Ζαν-Ζακ Πραντιέ

 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.
Ζαν-Ζακ Πραντιέ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		James Pradier (Γαλλικά)
Γέννηση23  Μαΐου 1790[1][2][3]
Γενεύη[4][5]
Θάνατος4  Ιουνίου 1852[6][1][2]
Rueil[5] και Μπουζιβάλ
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[7][8][9]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία (1798–1813)[10][11]
Δημοκρατία της Γενεύης (έως 1798)[5]
Ελβετία (από 1815)[11]
Δημοκρατία της Γενεύης (1813–1815)[5]
ΣπουδέςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού[5] και Γαλλική Ακαδημία Ρώμης (1814, 1818)[12]
Ιδιότηταγλύπτης[6][5][13] και ζωγράφος[5]
ΣύζυγοςΛουίζ Πρατιέ (από 1833)[5]
ΣύντροφοςΖουλιέτ Ντρουέ (από 1825)[14]
ΤέκναJohn Pradier[14] και Claire Pradier
ΑδέλφιαCharles-Simon Pradier[15]
Σημαντικά έργαChloris caressée par Zéphir, The Three Graces και statue of Augustin Pyramus de Candolle
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1828)[5], Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1834)[6][5] και βραβείο της Ρώμης (1813)[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ζαν – Ζακ Πραντιέ, επονομαζόμενος και Τζέιμς Πραντιέ (Jean-Jacques Pradier ή James Pradier, Γενεύη 1790 – Ρυέιγ 1852) ήταν Γάλλος γλύπτης ελβετικής καταγωγής, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοκλασικισμού στη Γαλλία του πρώτου μισού του 19ου αιώνα.

Το 1807, ο Πραντιέ εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και το 1809 γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών, σπουδάζοντας γλυπτική στο εργαστήριο του Φρεντερίκ Λεμό (Frederic Lemot). Το 1813 κέρδισε το Βραβείο της Ρώμης με το έργο του «Ο Νεοπτόλεμος εμποδίζοντας τον Φιλοκτήτη να χτυπήσει τον Οδυσσέα με τα βέλη του». Είχε αναπτύξει και στενές φιλίες με διάσημα πρόσωπα της εποχής του, όπως ο Αλφρέ ντε Μυσέ, ο Βικτόρ Ουγκώ και ο Τεοφίλ Γκωτιέ.

Ο Πραντιέ επιστρέφει στη Ρώμη το 1819 με το έργο «Βακχίς», που του άνοιξε το δρόμο για την επιτυχία. Έλαβε πολυάριθμες δημόσιες παραγγελίες επί βασιλείας Λουδοβίκου – Φιλίππου, φιλοτεχνώντας τις «Φήμες» (Renommees, 1834) στην Αψίδα του Θριάμβου στην Πλατεία Ετουάλ του Παρισιού και τις δώδεκα «Νίκες» (Victoires, 1852) στο ταφικό μνημείο του Ναπολέοντα στο Μέγαρο των Απομάχων (Invalides).

Φιλοτέχνησε επίσης πολυάριθμα δημόσια μνημεία στο Παρίσι, όπως « Η Κρήνη του Μολιέρου», οι γυναικείες μορφές των πόλεων «Λίλη» και «Στρασβούργο» στην Πλατεία Ομονοίας (Place de la Concorde), καθώς και σε άλλες πόλεις της Γαλλίας. Ιδιαίτερα προσείλκυσαν το ενδιαφέρον τα γυναικεία αγάλματά του, όπως η «Αφροδίτη» με τα χαρακτηριστικά της ερωμένης του Ζυλιέτ Ντρουέ (Juliette Drouet, 1806 – 1883).

Μεταξύ άλλων, στα πιο αξιόλογα έργα του Πραντιέ περιλαμβάνονται: «Προμηθέας δεσμώτης» και «Φειδίας» (Κήπος του Λουξεμβούργου), « Βιομηχανία» (Χρηματιστήριο του Παρισιού), «Αυγή και Νύκτα» (1841, Ανάκτορο του Λουξεμβούργου). Στο Μουσείο του Λούβρου βρίσκονται τα γλυπτά του «Πληγωμένος Νιοβίδης» (1822), «Σάτυρος και Βακχίς», «Ψυχή», «Προμηθέας», «Φειδίας», «Οι Τρεις Χάριτες» (1825) και «Φρύνη» (1845), ενώ στο Μουσείο Ορσέ υπάρχει μια αριστουργηματική «Σαπφώ» (1852).

Στη Γενεύη έχει ανεγερθεί σ’ ένα νησάκι της λίμνης Λεμάν το ορειχάλκινο μνημείο του «Ζαν_Ζακ Ρουσσώ» (1838), μια από τις πιο σημαντικές γλυπτικές δημιουργίες του Πραντιέ. Πέθανε στις 4 Ιουνίου 1852 και έχει ενταφιαστεί στο Κοιμητήριο Περ Λασαίζ (Père Lachaise) του Παρισιού.

  • "Βιομηχανία". Έργο του Ζαν-Ζακ Πραντιέ. Χρηματιστήριο του Παρισιού (Bourse).
    "Βιομηχανία". Έργο του Ζαν-Ζακ Πραντιέ. Χρηματιστήριο του Παρισιού (Bourse).
  • "Οι Τρεις Χάριτες" (1825). Έργο του Ζαν-Ζακ Πραντιέ (Μουσείο του Λούβρου)
    "Οι Τρεις Χάριτες" (1825). Έργο του Ζαν-Ζακ Πραντιέ (Μουσείο του Λούβρου)

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12013986d. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 «James Pradier» (Ολλανδικά) 64635.
  3. ↑ «James [Pradier, Jean-Jacques] Pradier» 4023468.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 022093.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Hubert Lavigne: «état civil d'artistes français» (Γαλλικά) Παρίσι. 1881. σελ. 14.
  7. ↑ 7,0 7,1 Henry Jouin: «La sculpture dans les cimetières de Paris» (Γαλλικά) 1897. σελ. 174.
  8. ↑ 8,0 8,1 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 284.
  9. ↑ 9,0 9,1 Paul Bauer: «Deux siècles d'histoire au Père Lachaise» (Γαλλικά) Βερσαλλίες. 2006. σελ. 653. ISBN-13 978-2-914611-48-0. ISBN-10 2-914611-48-X.
  10. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016.
  11. ↑ 11,0 11,1 SIKART. 4023468. Ανακτήθηκε στις 18  Ιουνίου 2021.
  12. ↑ «AGORHA». (Γαλλικά) AGORHA. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2019.
  13. ↑ The Fine Art Archive. 170240. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  14. ↑ 14,0 14,1 (Γαλλικά, Γερμανικά, Αγγλικά, Φινλανδικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Νορβηγική γλώσσα, Πορτογαλικά, Σουηδικά, Ισπανικά) Geneanet. gw.geneanet.org/garric?lang=fr&n=pradier&p=jean+jacques&templ=mobile.
  15. ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00145507. ISBN-13 978-0-19-977378-7.

Πηγές

  • Georges Belleiche: “Statues de Paris: Les Rues de la Rive Droite”, p. 60, Massin Editeur, Paris, 2006.
  • Georges Belleiche: “Statues de Paris: Les Rues de la Rive Gauche”, p. 99, Massin Editeur, Paris, 2006.
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Πραντιέ, Ζαν-Ζακ», τόμ. 50, σελ. 299, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα James Pradier στο Wikimedia Commons