Γκενρό
Γκενρό (ιαπωνικά: 元老) είναι το όνομα εννέα Ιαπώνων πολιτικών, οι οποίοι υπηρετούσαν ως μη επίσημοι σύμβουλοι του Αυτοκράτορα στην Εποχή Μεϊτζί, στην Εποχή Ταϊσόου και στην Εποχή Σιόουβα. Οι γκενρό θεωρούνται ως πατέρες-ιδρυτές της σημερινής Ιαπωνίας[1][2].
Ιστορία των γκενρό
Ο όρος «γκενρό» για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε σε εφημερίδα το 1982, μετά τη παραίτηση του Ματσουκάτα Μασαγιέσι από τη θέση του Πρωθυπουργού[3]. Σύμφωνα με την ερεύνα του Αμερικανού επιστήμονα Μπέρναντ Σίλμπερμαν, περίπου αυτό το χρονικό διάστημα οι γκενρό άρχισαν τη λειτουργία τους[4].
Ο Σίλμπερμαν κατέγραψε τα παρακάτω καθήκοντα των γκενρό:
- Ήταν ανεπίσημη οργάνωση (σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ιαπωνικής Αυτοκρατορίας).
- Η αρχή της οργάνωσης ήταν χτισμένη στη γραφειοκρατία.
- Οι αποφάσεις των γκενρό επηρέαζαν στη κυβέρνηση καθώς και στη γραφειοκρατία της Ιαπωνίας.
- Γκενρό μπορεί να να ονομάζεται μια ομάδα ομοτίμων.
- Η διαδικασία λήψης αποφάσεων των γκενρό δεν ήταν θεσμοθετημένη.
Οι γκενρό είχαν το δικαίωμα να προτείνουν στον Αυτοκράτορα ένα πολιτικό για τη θέση του Πρωθυπουργού της χώρας, και ο Αυτοκράτορας λάμβανε υπόψη του τις προτάσεις των γκενρό.
Περίπου από το 1900, οι πρώτοι εφτά γκενρό σταμάτησαν να ασχολούνται μόνο με την ιαπωνική πολιτική, αλλά συγκεντρώθηκαν και στα κρατικά προβλήματα[4].
Μετά τον θάνατο του Ματσουκάτα Μασαγιέσι το 1924, ο μοναδικός γκενρό έγινε ο Σαϊόντζι Κιμμότι, ο οποίος είχε μεγάλη επιρροή στη πολιτική της Ιαπωνίας στις δεκαετίες των 1920 και 1930[4]. Ο Σαϊόντζι ήταν κατά της συμφωνίας με τη Ναζιστική Γερμανία.
Το 1940, μετά τον θάνατο του Σαϊόντζι, οι γκενρό εξαφανίστηκαν.
Η καταγωγή των γκενρό
Εκτός από τον Σαϊόντζι Κιμμότι, ο οποίος καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια, όλοι οι υπόλοιποι γκεντρό κατάγονταν από οικογένειες σαμουράι. Τέσσερις γκενρό κατάγονταν από την πόλη Καγκοσίμα του Πριγκιπάτου Σατσούμα, άλλοι 4 από την πόλη Χάγκι του Πριγκιπάτου Τεσιού, καθώς ένας γκενρό καταγόταν από το Κιότο[5]. Οι πρώτοι 7 γκενρό ήταν πρώην μέλη της Σάνγκι (Αυτοκρατορικό Συμβούλιο), το οποίο έπεσε το 1885[6].
Κατάλογος των γκενρό
Όνομα | Τόπος γέννησης | Φωτογραφία | Γκενρό από τις | Πέθανε |
---|---|---|---|---|
Ιτό Χιρομπούμι[7] (伊藤博文) |
Τεσιού | 1 Νοεμβρίου 1889 | 26 Οκτωβρίου 1909 | |
Κουρόντα Κιγιοτάκα[8] (黒田清隆) |
Σατσούμα | 1 Νοεμβρίου 1889 | 25 Αυγούστου 1900 | |
Γιαμαγκάτα Αριτόμο[9] (山縣有朋) |
Τεσιού | 6 Μαΐου 1891 | 1 Φεβρουαρίου 1922 | |
Ματσουκάτα Μασαγιόσι[10] (松方正義) |
Σατσούμα | 12 Ιανουαρίου 1898 | 2 Ιουλίου 1924 | |
Ινοούγιε Καορού[11] (井上馨) |
Τεσιού | 18 Φεβρουαρίου 1904 | 1 Σεπτεμβρίου 1915 | |
Σαϊγκό Τσουγκουμίτι[12] (西郷従道) |
Σατσούμα | Δεν πέρασε τη συνηθισμένη διαδικασία διόρισης | 18 Ιουλίου 1902 | |
Ογιάμα Ιβάο[13] (大山巌) |
Σατσούμα | 13 Αυγούστου 1912 | 10 Δεκεμβρίου 1916 | |
Κατσούρα Τάρο[14] (桂太郎) |
Τεσιού | 13 Αυγούστου 1912 | 10 Οκτωβρίου 1913 | |
Σαϊόντζνι Κιμμότι[15] (西園寺公望) |
Κιότο | 21 Δεκεμβρίου 1912 | 24 Νοεμβρίου 1940 |
Παραπομπές
- ↑ Peter Francis Kornicki (1998). «Political modernization and the Meiji genro». Meiji Japan. Great Britain: Routledge.
- ↑ Shin`ichi Kitaoka (1993). The Army as a Bureaucracy: Japanese Militarism Revisited. Lexington, VA: The Journal of Military History.
- ↑ Kenneth Colegrove (1936). The Japanese Cabinet. Washington, DC: American Political Science Association.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Bernard S. Silberman (1967). Bureaucratic Development and the Structure of Decision -Making in the Meiji Period:The Case of The Genro. The Journal Of Asian Studies. Association for Asian Studies. σελίδες 81–94.
- ↑ «The Development of Representative Government». Japan (στα Αγγλικά). U.S. Library of Congress. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ Peter Francis Kornicki (1998). Meiji Japan: Political, Economic and Social History 1868-1912. USA: Routledge. ISBN 0415156181.
- ↑ «Ito, Hirobumi». Portraits of Modern Japanese Historical Figures (στα Αγγλικά). National Diet Library. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ «Kuroda, Kiyotaka». Portraits of Modern Japanese Historical Figures (στα Αγγλικά). National Diet Library. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ «Yamagata, Aritomo». Portraits of Modern Japanese Historical Figures (στα Αγγλικά). National Diet Library. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ «Matsukata, Masayoshi». Portraits of Modern Japanese Historical Figures (στα Αγγλικά). National Diet Library. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ «Inoue, Kaoru». Portraits of Modern Japanese Historical Figures (στα Αγγλικά). National Diet Library. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ «Saigo, Tsugumichi». Portraits of Modern Japanese Historical Figures (στα Αγγλικά). National Diet Library. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ «Oyama, Iwao». Portraits of Modern Japanese Historical Figures (στα Αγγλικά). National Diet Library. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ «Katsura, Taro». Portraits of Modern Japanese Historical Figures (στα Αγγλικά). National Diet Library. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ «Saionji, Kinmochi». Portraits of Modern Japanese Historical Figures (στα Αγγλικά). National Diet Library. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009.
Βιβλιογραφία
- Gordon, Andrew (2003). A Modern History of Japan: From Tokugawa Times to the Present. Oxford University Press. ISBN 0195110617.
- Jansen, Marius B. (2000). The Making of Modern Japan. Belknap Press. ISBN 0674009916.
- Omura, Bunji (2004) [1937]. The Last Genro: Prince Saionji, Japan's "Grand Old Man". Kegan Paul. ISBN 0710309171.
Δείτε επίσης
- Πατέρες-ιδρυτές των ΗΠΑ