Βράγχος

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {χωρίς παραπομπές|14|02|2025}

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Βράγχος αναφέρονται τα ακόλουθα δύο πρόσωπα:

1. Ο μυθικός γενάρχης του γένους των Βραγχιδών, γιος του Σμίκρου από τους Δελφούς και μιας ανώνυμης Μιλησίας. Η μητέρα του τον ονόμασε Βράγχο γιατί, όταν τον εγκυμονούσε, ονειρεύθηκε ότι ο ήλιος μπήκε στο σώμα της από τον λάρυγγά της (βράγχιον) και βγήκε από την κοιλιά της. Ο Απόλλων, όταν είδε τον Βράγχο μία ημέρα που έβοσκε τα πρόβατα του πατέρα του, τον φίλησε και του μετέδωσε έτσι το μαντικό χάρισμα. Για τον λόγο αυτό ο Απόλλων είχε και τις επωνυμίες «Φιλίσιος» και «Βράγχιος». Ο Βράγχος έσωσε τους Μιλησίους από λοιμό και στον τόπο όπου χρησμοδοτούσε έχτισαν μετά τον θάνατό του ναό. Σε άλλες παραδόσεις, ο ίδιος Βράγχος ήταν Θεσσαλός ή απόγονος του Μαχαιρέα. Ως γιος του Βράγχου αναφέρεται ο Χίλων ο Λακεδαιμόνιος κι ως θετός γιος του ο Ευάγγελος, γενάρχης των «Ευαγγελιδών».
2. Ο πατέρας του Κερκύονα, τον οποίο απέκτησε με τη Νύμφη Αργιόπη.

• Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969