Επαρχία Καταμάρκα

Επαρχία Καταμάρκα

Σημαία

Έμβλημα
ΧώραΑργεντινή
Διοικητική υπαγωγήΑργεντινή
ΠρωτεύουσαΣαν Φερνάνδο δελ Βάγιε δε Καταμάρκα
Διοίκηση
 • κυβερνήτης της επαρχίας ΚαταμάρκαΛουσία Κορπάτσι (2011–2019) και Ραούλ Χαλίλ (από 2019)
Έκταση102.602 km²
Υψόμετρο3.347 μέτρα
Πληθυσμός396.895 (2015)
Γεωγραφικές συντεταγμένες28°28′8″S 65°46′45″W
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος

Η Καταμάρκα (ισπανικά: Catamarca‎‎, ισπανική προφορά: kataˈmaɾka) είναι επαρχία της Αργεντινής, που βρίσκεται στα βορειοδυτικά της χώρας. Η επαρχία είχε πληθυσμό 367.828 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2010[1] και καλύπτει έκταση 102.602 km². Το ποσοστό αλφαβητισμού της είναι 95,5%. Γειτονικές επαρχίες είναι (δεξιόστροφα, από τα βόρεια): Σάλτα, Τουκουμάν, Σαντιάγο δελ Εστέρο, Κόρδοβα και Λα Ριόχα. Στα δυτικά συνορεύει με τη Χιλή.

Η πρωτεύουσα είναι το Σαν Φερνάνδο δελ Βάγιε δε Καταμάρκα, που συνήθως αποκαλείται Καταμάρκα. Άλλες σημαντικές πόλεις είναι η Ανδαλγαλά, η Τινογάστα και η Μπελέν.

Γεωγραφία

Το 80% της επικράτειας της Καταμάρκα, 102.602 τετραγωνικά χιλιόμετρα (2,7% του συνόλου της χώρας), καλύπτεται από βουνά, τα οποία μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τέσσερα σαφώς διαφοροποιημένα συστήματα: τις οροσειρές της Πάμπας, στα ανατολικά και στο κέντρο- το σύστημα Ναρβάες-Σέρο Νέγρο-Φαματίνα, στα δυτικά- τη μεταβατική περιοχή τηςΚαταμάρκα, στο δυτικό άκρο- την Πούνα, ένα υπερυψωμένο τμήμα, στα βορειοδυτικά.

Οι λιγοστοί υδάτινοι πόροι στην ξηρή και ημίξηρη κλιματική ζώνη της Καταμάρκα καθορίζουν το πρότυπο του οικιστικού ιστού. Οι γεωργικές δραστηριότητες συγκεντρώνονται σε θύλακες και κοιλάδες μεταξύ των βουνών. Στα ανατολικά, ο πληθυσμός συγκεντρώνεται γύρω από μια σειρά υδάτινων πόρων, από τους οποίους το νερό διανέμεται με κανάλια και αρδευτικές τάφρους.

Κλίμα

Η επαρχία βρίσκεται στην ημίξηρη περιοχή της Αργεντινής.[2] Η μέση ετήσια βροχόπτωση της επαρχίας είναι περίπου 400 έως 500 mm, η οποία μειώνεται σημαντικά προς τα δυτικά.[3] Η επαρχία χαρακτηρίζεται από την παρουσία διαφορετικών μικροκλιμάτων με βάση τις διακυμάνσεις του υψομέτρου.[3] Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν τρεις διαφορετικές κλιματικές ζώνες στην επαρχία.[2]

Τα βορειοανατολικά τμήματα της επαρχίας έχουν υποτροπικό ορεινό κλίμα που χαρακτηρίζεται από άφθονες βροχοπτώσεις και υψηλές θερμοκρασίες.[2] Τα καλοκαίρια είναι ζεστά, ενώ οι χειμώνες είναι ήπιοι με άφθονη υγρασία.[2] Στις υψηλότερες κορυφές της Σιέρα δελ Ακονκίγια, η χιονοκάλυψη είναι μόνιμη.[2]

Το μεγαλύτερο μέρος της επαρχίας και οι ενδιάμεσες κοιλάδες της έχουν ξηρό κλίμα.[2][4]:68 Μέσα σε αυτές τις κοιλάδες, στις οποίες περιλαμβάνεται και η πρωτεύουσα της επαρχίας, το κλίμα χαρακτηρίζεται από την ακραία ξηρότητα, τα μεγάλα θερμικά εύρη (διαφορά μεταξύ θερμοκρασιών ημέρας και νύχτας) και τους ισχυρούς βορειοανατολικούς ανέμους.[2][4]:68 Η περιοχή χαρακτηρίζεται από άφθονη ηλιοφάνεια με ανέμους που προέρχονται κυρίως από τα βορειοανατολικά και νοτιοανατολικά.[4]:68 Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των διαφόρων τοποθεσιών λόγω των υψομετρικών διαφορών και των διαφορών στο ανάγλυφο και το υψόμετρο των γύρω βουνών που περικλείουν τις κοιλάδες.[4]:68 Η μέση ετήσια βροχόπτωση κυμαίνεται από 500 έως 700 mm στα ανατολικά τμήματα της περιοχής (ορισμένες περιοχές λαμβάνουν πάνω από 1.000 mm) έως λιγότερο από 150 mm στα δυτικά.[2] Στις άγονες κοιλάδες, η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι περίπου 160 mm (6 in).[4]:68 Οι περισσότερες βροχοπτώσεις σημειώνονται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και πέφτουν σε σύντομες αλλά έντονες καταιγίδες, ενώ ο υπόλοιπος χρόνος είναι ξηρός.[4]:68 Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ 16 και 18 °C, ενώ στα ανατολικά και κεντρικά τμήματα οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες ανέρχονται σε 20 °C.[2][4]:69 Το καλοκαίρι, η μέση θερμοκρασία είναι 25 °C αν και μπορεί να φτάσει έως και 45 °C.[2][4]:69 Οι χειμώνες, με μέση θερμοκρασία 10 °C (50 °F), χαρακτηρίζονται από συχνούς παγετούς.[4]:69 Οι τοποθεσίες στα δυτικά υφίστανται ψυχρότερους χειμώνες λόγω του μεγαλύτερου υψομέτρου τους με θερμοκρασίες που μπορεί να υποχωρήσουν στους -30 °C.[2] Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ο άνεμος Ζόνδα εμφανίζεται περιστασιακά, οδηγώντας σε πολύ ξηρές συνθήκες που μπορεί να οδηγήσουν σε καταιγίδες σκόνης.[4]:69

Στο δυτικότερο άκρο της επαρχίας βρίσκεται η περιοχή Πούνα, η οποία βρίσκεται κυρίως στον νομό Αντοφαγάστα δε λα Σιέρα.[2][4]:76 Η περιοχή έχει ερημικό κλίμα με πολύ λίγες βροχοπτώσεις- οι περισσότερες συγκεντρώνονται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.[4]:76 Αυτό οφείλεται στα βουνά που εμποδίζουν τον υγρό αέρα από τον Ειρηνικό Ωκεανό.[2] Η μέση ετήσια βροχόπτωση μειώνεται από βορρά προς νότο και από ανατολή προς δύση- ορισμένες περιοχές λαμβάνουν ετήσια βροχόπτωση 50 mm.[4]:76 Λόγω του μεγάλου υψομέτρου, το κλίμα χαρακτηρίζεται από χαμηλές θερμοκρασίες.[2][4]:76 Το θερμικό εύρος είναι μεγάλο, φτάνοντας έως και τους 40 °C λόγω του συνδυασμού χαμηλής υγρασίας και υψηλής ηλιακής ακτινοβολίας.[4]:76

Πολιτική διαίρεση

Η επαρχία χωρίζεται σε δεκαέξι νομούς (ισπανικά: departamentos‎‎).

Νομός (Πρωτεύουσα)

  1. Νομός Αμπάτο (Λα Πουέρτα)
  2. Νομός Ανδαλγαλά (Ανδαλγαλά)
  3. Νομός Ανκάστι (Ανκάστι)
  4. Νομός Αντοφαγάστα δε λα Σιέρα (Αντοφαγάστα δε λα Σιέρα)
  5. Νομός Ελ Άλτο (Ελ Άλτο)
  6. Νομός Καπαγιάν (Χιγιαπίμα)
  7. Νομός Λα Πας (Ρεκρέο)
  8. Νομός Μπελέν (Μπελέν)
  9. Νομός Πακλίν (Λα Μερσέδ)
  10. Νομός Πομάν (Σαουχίλ)
  11. Νομός Πρωτεύουσας (Σαν Φερνάνδο δελ Βάγιε δε Καταμάρκα)
  12. Νομός Σάντα Μαρία (Σάντα Μαρία)
  13. Νομός Σάντα Ρόσα (Μπανιάδο δε Οβάντα)
  14. Νομός Τινογάστα (Τινογάστα)
  15. Νομός Βάγιε Βιεχο (Σαν Ισίδρο)
  16. Νομός Φράι Μαμέρτο Εσκιού (Σαν Χοσέ)

Παραπομπές

  1. «Catamarca (Argentina): Departments & Localities - Population Statistics, Charts and Map». citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2023. 
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 «Weather and Geography» (στα Ισπανικά). Gobierno de Catamarca. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2023. 
  3. 3,0 3,1 «Clima» (στα Ισπανικά). Gobierno de Catamarca. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2023. 
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 Paoli, Héctor· Bianchi, Alberto· Yanez, Carlos· Volante, José· Fernández, Daniel· Mattalía, María· Noé, Yanina (Σεπτέμβριος 2002). «Recursos Hídricos de la Puna, Valles y Bolsones Áridos del Noroeste Argentino» (PDF) (στα Ισπανικά). Instituto Nacional de Tecnología Agropecuaria. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2023.