Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ

 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 05/07/2011.
Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Jean-Honoré Fragonard (Γαλλικά)
ΨευδώνυμοFragonard, Jean Honore[1]
Γέννηση5  Απριλίου 1732[2][3][4]
Γκρας[5][6]
Θάνατος22  Αυγούστου 1806[7][8][9]
πρώην 2ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Τόπος ταφήςΕκκλησία Σαιν-Ροκ
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[10][11]
Γαλλική Συνταγματική Μοναρχία
ΣπουδέςÉcole royale des élèves protégés, Γαλλική Ακαδημία Ρώμης και Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Ιδιότηταζωγράφος[12][13], χαράκτης[12][14], σκιτσογράφος[12] και εικονογράφος[13]
ΣύζυγοςMarie-Anne Fragonard[15]
ΤέκναΑλεξάντρ Εβαρίστ Φραγκονάρ[16]
ΣυγγενείςHonoré Fragonard (πρωτοξάδερφος)
ΚίνημαΡοκοκό[5]
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία[17] και τοπιογραφία[17]
Καλλιτεχνικά ρεύματαΡοκοκό[5]
Σημαντικά έργαThe Swing, The Lock και A Young Girl Reading
Βραβεύσειςβραβείο της Ρώμης (1752)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ (γαλλικά: Jean-Honoré Fragonard, 5 Απριλίου 1732, Γκρας - 22 Αυγούστου 1806, Παρίσι) ήταν Γάλλος ζωγράφος της εποχής του ροκοκό.

Βιογραφικά στοιχεία

Στην ηλικία των έξι ετών ο Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ εγκαταλείπει τη γενέτειρά του, για να εγκατασταθεί μαζί με την οικογένεια του στο Παρίσι, όπου θα περάσει ολόκληρη σχεδόν την υπόλοιπη ζωή του. Ήδη από πολύ μικρός λάτρευε τη ζωγραφική και οι γονείς του, βλέποντας το αυτό, τον έστειλαν σε ηλικία 14 ετών στο καλλιτεχνικό εργαστήρι του Φρανσουά Μπουσέ. Το 1752 κερδίζει το Βραβείο της Ρώμης και έτσι λαμβάνει μια βασιλική υποτροφία για να σπουδάσει στη Γαλλική Ακαδημία στη Ρώμη. Τα αισθησιακά και ερωτικά θέματα τα οποία ζωγράφιζε ο Φραγκονάρ μάγεψαν τους μεγαλοαστούς και τους αριστοκράτες και γρήγορα απέκτησε μεγάλη απήχηση στη Γαλλία.

Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, αν και σε δυσμένεια λόγω των αριστοκρατών πατρώνων του, πήρε μια θέση συντηρητή στο Λούβρο με τη μεσολάβηση του Ζακ Λουί Νταβίντ. Την έχασε όμως το 1797 (κατ' άλλους το 1805) και το 1806 πέθανε στην αφάνεια.

Το έργο του

Κατά το παράδειγμα του Αντουάν Βαττώ, ο Φραγκονάρ αποτελεί λαμπρό παράδειγμα της ζωγραφικής του ροκοκό και θεωρείται ζωγράφος της επιπολαιότητας, μολονότι έχει εμπνευστεί σε πολλά έργα του από την ολλανδική ζωγραφική του 17ου αιώνα, καθώς και από θρησκευτικά θέματα. Με μια εκπληκτική ικανότητα, ο Φραγκονάρ ήξερε να αποδίδει πιστά τις εκφράσεις των ανθρώπων, με περιχαρείς γκριμάτσες και μορφασμούς και με υφάσματα γεμάτα ζωντάνια.

Οι πίνακές του κατακρίθηκαν πολύ κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης και κυρίως όσο κυριαρχούσε από το 1760 και μετά το κίνημα του νεοκλασικισμού. Πολύ αργότερα, στα τέλη του 19ου αιώνα ανακαλύφθηκε εκ νέου το ταλέντο του.

Ο σύρτης (Le verrou)

Παρ' όλες τις πολλές αναλύσεις που έχουν γίνει πανω στον πίνακα αυτό, κανείς δεν έχει μπορέσει μέχρι στιγμής να δώσει μια εξήγηση στη σκηνή που απεικονίζει ο πίνακας. Πρόκειται για έναν βιασμό, ή για μια ερωτική σκηνή.

Επιλογή έργων

Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ
  • Η τυφλόμυγα, 1750 – 1752, Toledo (Οχάιο), Museum of Art
    Η τυφλόμυγα, 1750 – 1752, Toledo (Οχάιο), Museum of Art
  • Τα τυχερά της κούνιας, 1768, Λονδίνο, Wallace Collection
    Τα τυχερά της κούνιας, 1768, Λονδίνο, Wallace Collection
  • Κορίτσι με σκυλάκι σαλονιού, 1770-1775, Μόναχο, Παλαιά Πινακοθήκη
    Κορίτσι με σκυλάκι σαλονιού, 1770-1775, Μόναχο, Παλαιά Πινακοθήκη
  • Κοπέλλα που διαβάζει, 1772, Ουάσινγκτον, National Gallery of Art
    Κοπέλλα που διαβάζει, 1772, Ουάσινγκτον, National Gallery of Art
  • Le Verrou (Ο σύρτης), 1776-79, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
    Le Verrou (Ο σύρτης), 1776-79, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
  • Το κλεμμένο φιλί, 1786, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ
    Το κλεμμένο φιλί, 1786, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ

Παραπομπές

  1. ↑ mix-n-match.toolforge.org#/entry/115941335.
  2. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 28857. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  3. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6348m7r. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Itaú Cultural: (Πορτογαλικά) Enciclopédia Itaú Cultural. Itaú Cultural. Σάο Πάολο. pessoa598394/jean-honore-fragonard. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-85-7979-060-7.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jean-Honore-Fragonard.
  6. ↑ The Fine Art Archive. 58931.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11903342b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. ↑ «Jean Honoré Fragonard» (Ολλανδικά) 28857.
  9. ↑ «Jean-Honoré Fragonard» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00066947. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  10. ↑ (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 12  Φεβρουαρίου 2016. e8337d2a-3c6c-4d37-b779-5e04c6557ec7. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
  11. ↑ LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 26  Μαρτίου 2018. pm1335b73sbrb1g. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500115329.
  13. ↑ 13,0 13,1 The Fine Art Archive. 58931. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  14. ↑ www.museabrugge.be/collection/work/id/2014_GRO0037_III. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2024.
  15. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 13  Αυγούστου 2020. 500115329. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  16. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 13  Αυγούστου 2020. 500115329. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2021.
  17. ↑ 17,0 17,1 Artnet. jean-honoré-fragonard.