Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης
Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Μάρτιν Σκορσέζε |
Παραγωγή | Miramax Films |
Σενάριο | Τζέι Κοκς Στίβεν Ζαϊλίαν Κένεθ Λόνεργκαν |
Βασισμένο σε | The Gangs of New York |
Πρωταγωνιστές | Ντάνιελ Ντέι Λιούις Λεονάρντο Ντι Κάπριο Κάμερον Ντίαζ |
Μουσική | Χάουαρντ Σορ |
Τραγούδι | Χάουαρντ Σορ |
Φωτογραφία | Μάικλ Μπάλχαους |
Μοντάζ | Θέλμα Σουνμέικερ |
Σκηνογραφία | Francesca Lo Schiavo |
Ενδυματολόγος | Sandy Powell |
Εταιρεία παραγωγής | Intermedia και Miramax Films |
Διανομή | Miramax Films και Netflix |
Πρώτη προβολή | 20 Δεκεμβρίου 2002 24 Ιανουαρίου 2003 |
Διάρκεια | 166 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[1][2][3], Ιταλία[1][3][2], Ολλανδία[1][3], Γερμανία[3][1] και Ηνωμένο Βασίλειο[1][3] |
Γλώσσα | Αγγλικά |
δεδομένα ( ) |
Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης (αγγλικά: Gangs of New York) είναι ο τίτλος αμερικανικής ιστορικής ταινίας παραγωγής 2002 σε σκηνοθεσία του Μάρτιν Σκορσέζε και σε σενάριο των Τζέι Κοκς, Στίβεν Ζαϊλίαν και Κένεθ Λόνεργκαν. Η ταινία είναι εμπνευσμένη από το ομότιτλο βιβλίο του Χέρμπερ Άσμπουρι, το οποίο περιγράφει πραγματικά γεγονότα.
Υπόθεση
Στη βίαιη συνοικία «Πέντε Σημεία» (Five Points) της Νέας Υόρκης του 1846, δύο αντίπαλες συμμορίες, η Προτεσταντική Συνομοσπονδία Αμερικανών ιθαγενών, με αργηχό τον Γουίλιαμ "Μπιλ τον Χασάπη" Κάτινγκ, και οι Ιρλανδοί Καθολικοί μετανάστες "Νεκροί Λαγοί”, με επικεφαλή τον "Ιερέα" Βαλόν, δίνουν την τελική μάχη για να καθορίσουν ποια παράταξη θα κυριαρχήσει στην περιοχή. Στο τέλος της μάχης, ο Μπιλ σκοτώνει τον Βάλον και κηρύσσει τους "Νεκρούς Λαγούς" παράνομους. Αφού το είδε αυτό, ο μικρός γιος του Βάλον κρύβει το μαχαίρι που σκότωσε τον πατέρα του και μεταφέρεται σε ένα ορφανοτροφείο στο νησί Μπλάκγουελ. Το 1862, ο γιος του Βάλον, ο "Άμστερνταμ", επιστρέφει στο Five Points για να πάρει εκδίκηση και ανακτά το μαχαίρι. Ένας παλιός γνώριμος, ο Τζόνι Σιρόκο, τον εξοικειώνει με τις τοπικές συμμορίες, οι οποίες αποτίουν φόρο τιμής στον Μπιλ, ο οποίος εξακολουθεί να ελέγχει την περιοχή. Ο Άμστερνταμ γνωρίζεται με τον Μπιλ, αλλά κρατάει το παρελθόν του μυστικό, καθώς επιδιώκει την ένταξη του στη συμμορία. Μαθαίνει ότι πολλοί από τους πρώην ακόλουθους του πατέρα του βρίσκονται τώρα με το μέρος του Μπιλ. Κάθε χρόνο, ο Μπιλ γιορτάζει την επέτειο της νίκης του επί των Νεκρών Λαγών και ο Άμστερνταμ σχεδιάζει κρυφά να τον σκοτώσει δημοσίως κατά τη διάρκεια αυτού του εορτασμού. Σύντομα ο Άμστερνταμ έλκεται από την πορτοφολά και απατεώνισσα Τζένι Έβερντιν, με την οποία ο Τζόνι είναι επίσης ερωτευμένος. Ο Άμστερνταμ κερδίζει την εμπιστοσύνη του Μπιλ και γίνεται προστατευόμενός του, εμπλέκοντάς τον στις δοσοληψίες του διεφθαρμένου πολιτικού του Τάμανι Χολ, Γουίλιαμ Τουίντ. Ο Άμστερνταμ σώζει τον Μπιλ από μια απόπειρα δολοφονίας και βασανίζεται από τη σκέψη ότι μπορεί να το έκανε από ειλικρινή αφοσίωση. Το βράδυ της επετείου, ο Τζόνι, σε μια κρίση ζήλιας για την αγάπη της Τζένι για τον Άμστερνταμ, αποκαλύπτει στον Μπιλ την πραγματική ταυτότητα και τις προθέσεις του Άμστερνταμ. Ο Μπιλ προκαλεί τον Άμστερνταμ με μια παράσταση ρίψης μαχαιριού στην οποία εμπλέκεται η Τζένη. Καθώς ο Μπιλ κάνει πρόποση για τον ιερέα Βαλόν, ο Άμστερνταμ πετάει το μαχαίρι του, αλλά ο Μπιλ το αποκρούει και τραυματίζει τον Άμστερνταμ με μια κόντρα ρίψη. Στη συνέχεια ο Μπιλ τον χτυπάει και του καίει το μάγουλο με μια καυτή λεπίδα. Η Τζένη κρύβει τον Άμστερνταμ φροντίζοντας τον να αναρρώσει και τον εκλιπαρεί να δραπετεύσει μαζί της στο Σαν Φρανσίσκο. Ο Άμστερνταμ, ωστόσο, επιστρέφει στο Five Points αναζητώντας εκδίκηση και ανακοινώνει την επιστροφή του κρεμώντας ένα νεκρό κουνέλι στην πλατεία Παραδείσου μπροστά σε διάφορες ιρλανδικές συμμορίες που είχαν συμμαχήσει με τους Νεκρούς Λαγούς. Ο Μπιλ στέλνει τον διεφθαρμένο Ιρλανδό αστυνομικό και πρώην "Νεκρό Λαγό" Μολρέϊνι να ερευνήσει, αλλά ο Άμστερνταμ τον στραγγαλίζει μέχρι θανάτου και κρεμάει το πτώμα του στην πλατεία. Σε αντίποινα, ο Μπιλ πιάνει τον Τζόνι και τον καρφώνει σε ένα κάγκελο, αφήνοντας τον Άμστερνταμ να δώσει τέλος στο μαρτύριό του. Όταν η συμμορία του Άμστερνταμ χτυπάει τον ΜακΓκλόιν, έναν πρώην "Νεκρό Λαγό" και έναν από τους υπαρχηγούς του Μπιλ, ο Μπιλ και η συμμορία του βαδίζουν προς την εκκλησία και συναντούν τον Άμστερνταμ και τους Νεκρούς Λαγούς. Δεν ακολουθεί βία, αλλά ο Μπιλ υπόσχεται να επιστρέψει σύντομα. Το περιστατικό λαμβάνει δημοσιότητα στις εφημερίδες και ο Άμστερνταμ παρουσιάζει στον Τουίντ ένα σχέδιο για να εξουδετερώσει την επιρροή του Μπιλ: ο Τουίντ θα υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Μονκ ΜακΓκιν για σερίφη και ο Άμστερνταμ θα εξασφαλίσει την ψήφο των Ιρλανδών υπέρ της Τάμανι. Ο Μονκ κερδίζει με διαφορά και ο ταπεινωμένος Μπιλ τον δολοφονεί. Ο θάνατος του ΜακΓκίν ωθεί έναν θυμωμένο Άμστερνταμ να προκαλέσει τον Μπιλ σε μια μάχη συμμοριών στην πλατεία Παραδείσου, την οποία ο Μπιλ αποδέχεται. Οι ταραχές κατά τον εμφύλιο πόλεμο ξεσπούν την ώρα που οι συμμορίες ετοιμάζονται να πολεμήσουν και στρατιώτες του στρατού της Ένωσης επιτίθενται για να ελέγξουν τους ταραξίες. Καθώς οι αντίπαλες συμμορίες μάχονται, πυρά κανονιών από πλοία κατευθύνονται στην πλατεία Παραδείσου, διακόπτοντας τη μάχη τους λίγο πριν αρχίσει. Πολλά από τα μέλη της συμμορίας σκοτώνονται από τα πυρά του ναυτικού, των στρατιωτών ή των ταραχοποιών. Ο Μπιλ και ο Άμστερνταμ έρχονται αντιμέτωποι μέχρι που ο Μπιλ τραυματίζεται από θραύσμα. Στη συνέχεια, ο Άμστερνταμ χρησιμοποιεί το μαχαίρι του πατέρα του για να σκοτώσει τον Μπιλ. Ο Άμστερνταμ θάβει το μαχαίρι δίπλα στον πατέρα του σε ένα νεκροταφείο στο Μπρούκλιν, στήνοντας μια αυτοσχέδια ταφόπλακα με το όνομα "Γουίλιαμ Κάτινγκ" πάνω της, δίπλα πλέον στην πραγματική ταφόπλακα του ιερέα Βάλον. Καθώς ο Άμστερνταμ και η Τζένη φεύγουν, ο ορίζοντας αλλάζει, καθώς η σύγχρονη Νέα Υόρκη χτίζεται στον επόμενο αιώνα, από τη γέφυρα του Μπρούκλιν μέχρι το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, και το νεκροταφείο γίνεται κατάφυτο και ξεχασμένο.
Ηθοποιοί και Χαρακτήρες
- Λεονάρντο Ντι Κάπριο στο ρόλο του Άμστερνταμ Βάλλον
- Ντάνιελ Ντέι Λιούις στο ρόλο του Μπιλ "Χασάπης" Κάτινγκ
- Κάμερον Ντίαζ στο ρόλο της Τζένι Έβερντιν
- Λίαμ Νίσον στο ρόλο του Ιερέα Βάλλον
- Τζιμ Μπρόντμπεντ στο ρόλο του Γουίλιαμ Τουίντ
- Χένρι Τόμας στο ρόλο του Τζόνι Σιρόκο
- Μπρένταν Γκλίζον στο ρόλο του Γουόλτερ ΜακΓκιν
- Γκάρι Λούις στο ρόλο του ΜακΓκλόιν
- Τζον Σι Ράιλι στο ρόλο του Τζακ Μολρέϊνι
Box Office
Με προϋπολογισμό 100.000.000 δολάρια[4], η ταινία άνοιξε στην 4η θέση με 9,4 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο σαββατοκύριακο.[4] Οι συνολικές εισπράξεις στην Αμερική έφτασαν τα 77,8 εκατομμύρια δολάρια ενώ παγκοσμίως απέφερε 193,7 εκατομμύρια δολάρια.[4]
Στην Ελλάδα η ταινία έκοψε 280.000 εισιτήρια πανελλαδικά και ήταν η 6η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία για τη σεζόν 2002-2003.[5]
Βραβεία/Υποψηφιότητες
Οργάνωση | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
Όσκαρ | Καλύτερη Ταινία | Υποψηφιότητα | |
Σκηνοθεσία | Μάρτιν Σκορσέζε | Υποψηφιότητα | |
Πρωτότυπο Σενάριο | Τζέι Κοξ, Στίβεν Ζαϊλίαν & Κένεθ Λόνεργκαν | Υποψηφιότητα | |
Α' Ανδρικός Ρόλος | Ντάνιελ Ντέι Λιούις | Υποψηφιότητα | |
Καλλιτεχνική Διεύθυνση | Ντάντε Φερέτι & Φρανσέσκα Λο Σκιάβο | υποψηφιότητα | |
Φωτογραφία | Μάικλ Μπάλχους | Υποψηφιότητα | |
Κοστούμια | Σάντι Πάουελ | υποψηφιότητα | |
Μοντάζ | Θέλμα Σκουνμέικερ | υποψηφιότητα | |
Ήχος | Τομ Φλίσμαν, Γιουτζίν Γκέρτι & Ιβάν Σάροκ | υποψηφφιότητα | |
Τραγούδι (The Hands That Built America) | U2 | υποψηφφιότητα | |
Χρυσές Σφαίρες | Καλύτερη Ταινία - Δράμα | υποψηφιότητα | |
Σκηνοθεσία | Μάρτιν Σκορσέζε | νίκη | |
Α' Ανδρικός Ρόλος - Δράμα | Ντάνιελ Ντέι Λιούις | υποψηφιότητα | |
Β' Γυναικείος Ρόλος | Κάμερον Ντίαζ | υποψηφιότητα | |
Τραγούδι (The Hands That Built America) | U2 | νίκη | |
Screen Actors Guild Awards | Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο | Ντάνιελ Ντέι Λιούις | νίκη |
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 (Πορτογαλικά) AdoroCinema. www
.adorocinema .com /filmes /filme-28968. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2020. - ↑ 2,0 2,1 The American Film Institute Catalog of Motion Pictures. catalog
.afi .com /Catalog /moviedetails /54000. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 (Αγγλικά) Academy Awards Database. awardsdatabase
.oscars .org /Search /GetResults?query=%7B%22IsHyperlinkQuery%22%3Atrue%2C%22FilmId%22%3A3583%2C%22Sort%22%3A%222-Film+Title-Alpha%22%2C%22Search%22%3A%22Basic%22%7D. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020. - ↑ 4,0 4,1 4,2 «Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης στο Box Office Mojo». Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ Περιοδικό Σινεμά (Καλοκαίρι 2003). Ελληνικό Top 20 για τη σεζόν 2002-2003. σελ. 76.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
|