές πράξεις οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών.

3. Η δηλούμενη αποστολή της USAF σήμερα είναι να «πετάει, μάχεται και να νικά στον αέρα, στο διάστημα και το κυβερνοδιάστημα»[7][8].

Έρευνα και διάσωση

Το Εθνικό Σχέδιο Έρευνας και Διάσωσης ορίζει την Αμερικανική Ακτοφυλακή ως την υπεύθυνη ομοσπονδιακή υπηρεσία για τις επιχειρήσεις θαλάσσιας έρευνας και διάσωσης και την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία για την αεροναυτική έρευνα και διάσωση στις ηπειρωτικές ΗΠΑ με εξαίρεση την Αλάσκα[9]. Οι δύο υπηρεσίες διατηρούν κέντρα συντονισμού ερευνών για τον συντονισμό των προσπαθειών[10].

Ιστορία

Η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία έγινε ξεχωριστή στρατιωτική υπηρεσία στις 18 Σεπτεμβρίου 1947, με την εφαρμογή του Νόμου Εθνικής Ασφάλειας του 1947[11]. Ο νόμος αυτός δημιούργησε το Αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας, το οποίο αποτελούνταν από τρεις κλάδους, τον Στρατό, το Ναυτικό και τη νεοσύστατη Αεροπορία[12]. Πριν από το 1947 η ευθύνη για τη στρατιωτική αεροπορία ήταν μοιρασμένη μεταξύ του Στρατού, για επιχειρήσεις από την ξηρά, και του Ναυτικού, για θαλάσσιες επιχειρήσεις από τα αεροπλανοφόρα και για τα αμφίβια αεροσκάφη. Ο Στρατός δημιούργησε πρώτο αντίστοιχο της Πολεμικής Αεροπορίας το 1907, το οποίο με μία αλληλουχία αλλαγών στην οργάνωση, τους τίτλους και τις αποστολές κατέληξε στον διαχωρισμό, 40 χρόνια αργότερα.

Τα στρογγυλα διακριτικά όπως έχουν εμφανιστεί στα Αμερικανικά αεροσκάφη
1. 5/17-2/18 2. 2/18-8/19 3. 8/19-5/42
4. 5/42-6/43 5. 6/43-9/43 6. 9/43-1/47
7. 1/47-

Οι πρόδρομοι οργανισμοί της σημερινής Πολεμικής Αεροπορίας είναι:

Πρόσφατη ιστορία

Το 2007 η USAF υιοθέτησε ένα πρόγραμμα μείωσης δυνάμεων (Reduction-in-Force - RIF). Λόγω περιορισμών στη χρηματοδότηση η USAF σχεδίαζε να μειώσει τον αριθμό του εν ενεργεία προσωπικού από τις 360.000 στις 316.000[13]. Το μέγεθος της εν ενεργεία δύναμης το 2007 ήταν περίπου το 64% αυτού που διέθετε η USAF στο τέλος του Πρώτου Πολέμου του Κόλπου το 1991[14]. Παρόλ' αυτά η μείωση τερματίστηκε το 2008 στις 330.000 άτομα περίπου, ώστε να καλυφθούν οι επιχειρησιακές ανάγκες[13].

Στις 5 Ιουνίου 2008 ο Υπουργός Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς έκανε δεκτές τις παραιτήσεις τόσο του Υπουργού Αεροπορίας Μάικλ Γουάιν (Michael W. Wynne), όσο και του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας Πτέραρχου Μάικλ Μόσελεϊ (T. Michael Moseley). Οι παραιτήσεις ήταν το αποκορύφωμα της διαφωνίας μεταξύ της ηγεσίας της Πολεμικής Αεροπορίας και του Γκέιτς για τα πυρηνικά όπλα[15]. Σε μία προσπάθεια να δώσει περισσότερη έμφαση στο πυρηνικό οπλοστάσιό της η USAF ίδρυσε την Διοίκηση Παγκόσμιας Κρούσης (Global Strike Command), με πυρηνικό προσανατολισμό, στις 24 Οκτωβρίου 2008[16].

Πόλεμοι

Το SR-71 Blackbird ήταν κατασκοπευτικό αεροσκάφος του Ψυχρού πολέμου
F-117 Nighthawk

Η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία έχει λάβει μέρος σε πολέμους, συγκρούσεις και επιχειρήσεις τόσο από, όσο και πριν, την δημιουργία της. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται οι:

Ανθρωπιστικές επιχειρήσεις

Η USAF έχει λάβει μέρος σε πολυάριθμες ανθρωπιστικές επιχειρήσεις. Μερικές από τις κυριότερες περιλαμβάνουν τις[18]:

  • Αερογέφυρα του Βερολίνου, Επιχείρηση Vittles, 1948 - 1949
  • Επιχείρηση Safe Haven, 1956 - 1957
  • Επιχειρήσεις Babylift, New Life, Frequent Wind και New Arrivals, 1975
  • Επιχείρηση Provide Comfort, 1991
  • Επιχείρηση Sea Angel, 1991
  • Επιχείρηση Provide Hope, 1992 - 1993
  • Επιχείρηση Unified Assistance, Δεκέμβριος 2004 - Απρίλιος 2005

Διοικητική οργάνωση

Δομή

Αρχηγείο Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, με έδρα το Πεντάγωνο, στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια

  • Διοίκηση Αεροπορικού Πολέμου (Air Combat Command - ACC), με έδρα την αεροπορική βάση Λάνγκλεϊ (Langley Air Force Base) στη Βιρτζίνια
    • Πρώτη Αεροπορική Δύναμη (First Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Τίνταλ (Tyndall Air Force Base), στη Φλόριδα
    • Όγδοη Αεροπορική Δύναμη (Eighth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Μπάρκσντέηλ (Barksdale Air Force Base), στη Λουιζιάνα
    • Ένατη Αεροπορική Δύναμη (Ninth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Σο (Shaw Air Force Base), στη Νότια Καρολίνα
    • Δωδέκατη Αεροπορική Δύναμη (Twelfth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Ντέιβις-Μόνθαν (Davis-Monthan Air Force Base), στην Αριζόνα
  • Διοίκηση Αεροπορικής Εκπαίδευσης (Air Education and Training Command - AETC), με έδρα την αεροπορική βάση Ράντολφ (Randolph Air Force Base), στο Τέξας
    • Δεύτερη Αεροπορική Δύναμη (Second Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Κήσλερ (Keesler Air Force Base), στο Μισισίπι
    • Δέκατη Ένατη Αεροπορική Δύναμη (Nineteenth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Ράντολφ (Randolph Air Force Base), στο Τέξας
  • Αεροπορική Διοίκηση Κυβερνοχώρου (Air Force Cyber Command (Provisional) - AFCYBER), Προσωρινή έδρα στην αεροπορική βάση Μπάρκσντέηλ (Barksdale Air Force Base), στη Λουιζιάνα
    • Εικοστή Τέταρτη Αεροπορική Δύναμη (Twenty Fourth Air Force)
  • Αεροπορική Διοίκηση Παγκόσμιας Κρούσης (Air Force Global Strike Command - GSC), Δεν έχει καθοριστεί ακόμα η έδρα, ενεργοποίηση το Σεπτέμβριο του 2009
    • Όγδοη Αεροπορική Δύναμη (Eighth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Μπάρκσντέηλ (Barksdale Air Force Base), στη Λουιζιάνα
    • Εικοστή Αεροπορική Δύναμη (Twentieth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Γουόρεν (F. E. Warren Air Force Base), στο Ουαϊόμινγκ
  • Διοίκηση Αεροπορικού Υλικού (Air Force Materiel Command - AFMC), με έδρα την αεροπορική βάση Ράιτ-Πάτερσον (Wright-Patterson Air Force Base), στο Οχάιο
  • Διοίκηση Αεροπορικών Εφεδρειών (Air Force Reserve Command - AFRC), με έδρα την αεροπορική βάση Ρόμπινς (Robins Air Force Base), στη Γεωργία
    • Τέταρτη Αεροπορική Δύναμη (Fourth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση εφεδρείας Μαρτς (March Air Reserve Base), στην Καλιφόρνια
    • Δέκατη Αεροπορική Δύναμη (Tenth Air Force), με έδρα την κοινή αεροναυτική βάση εφεδρείας Φορτ Γουορθ (Naval Air Station Joint Reserve Base Fort Worth), στο Τέξας
    • Εικοστή Δεύτερη Αεροπορική Δύναμη (Twenty-Second Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση εφεδρείας Ντόμπινς (Dobbins Air Reserve Base), στη Γεωργία
  • Αεροπορική Διοίκηση Διαστήματος (Air Force Space Command - AFSPC), με έδρα την αεροπορική βάση Πητερσον (Peterson Air Force Base), στο Κολοράντο
    • Δέκατη Τέταρτη Αεροπορική Δύναμη (Fourteenth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ (Vandenberg Air Force Base), στην Καλιφόρνια
    • Εικοστή Αεροπορική Δύναμη (Twentieth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Γουόρεν (F. E. Warren Air Force Base), στο Ουαϊόμινγκ
  • Αεροπορική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων (Air Force Special Operations Command - AFSOC), με έδρα την αεροπορική βάση Χάλμπαρτ (Hurlburt Field), στη Φλόριδα
    • Εικοστή Τρίτη Αεροπορική Δύναμη (Twenty-Third Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Χάλμπαρτ (Hurlburt Field), στη Φλόριδα
  • Διοίκηση Αεροπορικών Μεταφορών (Air Mobility Command - AMC), με έδρα την αεροπορική βάση Σκοτ (Scott Air Force Base), στο Ιλινόις
    • Δέκατη Όγδοη Αεροπορική Δύναμη (Eighteenth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Σκοτ (Scott Air Force Base), στο Ιλινόις
  • Αμερικανική Αεροπορική Δύναμη Ευρώπης (United States Air Forces in Europe - USAFE), με έδρα την αεροπορική βάση Ράμσταϊν (Ramstein Air Base), στη Γερμανία
    • Τρίτη Αεροπορική Δύναμη (Third Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Ράμσταϊν (Ramstein Air Base), στη Γερμανία
    • Δέκατη Έβδομη Αεροπορική Δύναμη (Seventeenth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Σέμπαχ Άννεξ (Sembach Annex), στη Γερμανία
  • Αμερικανική Αεροπορική Δύναμη Ειρηνικού (United States Pacific Air Forces - PACAF), με έδρα την αεροπορική βάση Χίκαμ (Hickam Air Force Base), στη Χαβάη
    • Πέμπτη Αεροπορική Δύναμη (Fifth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Γιοκότα (Yokota Air Base), στην Ιαπωνία
    • Έβδομη Αεροπορική Δύναμη (Seventh Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Οσάν (Osan Air Base), στη Νότια Κορέα
    • Ενδέκατη Αεροπορική Δύναμη (Eleventh Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Έλμεντορφ (Elmendorf Air Force Base), στην Αλάσκα
    • Δέκατη Τρίτη Αεροπορική Δύναμη (Thirteenth Air Force), με έδρα την αεροπορική βάση Χίκαμ (Hickam Air Force Base), στη Χαβάη

Αεροσκάφη

F-22 Raptors
F-15 Eagle
F-15 Strike Eagle
A-10 Thunderbolt IIs
B-2 Spirit
B-1B Lancer
CV-22 Ospreys
C-17 Globemaster III
C-5 Galaxy
E-3 Sentry
Lockheed U-2

Ο σημερινός στόλος αεροσκαφών της USAF περιλαμβάνει τους εξής τύπους[19]:

Δίωξης - βομβαρδισμού και Εγγύς Υποστήριξης

Βομβαρδιστικά

Μεταγωγικά και Ειδικών Επιχειρήσεων

  • An-26 Curl
  • C-5A/B/C/M Galaxy
  • C-12C/D/F Huron
  • C-17A Globemaster III
  • C-20A/B/C Gulfstream III
  • C-20G/Η Gulfstream IV
  • C-21A Learjet
  • C-22B
  • VC-25A (Air Force One)
  • C-26B Metroliner
  • C-29A
  • C-32A
  • C-37A/B
  • C-38 Courier
  • C-40B Clipper
  • C-41A Aviocar
  • C-130E/H/J Hercules
  • HC-130H/N
  • LC-130H
  • MC-130E/H/W Combat Talon/Combat Spear
  • WC-130J
  • C-135C/E/K Stratolifter
  • NC-135B/E/W
  • CN-235-100[20]
  • E-9A
  • CV-22B Osprey
  • TC-18E
  • TC-135S/W
  • WC-135C/W
  • U-28A

AWACS, Ηλεκτρονικού Πολέμου

  • E-3B/C Sentry
  • E-4B
  • E-8C JSTARS
  • EC-130 Compass Call/Commando Solo

Μαχητικά

Ελικόπτερα

  • HH-60G Pave Hawk
  • UH-1N Iroquois

Εναέριου Ανεφοδιασμού

  • KC-10A Extender
  • KC-135E/R/T Stratotanker

Αναγνωριστικά

  • OC-135B
  • M/RQ-1A/B Predator
  • RQ-4A Global Hawk
  • MQ-9 Reaper
  • RC-135S/U/V/W
  • U-2R/S "Dragon Lady"

Εκπαιδευτικά

  • NT-39A/B Sabreliner
  • T-1A Jayhawk
  • T-6 Texan II
  • (A)T-38A/B/C Talon
  • Boeing T-43
  • TG-3A
  • TG-4A
  • TG-7A
  • TG-9A
  • TG-10B/C/D
  • TG-11A
  • TG-15A/TG-15B
  • UC-26C
  • UV-18A/B Twin Otter
  • UV-20A Chiricua
  • F-5 Freedom Fighter

Διακριτικά

Αξιωματικοί

Βαθμός πληρωμής Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ Ειδικός βαθμός O-10 O-9 O-8 O-7 O-6 O-5 O-4 O-3 O-2 O-1
Βαθμοί και διακριτικά του ΝΑΤΟ OF-10 OF-9 OF-8 OF-7 OF-6 OF-5 OF-4 OF-3 OF-2 OF-1
Εμβλήματα
Στολή
υπηρεσίας
(Κλάση A)
Στολή
υπηρεσίας
(κλάση B)
Στολή
αντικαταστάτη
Tίτλος Στρατηγός της Πολεμικής Αεροπορίας (Αρχιπτέραρχος) Στρατηγός (Πτέραρχος) Αντιστράτηγος (Αντιπτέραρχος) Yποστράτηγος (Υποπτέραρχος) Ταξίαρχος Συνταγματάρχης (Σμήναρχος) Αντισυνταγματάρχης (Αντισμήναρχος) Ταγματάρχης (Επισμηναγός) Λοχαγός (Σμηναγός) Υπολοχαγός (Υποσμηναγός) Ανθυπολοχαγός (Ανθυποσμηναγός)
Αγγλική συντομογραφία GAF Gen Lt Gen Maj Gen Brig Gen Col Lt Col Maj Capt 1st Lt 2d Lt
  • Δεν χρησιμοποιούνται τελείες στη συντομογραφία του πραγματικού βαθμού, μόνο σε δελτία τύπου για συμμόρφωση με τα πρότυπα AP.[21]

Υπαξιωματικοί

Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία [22]
[π • σ • ε]

Ανώτερος στρατευμένος σύμβουλος του Προέδρου Αρχιπλοίαρχος της Πολεμικής Αεροπορίας Διοικητής λοχίας Πρώτος λοχίας Επισμηνίας Πρώτος λοχίας Ανώτερος λοχίας Πρώτος λοχίας Πλοίαρχος λοχίας Τεχνικός λοχίας Λοχίας του επιτελείου


Kατώτεροι βαθμοί

Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία [22]
[π • σ • ε]

Δεν υπάρχει
Ανώτερος αεροπόρος Υποσμηνίας Αεροπόρος Βασικός αεροπόρος


Παραπομπές

  1. ↑ 80 P.L. 235, 61 Stat. 495 (1947); Air Force Link, (2006) "Factsheets: The U.S. Air Force". Retrieved April 7, 2006.
  2. ↑ "2008 Air Force Almanac" Αρχειοθετήθηκε 2008-12-05 στο Wayback Machine., AIR FORCE Magazine, May 2008, p.61.
  3. ↑ "Gallery of USAF Weapons, 2008 Air Force Almanac", AIR FORCE Magazine, May 2008, p. 155. USAF plans to retire all 460 AGM-129 in 2008, and all but 528 ALCM by 2012.
  4. ↑ "2008 Air Force Almanac", AIR FORCE Magazine, May 2008, p.48. The foreign hire figure is 6,617 persons.
  5. ↑ In general the United States Air Force shall include aviation forces both combat and service not otherwise assigned. It shall be organized, trained, and equipped primarily for prompt and sustained offensive and defensive air operations. The Air Force shall be responsible for the preparation of the air forces necessary for the effective prosecution of war except as otherwise assigned and, in accordance with integrated joint mobilization plans, for the expansion of the peacetime components of the Air Force to meet the needs of war.
  6. ↑ US CODE: Title 10,8062. Policy; composition; aircraft authorization
  7. ↑ "fly, fight, and win in air, space, and cyberspace"
  8. ↑ Air Force Link, (2008). [1]. Retrieved September 21, 2008.
  9. ↑ National Search and Rescue Plan (USA) 2007
  10. ↑ USCG Office of Search & Rescue (CG-534)
  11. ↑ U.S. Intelligence Community (October 2004). National Security Act of 1947 Αρχειοθετήθηκε 2008-05-12 στο Wayback Machine.. Retrieved April 14, 2006.
  12. ↑ U.S. Department of State(2006). National Security Act of 1947. Retrieved April 14, 2006.
  13. ↑ 13,0 13,1 Needed: 200 New Aircraft a Year, Air Force Magazine, October 2008.
  14. ↑ «2008 USAF Almanac: People» (PDF). AIR FORCE Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (pdf) στις 7 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2008.  1991: 510,000; 2007: 328,600
  15. ↑ "Washington watch", AIR FORCE Magazine, July 2008, Vol. 91 No. 7, pp. 8.
  16. ↑ Chavanne, Bettina H. "USAF Creates Global Strike Command" Αρχειοθετήθηκε 2012-01-11 στο Wayback Machine.. Aviation Week, 24 October 2008.
  17. ↑ 17,0 17,1 Air Force Pamphlet 36-2241 (July 1, 2007). [2][νεκρός σύνδεσμος].
  18. ↑ The primary source for the humanitarian operations of the USAF is the United States Air Force Supervisory Examination Study Guide (2005)
  19. ↑ «US Air Force aviation OrBat - including numbers of aircraft in active service». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2008. 
  20. ↑ Photos: Airtech CN-235 Aircraft Pictures | Airliners.net
  21. ↑ «Archived copy» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2017. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Air Force Instruction 36-2903» (PDF). Department of the Air Force. 25 Ιουνίου 2021. σελ. 108. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Καθιερωμένοι όροι