Βιλαέτι του Ντιγιάρμπακιρ

Συντεταγμένες: 37°54′36″N 40°14′24″E / 37.91000°N 40.24000°E / 37.91000; 40.24000

Βιλαέτι του Ντιγιάρμπακιρ
1847–1  Νοεμβρίου 1922
ΧώραΟθωμανική Αυτοκρατορία
ΠρωτεύουσαΝτιγιάρμπακιρ
Ίδρυση1847
Διοίκηση
 • ΕπικεφαλήςGovernor of the Diyarbekir Vilayet
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°54′36″N 40°14′24″E
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Βιλαέτι του Ντιγιάρμπακιρ (οθωμανικά τουρκικά: Vilāet-i Diyâr-ı Bekr) ήταν διοικητική διαίρεση πρώτου επιπέδου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που βρισκόταν εξ ολοκλήρου εντός της σημερινής σύγχρονης Τουρκίας.[1] Το βιλαέτι εκτεινόταν νότια από το Παλού στον Ευφράτη μέχρι το Μαρντίν και το Νίσιβις στην άκρη της Μεσοποταμίας. Μετά την ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας το 1923, η περιοχή ενσωματώθηκε στο νεοσύστατο κράτος.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, το Βιλαέτι του Ντιγιάρμπακιρ φέρεται να είχε έκταση 46.810 χλμ2, ενώ τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της πρώτης οθωμανικής απογραφής του 1885 (που δημοσιεύτηκε το 1908) έδωσαν τον πληθυσμό 471.462 κατοίκους.[2] Η ακρίβεια των αριθμών πληθυσμού κυμαίνεται από «κατά προσέγγιση» έως «απλώς εικαστικά», ανάλογα με την περιοχή από την οποία συγκεντρώθηκαν.

Το Βιλαέτι του Ντιγιάρμπακιρ δημιουργήθηκε το 1867.[3] Το 1867 ή το 1868, ο Μαμουρετούλ Αζίζ και το Εγιαλέτι του Κουρδιστάν συγχωνεύτηκαν και εντάχθηκαν στο Βιλαέτι του Ντιγιάρμπακιρ. Το 1879–80, ο Μαμουρετούλ Αζίζ χωρίστηκε ξανά από το βιλαέτι του Ντιγιάρμπακιρ και μετατράπηκε σε Βιλαέτι του Μαμουρετούλ Αζίζ. Ήταν ένα από τα έξι αρμενικά βιλαέτια της Αυτοκρατορίας.[4]

Διοικητικές διαιρέσεις

Χάρτης των υποδιαιρέσεων του Βιλαέτι του Ντιγιάρμπακιρ το 1907.

Τα σαντζάκια του Βιλαετίου:[5]

  1. Σαντζάκι του Ντιγιάρμπακιρ (Ντιγιάρμπακιρ, Λίτζε, Σιλβάν, Ντερίκ, Μπεσίρι)
  2. Σαντζάκιτου Μαρντίν (Μαρντίν, Τζίζρε, Μιντγιάτ, Σαβούρ, Νίσιβις και ίσως Σιλόπη)
  3. Σαντζάκι του Εργκάνι (Μαντέν, Παλού)
  4. Σαντζάκι του Σιβερέκ (Διαίρεση από το Ντιγιάρμπακιρ το 1907) (Σιβερέκ, Τσερμίκ, Βιράνσεχιρ)

Δημογραφία

Το Βιλαέτι ήταν ένας τόπος όπου ο χριστιανικός πληθυσμός σφαγιάστηκε συστηματικά κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τη γενοκτονία του 1915 στο Ντιγιάρμπακιρ.

Χριστιανικός πληθυσμός στο βιλαέτι του Ντιγιάρμπακιρ το 1915–1916 σύμφωνα με τον Ζακ Ρετορέ[6]
Ονομασία Προπολεμικός πληθυσμός Μεταπολεμικός πληθυσμός Χάθηκαν
Αρμενική Αποστολική Εκκλησία 60.000 2.000 58.000 (97%)
Αρμενική Καθολική Εκκλησία 12.500 1.000 11.500 (92%)
Χαλδαϊκή Καθολική Εκκλησία 11.120 1.110 10.010 (90%)
Συριακή Καθολική Εκκλησία 5.600 2.150 3.450 (62%)
Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία 84.725 24.000 60.725 (72%)
Προτεσταντισμός 725 225 500 (69%)
Σύνολο 174.670 30.485 144.185 (83%)

Παραπομπές

  1. ↑ Hathi Trust Digital Library - Holdings: Salname-yi Vilâyet-i Diyarbakır.
  2. ↑ Asia by A. H. Keane, page 460
  3. ↑ Klein, Janet (2012). «State, Tribe, Dynasty, and the Contest over Diyarbekir at the Turn of the 20th Century». Στο: Jorngerden, Joost· Verheij, Jelle, επιμ. Social Relations in Ottoman Diyarbekir, 1870-1915. Brill. σελ. 172. ISBN 978-90-04-22518-3. 
  4. ↑ Klein, Janet (2012). «State, Tribe, Dynasty, and the Contest over Diyarbekir at the Turn of the 20th Century». Στο: Jongerden, Joost· Verheij, Jelle, επιμ. Social Relations in Ottoman Diyarbekir, 1870-1915. BRILL. σελ. 148. ISBN 978-90-04-22518-3. 
  5. ↑ Επαρχία Ντιγιάρμπακιρ: Ιστορία και Πολιτισμός
  6. ↑ Gaunt, David. Massacres, Resistance, Protectors: Muslim-Christian Relations in Eastern Anatolia during World War I. Piscataway, N.J.: Gorgias Press, 2006, p. 433.