Το Νυχτερινό σε Ντο δίεση ελάσσονα, Op. posth., Lento con gran espressione, P 1, No. 16, KKIVa/16, είναι ένα νυχτερινό του Φρεντερίκ Σοπέν, που γράφτηκε το 1830 και δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 1870. Το έργο αυτό είναι αφιερωμένο στη Λουντβίκα Σοπέν, τη μεγαλύτερη αδελφή του, έχοντας γράψει: «Στην αδελφή μου, σαν άσκηση, πριν ξεκινήσω το δεύτερο κονσέρτο μου».[1][2] Κυκλοφόρησε πρώτη φορά, 27 χρόνια μετά τον θάνατο του συνθέτη, και η παραπάνω συμπληρωματική ονομασία, του δόθηκε λόγω του τέμπο του, ενώ κάποιες φορές ονομάζεται και Reminiscence.[3][4]
Αξιοσημείωτη είναι μία ιστορία που το αφορά κι έγινε την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Νατάλια Καρπ, επιζών του Ολοκαυτώματος, το έπαιξε στον διοικητή του στρατοπέδου, Άμον Γκετ, κι εκείνος εντυπωσιασμένος, της χάρισε τη ζωή.[5] Το έργο, επίσης, ακούγεται και στην ταινία του Ρομάν Πολάνσκι, Ο Πιανίστας (2002).[6]