Βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο

 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.
Βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλο
Απονέμεται γιαΙταλικό κινηματογραφικό βραβείο
ΤοποθεσίαΡώμη
ΧώραΙταλία
Απονέμεται απόΑκαδημία Ιταλικού Κινηματογράφου
ΣυχνότηταΕτήσια
Πρώτη απονομή5 Ιουλίου 1956
ΙστοσελίδαΕπίσημη ιστοσελίδα

Τα Βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο (ιταλικά: David di Donatello), είναι Ιταλικά Κινηματογράφικα Βραβεία που απονέμονται κάθε χρόνο για κινηματογραφικές ταινίες και παραγωγές από την Ακαδημία Ιταλικού Κινηματογράφου (L'Accademia del Cinema Italiano). Συνολικά υπάρχουν 24 κατηγορίες βραβείων από το 2006.

Ιστορία

Ακολουθώντας τα ίδια κριτήρια των βραβείων Όσκαρ, τα βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο (γνωστά και ως "Ντονατέλος") ιδρύθηκαν το 1955 και απονεμήθηκαν για πρώτη φορά στη Ρώμη στις 5 Ιουλίου 1956.[1] Τα βραβεία δημιουργήθηκαν από ένα πολιτιστικό σωματείο (τότε ονομάζονταν The Open Gate), με βασικό στόχο να τιμηθούν οι καλύτερες ιταλικές και ξένες ταινίες κάθε χρόνο. Παρόμοια βραβεία υπήρχαν ήδη στην Ιταλία για περίπου μια δεκαετία νωρίτερα (όπως οι Ασημένιες Κορδέλες), αλλά αυτά ψηφιζόνταν από κριτικούς κινηματογράφου και δημοσιογράφους. Ωστόσο, τα Βραβεία Ντονατέλο απονέμονται από τους ανθρώπους της κινηματογραφικής βιομηχανίας: Σκηνοθέτες, σεναριογράφους, καλλιτέχνες, τεχνικούς, παραγωγούς και ούτω καθεξής.

Μετά τη Ρώμη, από το 1957 έως το 1980, οι τελετές απονομής πραγματοποιήθηκαν στο Ελληνικό Θέατρο της Ταορμίνα, κατά την διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ταορμίνα, στη συνέχεια δύο φορές στη Φλωρεντία, και τελικά επέστρεψαν στη Ρώμη, πάντα με την υποστήριξη του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας και τώρα με τη συνεργασία του Τμήματος Πολιτιστικών Πολιτικών του Δημοτικού Συμβουλίου της Ρώμης.

Οι τελετές απονομής των βραβείων Ντονατέλο, διοργανώθηκαν από τον δημοσιογράφο και παραγωγό ταινιών Μάικλ Στερν, ο οποίος αργότερα ίδρυσε το Ερευνητικό Ίδρυμα Μάικλ Στερν Πάρκινσον στη Νέα Υόρκη. Ο ιδρυτικός οργανισμός, ο οποίος σήμερα ονομάζεται Οργανισμός Νταβίντ ντι Ντονατέλο, είναι πλήρως λειτουργικός και συνεργάζεται με το ιταλικό Υπουργείο Παραστατικών Τεχνών και το Υπουργείο Πολιτιστικών Ιδιοκτησίων και Δραστηριοτήτων.

Τα βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο απονέμονται κυρίως σε ιταλικές ταινίες, με μια κατηγορία αφιερωμένη στις ταινίες ξένων χωρών.

Πρόεδροι

Ο Ιταλός Πρόεδρος Τσιάμπι δείχνει το βραβείο που του απονεμηθεί το 2005.

Ο κατάλογος των πρόεδρων της Ακαδημίας Ιταλικού Κινηματογράφου:

Πρόεδρος Αρχή Τέλος Σημειώσεις
Ιταλό Τζεμίνι 1955 1970
Είτελ Μονάκο 1971 1977
Πάολο Γκράσι 1978 1980
Τζιάν Λουίτζι Ρόντι 1981 2016
Τζουλιάνο Μοντάλντο 2016 2017
Πιέρα Ντετάσις 2018 Σημερινή Πρώτη γυναίκα πρόεδρος

Κατηγορίες

  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερης Ταινίας
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Σκηνοθέτη
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Νέου Σκηνοθέτη
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Σεναρίου
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Παραγωγού
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Ηθοποιού
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερης Ηθοποιού
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Β' Ανδρικού Ρόλου
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Β' Γυναικείου Ρόλου
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερης Φωτογραφίας
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερης Σκηνογραφίας
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Μόνταζ
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Τραγουδιού
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερης Μουσικής
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερης Ενδυμασίας
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερων Ηχητικών Εφέ
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερης Ξένης Ταινίας
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους
  • Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ

Οι πιο βραβευμένοι ηθοποιοί

Παραπομπές

  1. ↑ Laviosa, Flavia (January 29, 2015). «David di Donatello 1956–2016: Sixty Years of Awards». Journal of Italian Cinema and Media Studies (Intellect). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-10-17. https://web.archive.org/web/20161017145833/http://www.intellectbooks.co.uk/MediaManager/File/New%20David%20di%20Donatello%20CFP.pdf. Ανακτήθηκε στις March 25, 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι