Μοντεντόρο

Συντεταγμένες: 37°27′15.52″N 13°49′0.62″E / 37.4543111°N 13.8168389°E / 37.4543111; 13.8168389

Μοντεντόρο
Μοντεντόρο 37°27′16″N 13°49′1″E
Χώρα	Ιταλία
Διοικητική υπαγωγή	Free Municipal Consortium of Caltanissetta
Έκταση	14,53 km²[1]
Υψόμετρο	450 μέτρα
Πληθυσμός	1.379 (1  Ιανουαρίου 2023)[2]
Ταχ. κωδ.	93010
Τηλ. κωδ.	0934
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Μοντεντόρο ή Μουντιντόρου (ιταλ. Montedoro, σικελ. Muntidoru) είναι χωριό και δήμος της Ιταλίας, στην Επαρχία της Καλτανισσέττα, στην αυτόνομη περιφέρεια της Σικελίας.

Ο Δήμος απέχει περίπου 80 χιλιόμετρα νοτιοανατολικώς του Παλέρμο και περίπου 20 χιλιόμετρα δυτικά της Καλτανισσέττα. Το 2022 ο πληθυσμός του Δήμου Μοντεντόρο ήταν 1.390 κάτοικοι (που αποκαλούνται «Μοντεντορέζι»), έναντι 1.780 κατοίκων το 2001 και 3.747 κατοίκων το 1951, ενώ η έκτασή του είναι 14,53 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ο Δήμος συνορεύει με τους εξής 5 άλλους δήμους: Κανικαττί, Μουσομέλι, Μπομπενσιέρε, Ρακαλμούτο και Σερραντιφάλκο.

Η τοποθεσία του σημερινού δήμου ήταν κατοικημένη από τους Σικανούς και κατόπιν από τους Σικελούς: Υπάρχουν αρχαίοι πέτρινοι τάφοι μέσα σε σπήλαια ("tombe a forno") στα δημοτικά διαμερίσματα Μόντε Οττάβιο, Μουλινέλλο, Παλομπάρο, Φοντάνα Γκράντε και Φρα Ντιέγκο. Ιδίως ο θολωτός τάφος, στο αποκαλούμενο "Gruttu di li rimitu" του Μόντε Οττάβιο, είναι όμοιος με τους αντίστοιχους μυκηναϊκούς. Στο Μαρτσέλλο έχουν ανακαλυφθεί αγγεία, αρχαία τούβλα και διάφορα αντικείμενα γυναικείου στολισμού.

Αργότερα οι Βέρβεροι και οι Άραβες απεκάλεσαν την τοποθεσία «Ελ Μινζάρ», που σημαίνει «πανόραμα». Το 1232 ο Φρειδερίκος Β΄ παρεχώρησε το «Μινζάρουμ» (όπως αναφέρεται εκλατινισμένα) στον Επίσκοπο Ουρσόνε του Ακράγαντος. Στις 29 Μαρτίου 1635 ο πρίγκιπας Ντον Ντιέγκο Αραγκόνα Κορτέζ Ταλιαβία (Don Diego Aragona Cortez Tagliavia) απέκτησε το δικαίωμα (licentia populandi) να ιδρύσει ένα χωριό πάνω στο έδαφος του φέουδου Μπαλατάτσα (Balatazza), και ονόμασε αυτό το χωριό Μοντεντόρο.

Επί δύο περίπου αιώνες ο δήμος βάσιζε την οικονομία του στην εξόρυξη θείου: Από το 1815 έως το 1975 υπήρχαν αρκετά ορυχεία, όπως τα Ναντουρέλλο, Στατσόνε Σοτσιάλε, Γκροττάτσε και Τζιμπελλίνι, ενώ από το 1957 μέχρι το 1980 κοντά στο χωριό υπήρχε και εξόρυξη αλάτων του καλίου. Κάθε απότομη πτώση της αγοράς του θείου, ιδίως το 1896, δημιουργούσε κύματα μεταναστεύσεως προς τις ΗΠΑ και, μεταπολεμικώς, προς την κεντρική Ευρώπη και τις βιομηχανικές πόλεις της βόρειας Ιταλίας.

Οι εναπομείναντες κάτοικοι ασχολούνται πλέον κυρίως με τις παραδοσιακές μεσογειακές καλλιέργειες του ελαιόδενδρου, της αμπέλου και της αμυγδαλιάς. Γνωστά είναι επίσης τα τοπικά γλυκίσματα.

Το Μοντεντόρο είναι «αδελφοποιημένο» με τις εξής πόλεις:

• Σαιν-Νικολά Λιέγης του Βελγίου
• Βωλ-αν-Βελέν της Γαλλίας
• Μεζιέ της Γαλλίας