Αντιτορπιλικό κλάσης Sauro


Το πρωτοπόρο πλοίο της κλάσης, Sauro, στον Τάραντα.
Επισκόπηση κλάσης
Χειριστές:Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina)
Εύρος:1924–1927
Σε υπηρεσία:1927-1941
Ολοκληρώθηκαν:τέσσερα
Χάθηκαν:τέσσερα
Γενικά χαρακτηριστικά
Τύπος: Αντιτορπιλικό
Εκτόπισμα: κανονικό: 1058 t (1041 LT)
πλήρες: 1600 t (1570 LT)
Μήκος: 90,16 m
Πλάτος: 9,2 m
Βύθισμα: 2,9 m
Ταχύτητα: 31 kn
Εμβέλεια: 2600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn
Πλήρωμα: 154–156 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός: 2×2 πυροβόλα των 120 mm
2 πυροβόλα των 40 mm
2 πολυβόλα των 13,2 mm
2 τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm
52 νάρκες

Τα τέσσερα αντιτορπιλικά της κλάσης Sauro ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Σχεδιάστηκαν για χρήση στις ιταλικές αποικίες και είχαν την βάση τους στην Ιταλική Ερυθραία. Και τα τέσσερα έλαβαν μέρος σε επιχειρήσεις έπειτα από την είσοδο της Ιταλίας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο πλαίσιο της Εκστρατείας της Ανατολικής Αφρικής. Όλα τους χάθηκαν στην Ερυθρά Θάλασσα στα 1940-41.

Περιγραφή

Τα πλοία της κλάσης Sauro ήταν επιμηκυμένες και βελτιωμένες εκδοχές των προηγούμενων σκαφών της κλάσης Sella.[1] Είχαν ολικό μήκος 90,16 m, πλάτος 9,2 m και μέσο βύθισμα 2,9 m. Το εκτόπισμά τους ήταν 1058 t (1041 LT) με κανονικό (standard) φορτίο και έφθανε τους 1600 t (1570 LT) με πλήρες. Το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 8-10 αξιωματικούς και 146 υπαξιωματικούς και ναύτες.[2] Το προωστικό σύστημα παρείχε έως και 36000 shp, με τη μέγιστη ταχύτητα πλεύσης να ανέρχεται σε 31 kn σε πραγματικές, επιχειρησιακές συνθήκες,[3] παρόλο που το Francesco Nullo έφθασε τους 37 kn κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών ενώ όμως έφερε περιορισμένο φορτίο.[4] Η ακτίνα δράσης των πλοίων της κλάσης αυτής έφθανε τα 2600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn.[1]

Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm που ήταν εγκατεστημένα σε ζεύγη σε δύο πύργους, έναν μπροστά κι έναν πίσω από την υπερκατασκευή.[2] Υπήρχαν επίσης δύο αντιαεροπορικά πυροβόλα των 40 mm και δύο πολυβόλα των 13,2 mm. Τον οπλισμό συμπλήρωναν δύο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm,[3] ενώ μπορούσαν επίσης να μεταφερθούν 52 νάρκες.[2]

Πλοία

Όνομα Ναυπηγείο Ολοκλήρωση Κατάληξη
Cesare Battisti Odero-Terni-Orlando (Ο.Τ.Ο) στο Σέστρι Πονέντε (Sestri Ponente) στη Γένοβα 13 Απριλίου 1927 Αυτοβυθίστηκε στις 3 Απριλίου 1941.
Daniele Manin Cantieri navali del Quarnaro, Φιούμε 1η Μαρτίου 1927 Βυθίστηκε από συμμαχικά αεροσκάφη στις 3 Απριλίου 1941.
Francesco Nullo Cantieri navali del Quarnaro, Φιούμε 15 Απριλίου 1927 Προσάραξε στη νήσο Χαρμίλ έπειτα από ανταλλαγή πυρών με το βρετανικό αντιτορπιλικό Kimberley την 21η Οκτωβρίου 1940. Την επομένη καταστράφηκε από βομβαρδιστικά της RAF.
Nazario Sauro Odero-Terni-Orlando (Ο.Τ.Ο) στο Σέστρι Πονέντε (Sestri Ponente) στη Γένοβα 23 Σεπτεμβρίου 1926 Βυθίστηκε από συμμαχικά αεροσκάφη στις 3 Απριλίου 1941.

Επιχειρησιακή ιστορία

Τα τέσσερα αντιτορπιλικά της κλάσεις προορίζονταν για χρήση στις αποικίες και από το 1935 βάση τους ήταν η Μασάουα στην Ιταλική Ερυθραία.[5] Έπειτα από την είσοδο της χώρας στον παγκόσμιο πόλεμο, η Ιταλική Ανατολική Αφρική αποκόπηκε από τη μητροπολιτική Ιταλία.[6]

Επίθεση στη νηοπομπή BN 7

Η μοναδική σημαντική επιχείρηση στην οποία ενεπλάκησαν πλοία της κλάσης ήταν η επίθεση στη συμμαχική νηοπομπή BN 7 τις πρώτες πρωινές ώρες της 21ης Οκτωβρίου 1940. Τα Nullo καιSauro καθώς και τα αντιτορπιλικά Leone και Pantera προσπάθησαν να πλήξουν τα πλοία της νηοπομπής αυτής καθώς και τα πολεμικά που την συνόδευαν, προκαλώντας ήσσονος σημασίας ζημιές σε ένα από αυτά. Τα ιταλικά αντιτορπιλικά εξαπέλυσαν τουλάχιστον δύο τορπίλες ενάντια στο αυστραλιανό HMAS Yarra, που κατάφερε όμως επιτυχώς να ελιχθεί και να τις αποφύγει.[7] Εν τέλει την επίθεση στη νηοπομπή απέκρουσε το καταδρομικό Leander, που ανάγκασε με τα πυρά του τα ιταλικά πλοία να τραπούν σε υποχώρηση. Όλα κατάφεραν να απεμπλακούν πλην του Nauro το οποίο και κατεδίωξε το βρετανικό αντιτορπιλικό HMS Kimberley εξαναγκάζοντάς το να προσαράξει στη νήσο Χαρμίλ, όπου και καταστράφηκε την επομένη από βομβαρδιστικά Blenheim της RAF. Το ίδιο το Kimberley δέχτηκε πλήγματα από ιταλικές παράκτιες πυροβολαρχίες και ρυμουλκήθηκε στο Άντεν από το HMS Leander.

Το τέλος των πλοίων της κλάσης Sauro

Τα τρία εναπομείναντα πλοία της κλάσης παρέμειναν στο λιμάνι της Μασάουα μέχρι τα καταληκτικά στάδια των επιχειρήσεων στην Ανατολική Αφρική. Στις 2 Απριλίου 1941 ο Διοικητής τους διέταξε να αποπλεύσουν για να επιτεθούν, με μηδαμινές πιθανότητες επιτυχίας, στο Πορτ-Σουδάν. Σύντομα τα εντόπισαν βρετανικά αναγνωριστικά και στη συνέχεια τα έπληξαν αεροσκάφη Swordfish. Το Battisti κατάφερε να φθάσει στις ακτές της Αραβικής Χερσονήσου, όπου και το βύθισε το πλήρωμά του. Τα άλλα δύο πλοία συνέχισαν να βάλλουν με τα αντιαεροπορικά τους όπλα μέχρι να βυθιστούν από τα βρετανικά αεροσκάφη.[8]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Whitley, p. 160
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Fraccaroli, p. 47
  3. ↑ 3,0 3,1 Roberts, p. 298
  4. ↑ McMurtrie, p. 281
  5. ↑ Cacciatorpediniere Sauro (in ιταλική)
  6. ↑ Etnasi, Fernando (2007). Otto milioni di baionette: in guerra con le suole di cartone. EdUP, p. 72. (ISBN 88-8421-170-0) (in ιταλική)
  7. ↑ O'Hara, p. 103
  8. ↑ Jackson, Ashley (2006). The British Empire and the Second World War. Continuum International Publishing Group, p. 283. (ISBN 1-85285-417-0)

Βιβλιογραφία

  • Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8. 
  • Campbell, John (1985). Naval Weapons of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-459-4. 
  • Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6. 
  • McMurtrie, Francis E., επιμ. (1937). Jane's Fighting Ships 1937. London: Sampson Low. OCLC 927896922. 
  • O'Hara, Vincent P. (2009). Struggle for the Middle Sea: The Great Navies at War in the Mediterranean Theater, 1940–1945. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-648-3. 
  • Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger, επιμ. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2. 
  • Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2. 
  • Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι