Κατάλογος προέδρων της Κόστα Ρίκα
Ακολουθεί ένας κατάλογος με τους προέδρους και τους αρχηγούς κράτους της Κόστα Ρίκα από τότε που η Κεντρική Αμερική ανεξαρτητοποιήθηκε από την Ισπανία. Από το 1824 έως το 1838 η Κόστα Ρίκα ήταν ένα κράτος εντός της Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Κεντρικής Αμερικής. Έκτοτε αποτελεί ένα ανεξάρτητο κράτος.
Αρχηγοί κράτους της Κόστα Ρίκα (1824–1848)
Φιλελεύθερος Συντηρητικός
| No. | Αρχηγός κράτους | Πορτρέτο | Διάρκεια θητείας | Προσκείμενος πολιτικά σε | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Χουάν Μορά Φερνάντες (1784–1854) |
|
1824–1833 | Φιλελεύθερος | Δύο συνεχόμενες θητείες, επανεκλεγείς το 1829. |
| 2 | Χοσέ Ραφαέλ Γκαγιέγος (1784–1850) |
|
1833–1835 | Συντηρητικός | Παραιτήθηκε, οι Μανουέλ Φερνάντες Τσακόν και Νικολάς Ουγιόα Σότo ακολούθησαν ως υπηρεσιακοί αρχηγοί κράτους. |
| 3 | Μπραούλιο Καρίγιο Κολίνα (1800–1845) |
|
1835–1837 | Φιλελεύθερος | Πρώτη θητεία. |
| 4 | Χουάν Μορά Φερνάντες (1784–1854) |
|
Μάρτιος–Απρίλιος 1837 | Φιλελεύθερος | Προσωρινός. |
| 5 | Μανουέλ Αγκιλάρ Τσακόν (1797–1846) |
|
1837–1838 | Φιλελεύθερος | Ανατράπηκε σε πραξικόπημα. |
| 6 | Μπραούλιο Καρίγιο Κολίνα (1800–1845) |
|
1838–1842 | Φιλελεύθερος | Δεύτερη θητεία. Ανατράπηκε σε πραξικόπημα. |
| 7 | Φρανσίσκο Μορασάν (1792–1842) |
|
Απρίλιος–Σεπτέμβριος 1842 | Φιλελεύθερος | Ανατράπηκε με λαϊκή εξέγερση, εκτελέστηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1842. |
| 8 | Αντόνιο Πίντο Σοάρες (1780–1865) |
|
Σεπτέμβριος 1842 | Φιλελεύθερος | Ήρθε στην εξουσία με λαϊκή εξέγερση και παραιτήθηκε πάραυτα. |
| 9 | Χοσέ Μαρία Αλφάρο Σαμόρα (1799–1865) |
|
1842–1844 | Φιλελεύθερος | Πρώτη θητεία. Προσωρινός. |
| 10 | Φρανσίσκο Μαρία Ορεαμούνο Μπονίγια (1801–1856) |
|
Νοέμβριος–Δεκέμβριος 1844 | Φιλελεύθερος | Ανατράπηκε σε πραξικόπημα. |
| 11 | Χοσέ Ραφαέλ Γκαγιέγος (1784–1850) |
|
1845–1846 | Συντηρητικός | |
| 12 | Χοσέ Μαρία Αλφάρο Σαμόρα (1799–1856) |
|
1846–1847 | Φιλελεύθερος | Δεύτερη θητεία. |
| 13 | Χοσέ Μαρία Κάστρο Μαδρίς (1818–1892) |
|
1847–1848 | Φιλελεύθερος |
Πρόεδροι της Κόστα Ρίκα (1848–σήμερα)
Φιλελεύθερος Συντηρητικός Στρατός PP PR PRN PUN PLN PUSC PAC PPSD
| No. | Πρόεδρος (Γέννηση–Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Πολιτική τοποθέτηση | Εκλογή | Σημειώσεις | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Χοσέ Μαρία Κάστρο Μαδρίς (1818–1892) |
|
31 Αυγούστου 1848[1] | 16 Νοεμβρίου 1849 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | 1847 | "Θεμελιωτής της Δημοκρατίας". |
| (1) | Μιγκέλ Μορά Ποράς (1816–1887) |
|
16 Νοεμβρίου 1849 | 26 Νοεμβρίου 1849 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | Μεταβατικός πρόεδρος. | |
| 2 | Χουάν Ραφαέλ Μορά Πόρας (1814–1860) |
|
26 Νοεμβρίου 1849 | 14 Αυγούστου 1859 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | 1849 1853 1859 |
Πρώτη, δεύτερη και τρίτη θητεία. |
| 3 | Χοσέ Μαρία Μοντεαλέγρε Φερνάντες (1815–1887) |
|
14 Αυγούστου 1859 | 8 Μαΐου 1863 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | 1860 | Προσωρινός 1859–1860. |
| 4 | Χεσούς Χιμένες Σαμόρα (1823–1897) |
|
8 Μαΐου 1863 | 8 Μαΐου 1866 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | 1863 | |
| 5 | Χοσέ Μαρία Κάστρο Μαδρίς (1818–1892) |
|
8 Μαΐου 1866 | 1 Νοεμβρίου 1868 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | 1866 | Δεύτερη θητεία. Ανατράπηκε σε πραξικόπημα. |
| 6 | Χεσούς Χιμένες Σαμόρα (1823–1897) |
|
1 Νοεμβρίου 1868 | 27 Απριλίου 1870 | Στρατός | Ντε φάκτο | Δεύτερη θητεία. |
| 7 | Μπρούνο Καράνσα Ραμίρες (1822–1891) |
|
27 Απριλίου 1870 | 8 Αυγούστου 1870 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | Διορίστηκε από τον Τομάς Γκουάρντια ως προσωρινός πρόεδρος. Παραιτήθηκε έπειτα από μερικούς μήνες. | |
| 8 | Τομάς Γκουάρντια Γκουτιέρες (1831–1882) |
|
10 Αυγούστου 1870 | 8 Μαΐου 1876 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | 1872 | Προσωρινός 1870–1872, στη συνέχεια εξελέγη. |
| 9 | Ανισέτο Εσκιβέλ Σάενς (1824–1898) |
|
8 Μαΐου 1876 | 30 Ιουλίου 1876 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | 1876 | Ανατράπηκε σε πραξικόπημα. |
| 10 | Βισέντε Ερέρα Σελεδόν (1821–1888) |
|
30 Ιουλίου 1876 | 11 Σεπτεμβρίου 1877 | Ανεξάρτητος Συντηρητικός | Διορισμένος από τον Γκουάρντια. | |
| 11 | Τομάς Γκουάρντια Γκουτιέρες (1831–1882) |
|
11 Σεπτεμβρίου 1877 | 6 Ιουλίου 1882 (απεβίωσε) | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | Δεύτερη θητεία ως ντε φάκτο ηγέτης. Απεβίωσε εν ενεργεία. | |
| 12 | Σατουρνίνο Λισάνο Γκουτιέρες (1826–1905) |
|
6 Ιουλίου 1882 | 20 Ιουλίου 1882 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | Υπηρεσιακός πρόεδρος. | |
| 13 | Πρόσπερο Φερνάντες Ορεαμούνο (1834–1885) |
|
20 Ιουλίου 1882 | 12 Μαρτίου 1885 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | 1882 | Απεβίωσε εν ενεργεία. |
| 14 | Μπερνάρδο Σότο Αλφάρο (1854–1931) |
|
12 Μαρτίου 1885 | 8 Μαΐου 1890 | Ανεξάρτητος Φιλελεύθερος | 1886 | Δύο συνεχείς θητείες, η πρώτη μη ολοκληρωθείσα. Ο Κάρλος Δουράν Καρτίν ήταν υπηρεσιακός πρόεδρος την περίοδο 1889–1890. |
| 15 | Χοσέ Ροδρίγκες Σελεδόν (1837–1917) |
|
8 Μαΐου 1890 | 8 Μαΐου 1894 | Συνταγματικός | 1889 | |
| 16 | Ραφαέλ Ιγλέσιας Κάστρο (1861–1924) |
|
8 Μαΐου 1894 | 8 Μαΐου 1902 | Κόμμα Πολίτη | 1893 | Πρώτη και δεύτερη θητεία. |
| 17 | Ασενσιόν Εσκιβέλ Ιμπάρα (1844–1923) |
|
8 Μαΐου 1902 | 8 Μαΐου 1906 | Εθνική Ένωση | 1901 | |
| 18 | Κλέτο Γκονσάλες Βίκες (1858–1937) |
|
8 Μαΐου 1906 | 8 Μαΐου 1910 | Εθνικό | 1905 | Πρώτη θητεία. |
| 19 | Ρικάρδο Χιμένες Ορεαμούνο (1859–1945) |
|
8 Μαΐου 1910 | 8 Μαΐου 1914 | Ρεπουμπλικανός | 1909 | Πρώτη θητεία. Γιος του Χεσούς Χιμένες Σαμόρα. |
| 20 | Αλφρέδο Γκονσάλες Φλόρες (1877–1962) |
|
8 Μαΐου 1914 | 27 Ιανουαρίου 1917 | Ρεπουμπλικανός | Διορίστηκε από το Κογκρέσο λόγω της μη ύπαρξης καθαρού νικητή από τους υποψηφίους στις εκλογές του 1913 | Ντε φάκτο Ανατράπηκε από τον Τινόκο με πραξικόπημα. |
| 21 | Φεντερίκο Τινόκο Γρανάδος (1868–1931) |
|
27 Ιανουαρίου 1917 | 13 Αυγούστου 1919 | Πελικίστα | Κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα, ήταν ο μοναδικός υποψήφιος στις εκλογές του 1917 | Πρώτη και δεύτερη θητεία. Ανατράπηκε με λαϊκή εξέγερση. |
| 22 | Χουάν Κιρός Σεγούρα (1853–1934) |
|
13 Αυγούστου 1919 | 2 Σεπτεμβρίου 1919 | Πελικίστα | Ντε φάκτο | Πορηγουμένως αντιπρόεδρος. Αντικατέστησε τον Τινόκο μετά τη φυγή του. Εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από την αμερικανική κυβέρνηση. |
| 23 | Φρανσίσκο Αγκιλάρ Μπαρκέρο (1857–1924) |
|
2 Σεπτεμβρίου 1919 | 8 Μαΐου 1920 | Ρεπουμπλικανός | Μεταβατικός πρόεδρος. | |
| 24 | Χούλιο Ακόστα Γκαρσία (1872–1954) |
|
8 Μαΐου 1920 | 8 Μαΐου 1924 | Συνταγματικός | 1919 | |
| 25 | Ρικάρδο Χιμένες Ορεαμούνο (1859–1945) |
|
8 Μαΐου 1924 | 8 Μαΐου 1928 | Ρεπουμπλικανός | 1923 | Δεύτερη θητεία. |
| 26 | Κλέτο Γκονσάλες Βίκες (1858–1937) |
|
8 Μαΐου 1928 | 8 Μαΐου 1932 | Εθνική Ένωση | 1928 | Δεύτερη θητεία. |
| 27 | Ρικάρδο Χιμένες Ορεαμούνο (1859–1945) |
|
8 Μαΐου 1932 | 8 Μαΐου 1936 | Εθνικός Ρεπουμπλικανός | 1932 | Τρίτη θητεία. |
| 28 | Λεόν Κορτές Κάστρο (1882–1946) |
|
8 Μαΐου 1936 | 8 Μαΐου 1940 | Εθνικός Ρεπουμπλικανός | 1936 | |
| 29 | Ραφαέλ Άνχελ Γκουάρδια (1900–1970) |
|
8 Μαΐου 1940 | 8 Μαΐου 1944 | Εθνικός Ρεπουμπλικανός | 1940 | |
| 30 | Τεόδορο Πικάδο Μιχάλσκι (1900–1960) |
|
8 Μαΐου 1944 | 20 Απριλίου 1948 | Εθνικός Ρεπουμπλικανός | 1944 | |
| (31α) | Σάντος Λεόν Ερέρα (1874–1950) |
|
20 Απριλίου 1948 | 8 Μαΐου 1948 | Εθνικός Ρεπουμπλικανός | Μεταβατικός πρόεδρος, πρώην αντιπρόεδρος επί προεδρίας Μιχάλσκι. | |
| (31β) | Χοσέ Φιγκέρες Φερέρ (1906–1990) |
|
8 Μαΐου 1948 | 8 Νοεμβρίου 1949 | Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα | Ντε φάκτο | Ήρθε στην εξουσία με τον εμφύλιο πόλεμο. Επέστρεψε την εξουσία σε έναν εκλεγμένο πρόεδρο. |
| 31 | Οτίλιο Ουλάτε Μπλάνκο (1891–1973) |
|
8 Νοεμβρίου 1949 | 8 Νοεμβρίου 1953 | Εθνική Ένωση | 1948 | |
| 32 | Χοσέ Φιγκέρες Φερέρ (1906–1990) |
|
8 Νοεμβρίου 1953 | 8 Μαΐου 1958 | Εθνική Απελευθέρωση | 1953 | Δεύτερη θητεία. Απαγορεύτηκε έκτοτε η προεδρική επανεκλογή. |
| 33 | Μάριο Ετσάντι Χιμένες (1915–2011) |
|
8 Μαΐου 1958 | 8 Μαΐου 1962 | Εθνική Ένωση | 1958 | |
| 34 | Φρανσίσκο Ορλίχ Μπολμάρκιχ (1907–1969) |
|
8 Μαΐου 1962 | 8 Μαΐου 1966 | Εθνική Απελευθέρωση | 1962 | |
| 35 | Χοσέ Τρέχος Φερνάντες (1916–2010) |
|
8 Μαΐου 1966 | 8 Μαΐου 1970 | Εθνική Ενοποίηση | 1966 | |
| 36 | Χοσέ Φιγκέρες Φερέρ (1906–1990) |
|
8 Μαΐου 1970 | 8 Μαΐου 1974 | Εθνική Απελευθέρωση | 1970 | Τρίτη θητεία. Απαγορεύτηκε η προεδρική επανεκλογή. |
| 37 | Ντανιέλ Οντούμπερ Κιρός (1921–1991) |
|
8 Μαΐου 1974 | 8 Μαΐου 1978 | Εθνική Απελευθέρωση | 1974 | |
| 38 | Ροδρίγο Καράσο Όδιο (1926–2009) |
|
8 Μαΐου 1978 | 8 Μαΐου 1982 | Συνασπισμός Ενότητα | 1978 | |
| 39 | Λουίς Αλμπέρτο Μόνχε (1925–2016) |
|
8 Μαΐου 1982 | 8 Μαΐου 1986 | Εθνική Απελευθέρωση | 1982 | |
| 40 | Όσκαρ Άριας Σάντσες (1940-) |
|
8 Μαΐου 1986 | 8 Μαΐου 1990 | Εθνική Απελευθέρωση | 1986 | Τιμημένος με Νόμπελ Ειρήνης (1987). Πρώτη θητεία. |
| 41 | Ραφαέλ Άνχελ Καλδερόν Φουρνιέρ (1949-) |
|
8 Μαΐου 1990 | 8 Μαΐου 1994 | Χριστιανοκοινωνική Ενότητα | 1990 | Γιος του Ραφαέλ Άνχελ Καλδερόν Γκουάρδια. |
| 42 | Χοσέ Φιγκέρες Όλσεν (1954-) |
|
8 Μαΐου 1994 | 8 Μαΐου 1998 | Εθνική Απελευθέρωση | 1994 | Γιος του Χοσέ Φιγκέρες Φερέρ. |
| 43 | Μιγκέλ Ροδρίγκες Ετσεβερία (1940-) |
8 Μαΐου 1998 | 8 Μαΐου 2002 | Χριστιανοκοινωνική Ενότητα | 1998 | ||
| 44 | Άμπελ Πατσέκο δε λα Εσπριέγια (1933-) |
|
8 Μαΐου 2002 | 8 Μαΐου 2006 | Χριστιανοκοινωνική Ενότητα | 2002 | Επαναφέρθηκε η επανεκλογή προέδρου. |
| 45 | Όσκαρ Άριας Σάντσες (1940-) |
|
8 Μαΐου 2006 | 8 Μαΐου 2010 | Εθνική Απελευθέρωση | 2006 | Δεύτερη θητεία. |
| 46 | Λάουρα Τσιντσίγια Μιράντα (1959-) |
|
8 Μαΐου 2010 | 8 Μαΐου 2014 | Εθνική Απελευθέρωση | 2010 | Πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Κόστα Ρίκα.[2] |
| 47 | Λουίς Γκιγέρμο Σολίς Ριβέρα (1958-) |
|
8 Μαΐου 2014 | 8 Μαΐου 2018 | Κόμμα Πολιτικής Δράσης | 2014 | |
| 48 | Κάρλος Αλβαράδο Κεσάδα (1980-) |
|
8 Μαΐου 2018 | 8 Μαΐου 2022 | Κόμμα Πολιτικής Δράσης | 2018 | Νεαρότερος πρόεδρος από τον Αλφρέδο Γκονσάλες Φλόρες (1914). |
| 49 | Ροδρίγο Τσάβες Ρόμπλες (1961-) |
|
8 Μαΐου 2022 | Σήμερα (Η θητεία του τερματίζεται στις 8 Μαΐου 2026) |
Σοσιαλδημοκρατική Πρόοδος | 2022 | Σημερινός πρόεδρος |
Χρονογραμμή
Παραπομπές
- ↑ El Tribunal Supremo de Elecciones: Presidentes de la República de Costa Rica
- ↑ «Costa Rica's new president: After Arias: Tax increases, trade deals and antidisestablishmentarianism.». The Economist. 2010-05-06. http://www.economist.com/world/americas/displaystory.cfm?story_id=16064019&source=hptextfeature. Ανακτήθηκε στις 2010-05-08.