Βέρα Ομπολένσκι
Βέρα Ομπολένσκι | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Véra Obolensky (Γαλλικά) |
Γέννηση | 24 Ιουνίου 1911[1] Μπακού[2] |
Θάνατος | 4 Αυγούστου 1944[3][4][5] Φυλακή Πλέτσενζεε ή Βερολίνο[6] |
Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
Τόπος ταφής | Ρωσικό κοιμητήριο του Σαιντ-Ζενεβιέβ-ντε-Μπουά |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | γραμματέας αγωνιστής της Γαλλικής αντίστασης μοντέλο |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού Πολεμικός Σταυρός 1939-1945 Μετάλλιο της Αντίστασης (24 Απριλίου 1946)[1] |
Η Βέρα Απολλονέβνα Ομπολένσκι (ρωσικά: Вера Аполлоновна Оболенская, 11 Ιουνίου 1911 - 4 Αυγούστου 1944) ήταν Ρωσίδα-Γαλλίδα ηρωίδα της Γαλλικής Αντίστασης κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Υπήρξε γραμματέας του OCM, μιας σημαντικής οργάνωσης της γαλλικής αντίστασης και παρέμεινε εκεί έως και τον Δεκέμβριο του 1943, όπου στάλθηκε στη Γερμανία και εκτελέστηκε μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας. Γεννήθηκε στη Ρωσία και ήταν κόρη του Απόλλων Μακάροφ, Ρώσος που άνηκε στην υψηλή κοινωνία και είχε και πόστο στην κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν.[7] Κατά τη διάρκεια του Ρωσικού Εμφυλίου, αυτή και η οικογένεια της, μετακόμισαν στο Παρίσι.
Αφού τελείωσε το σχολείο ασχολήθηκε με τη μόδα και αργότερα γραμματέας του Jacques Arthuys.[8] Το 1937 παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Νίκολας Ομπολένσκι.[9] Η οικογένεια ζούσε άνετα και πλούσια εκείνη την περίοδο, έως ότου ξεσπά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Μετά την Πτώση της Γαλλίας, το 1940, ο εργοδότης της άρχισε να βοηθά την Αντίσταση, με την Ομπλένσκι να συμμετέχει κι αυτή. Το 1941 δημιουργήθηκε και η Organisation civile et militaire. Στις 21 Δεκεμβρίου 1941, συλλαμβάνεται ο Jacques Arthuys και αναλαμβάνει τη θέση του ο Alfred Touny, χωρίς η Ομπολένσκι να χάσει τη θέση της. Τη μνημόνευαν για την εξαιρετική της μνήμη, αφού ποτέ δεν κράταγε σημειώσεις.[9] Βάσει του Arthur Calmette, η Ομπλένσκι πάλευε για τους Ρώσους, για τη νέα της πατρίδα και ήταν πολύ έξυπνη και αφοσιωμένη στον σκοπό.[10]
Στις 16 Δεκεμβρίου του 1943, κι ενώ βρισκόταν σε σπίτι μέλους της οργάνωσης, συλλαμβάνεται από τους Rudy de Mérode, ομάδα που δούλευε για την Gestapo. Η Ομπλένσκι, πιστή στον σκοπό και στους συντρόφους της, δεν αποκάλυψε τίποτα, παίρνοντας και το όνομα της "Πριγκίπισσας-που-δεν-ξέρει-τίποτα". Αν και δεν βασανίστηκε,[9] καταδικάστηκε από στρατιωτικό δικαστήριο για προδοσία.[11] Στις 4 Αυγούστου του 1944 εκτελείται μέσω γκιλοτίνας.[8] Το σώμα της στέλνεται στον Δρ. Χέρμαν Στίβ, για να το εξετάσει,[7] το οποίο κιόλας δεν βρέθηκε ποτέ.[9] Ο άνδρας της, μέλος κι αυτός της Αντίστασης,[8] συνέχισε να παλεύει κι αφού τελείωσαν όλα έγραψε κι ένα βιβλίο για αυτήν. Ο ίδιος δεν παντρεύτηκε ποτέ ξανά, ενώ έγινε και παπάς. Το 1958, μετά θάνατον, η Ομπολένσκι έλαβε το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής,[9] το μετάλλιο Croix de Guerre,[8] και αργότερα το μετάλλιο Médaille de la Résistance.[12]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.memoiredeshommes .sga .defense .gouv .fr /fr /ark: /40699 /m005cc7fe3aa2061. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 170377173.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20211108118. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2021.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20211108118. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2024.
- ↑ 7,0 7,1 A Murderous Paradigm Change ... AHRP.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Bourrée, Pennetier & Strauss.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Doulkina 2012.
- ↑ Calmette 1959, σελ. 24.
- ↑ Pateman 2017, PP178.
- ↑ Gorboff 1995, σελ. 191.
Βιβλιογραφία
- A Murderous Paradigm Change: Dr. Hermann Stieve’s List, Executions, AHRP: Alliance for Human Research Protection, http://ahrp.org/nazi-anatomists-exploit-executions-dr-hermann-stieves-list/, ανακτήθηκε στις 2017-07-27
- Bourrée, Fabrice, Plaque en hommage à Jacques Arthuys, fondateur de l'OCM, Fondation de la Résistance (Département AERI), http://museedelaresistanceenligne.org/media5091-Plaque-en-hommage-A, ανακτήθηκε στις 2017-06-28
- Bourrée, Fabrice; Pennetier, Annie; Strauss, Françoise, OBOLENSKY Véra née Makarova, http://maitron-fusilles-40-44.univ-paris1.fr/spip.php?article178524, ανακτήθηκε στις 2017-07-27
- Calmette, A. (July 1959), «La Formation de L'O.C.M. (Organisation Civile Et Militaire) Août 1940-mars 1942», Revue d'histoire de la Deuxième Guerre mondiale (Presses Universitaires de France) 9e Année (35)
- Doulkina, Inna (28 June 2012), «Vera Obolensky : la princesse-je-n’en-sais-rien», La Rédaction, https://www.lecourrierderussie.com/societe/gens/2012/06/sainte-genevieve-des-bois-insolite/, ανακτήθηκε στις 2017-07-27
- Gorboff, Marina (1995), La Russie fantôme: l'émigration russe de 1920 à 1950, L'AGE D'HOMME, ISBN 978-2-8251-0614-3, https://books.google.com/books?id=TBmXSS0d10YC&pg=PA191, ανακτήθηκε στις 2017-07-27
- Pateman, Colin (2017-05-17), Beheaded by Hitler: Cruelty of the Nazis, Judicial Terror and Civilian Executions 1933–1945, Fonthill Media, GGKEY:NYJKRUE9X32, https://books.google.com/books?id=EAYkDwAAQBAJ&pg=PP178, ανακτήθηκε στις 2017-07-27
- Yagil, Limore (2015-03-04), Au nom de l'art, 1933–1945: Exils, solidarités et engagements, Fayard, ISBN 978-2-213-68330-0, https://books.google.com/books?id=ruWyBgAAQBAJ&pg=PT264, ανακτήθηκε στις 2017-07-27
|