Πατριάρχης Κωνσταντίνος Ε΄
| Πατριάρχης Κωνσταντίνος Ε΄ | |
|---|---|
 Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντίνος Ε΄ το 1900 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Πατριάρχης Κωνσταντίνος Ε΄ (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 11 Ιανουαρίου 1833 Βέσσα Χίου |
| Θάνατος | 27 Φεβρουαρίου 1914 Χάλκη |
| Αιτία θανάτου | σακχαρώδης διαβήτης |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Μονή Αγίας Τριάδας Χάλκης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | καθαρεύουσα |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Τουρκικά |
| Σπουδές | Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χριστιανός ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1897–1901) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κωνσταντίνος Ε΄ (κατά κόσμον Κωνσταντίνος Βαλιάδης, 1833-1914) ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 1897 ως το 1901, οπότε και επαύθη από τις Οθωμανικές Αρχές.
Γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1833 στη Βέσσα Χίου. Ο πατέρας του ήταν ιερέας και δάσκαλος. Από αυτόν έμαθε και τα πρώτα του γράμματα. Αφού τελείωσε το σχολείο στο νησί του, μπήκε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1857 αριστούχος. Κατόπιν σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Όταν έγινε Πατριάρχης ο θείος του, ο Αμασείας Σωφρόνιος, τον ακολούθησε στην Κωνσταντινούπολη ως γραμματέας του. Το 1864 χειροτονήθηκε διάκονος. Ακολούθησε το θείο του και μετά την αποχώρησή του από τον Οικουμενικό Θρόνο. Αυτός τον έστειλε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Στρασβούργο, την Ελβετία και τη Χαϊδελβέργη.
Το 1872 έγινε γραμματέας της Ιεράς Συνόδου. Το 1874 χειροτονήθηκε ιερέας. Το 1876 εξελέγη Μητροπολίτης Μυτιλήνης και χειροτονήθηκε επίσκοπος. Έμεινε στη Μητρόπολη αυτή ως το 1893, οπότε μετατέθηκε στη Μητρόπολη Εφέσου. Στο μεταξύ, ήταν υποψήφιος (στο τριπρόσωπο) στις Πατριαρχικές εκλογές του 1884, του 1887 και του 1891. Στις 2 Απριλίου 1897, μετά την παραίτηση του Πατριάρχη Άνθιμου Ζ΄, εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης.
Ως Πατριάρχης, όρισε επιτροπή η οποία θα εξέδιδε την Καινή Διαθήκη στο αρχαίο κείμενο, ως επίσημη έκδοση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ιδέα που είχε καλλιεργήσει από πολλά χρόνια[1]. Η έκδοση αυτή έγινε μετά την απομάκρυνσή του από το Θρόνο, το 1904, δαπάναις του. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για το κήρυγμα και την εκκλησιαστική βυζαντινή μουσική. Ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με το πρόβλημα της διακοπής των σχέσεων με το Πατριαρχείο Αντιοχείας και προσέγγισε την Αγγλικανική Εκκλησία. Επί των ημερών της Πατριαρχίας του προήχθησαν σε Μητροπόλεις όλες οι Επισκοπές της Μακεδονίας[2].
Κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα του 1901, ως αποτέλεσμα εσωτερικών ερίδων στο Πατριαρχείο, ομάδα Μητροπολιτών ζήτησε την παραίτηση του Πατριάρχη. Μεσολάβησε εκπρόσωπος της Υψηλής Πύλης, ο οποίος προσπάθησε να συμβιβάσει τις αντιμαχόμενες «παρατάξεις», χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τελικά, το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής του 1901 υπεγράφη αυτοκρατορικό διάταγμα, το οποίο έπαυε τον Πατριάρχη. Τοποτηρητής εξελέγη ο Μητροπολίτης Προύσης, ο οποίος ξεκίνησε να χοροστατεί αυθημερόν.
Ο παυθείς Πατριάρχης Κωνσταντίνος μετά από αυτά απεσύρθη στη Χάλκη. Ταλαιπωρημένος από διαβήτη, πέθανε εκεί στις 27 Φεβρουαρίου 1914. Τον Σεπτέμβριο του 2015 έγιναν τα αποκαλυπτήρια προτομής του στην κεντρική πλατεία της γενέτειράς του, Βέσσας Χίου, από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο[3].
Παραπομπές
- ↑ Πῶς ἐκπονήθηκε ἡ πατριαρχικὴ ἔκδοσι τῆς Καινῆς Διαθήκης;
- ↑ «e-istoria.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «news247.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2015.
Πηγές
- Οικουμενικό Πατριαρχείο Αρχειοθετήθηκε 2020-01-15 στο Wayback Machine.
- Εφημερίδα «Εστία», 2 Απριλίου 1901
- Πῶς ἐκπονήθηκε ἡ πατριαρχικὴ ἔκδοσι τῆς Καινῆς Διαθήκης;
- e-istoria.com Αρχειοθετήθηκε 2021-05-12 στο Wayback Machine.
