Μυζήθρα

Δείτε επίσης: Ξινομυζήθρα

Η μυζήθρα είναι παραδοσιακό είδος τυριού με διάφορες μορφές. Παρασκευάζεται από πρόβειο ή και κατσικίσιο γάλα, τυρόγαλο με προσθήκη γάλακτος.[1]

Περιγραφή

Η γεύση της είναι παρόμοια με αυτή που έχει το μανούρι, συνήθως υφάλμυρη, υπάρχουν όμως και γλυκές ποικιλίες όπως η κρητική μυζήθρα. Συνήθως, για να πήξει, το μείγμα μπαίνει μέσα σε ένα ειδικό πανί (τσαντίλα ή τουλπάνι) που κρεμιέται από ψηλό σημείο από τις τέσσερις άκρες του. Έτσι συνήθως τα κεφάλια μυζήθρας έχουν ένα απιοειδές σχήμα (σχήμα αχλαδιού). Οι δύο κύριες μορφές της είναι η χλωρή (μαλακιά) και η σκληρή. Παραλλαγές της υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα (π.χ. ξινομυζήθρα[2] στην Κρήτη και «αναρή» στην Κύπρο).

Παραγωγή και ωρίμανση του μυζήθρα στην Αχαΐα

Για την παρασκευή της μυζήθρας σε κάποια μέρη της Ελλάδας αντί για πυτιά χρησιμοποιείται χυμός λεμονιού.

Η σκληρή μυζήθρα συνήθως είναι πολύ αλμυρή, τρίβεται με ειδικές συσκευές (τρίφτης) και πασπαλίζεται σε ζυμαρικά, σαλάτες, ψητά λαχανικά και άλλα εδέσματα. Έχει ιδιαίτερα έντονη μυρωδιά.

Παρασκευή μυζήθρας

Μια απλή εκδοχή συνταγής για παρασκευή μυζήθρας είναι η εξής: Παίρνουμε τρία κιλά φρέσκο γάλα, το βάζουμε να βράσει, μόλις πάρει βράση και φουσκώσει ρίχνουμε 1 1⁄4 ποτήρι του κρασιού ξύδι[εκκρεμεί παραπομπή] (αντί για ζωική πυτιά), ανακατεύουμε και το αφήνουμε περίπου πέντε λεπτά για να κόψει. Κατόπιν το χύνουμε σε ένα τουλπάνι (είδος υφάσματος), δένουμε τις τέσσερις πλευρές του και την αφήνουμε να στραγγίξει. Όταν στερεοποιηθεί τη βγάζουμε από το τουλπάνι και την αλείφουμε με χονδρό αλάτι.

Πάντως, η πιο γνωστή εκδοχή είναι με χρήση του τυρόγαλου, που μένει από την αποστράγγιση κατά την παρασκευή άλλων τυριών.[3]

Παραπομπές

  1. ↑ Barron, Rosemary (1991). Flavors of Greece. William Morrow. ISBN 978-0-688-07087-8. 
  2. ↑ Facaros, Dana· Pauls, Michael (2003). Cadogan Guide: Crete. New Holland Publishers. ISBN 978-1-86011-106-8. 
  3. ↑ www.moa.gov.cy παρασκευή τυροκομικών και γαλακτοκομικών προϊόντων