Πιότρ Μασέροφ

Πιότρ Μασέροφ
Пётр Миро́нович Маше́ров
Πρώτος Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Λευκορωσίας
Περίοδος
30 Μαρτίου 1965 – 4 Οκτωβρίου 1980
ΠροκάτοχοςΚιρίλλ Μάζουροφ
ΔιάδοχοςΤίχον Κισελιόφ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση26 Φεβρουαρίου 1918, Γκόμελ, Λευκορωσία
Θάνατος4  Οκτωβρίου 1980[1]
Μινσκ, ΣΣΔ Λευκορωσίας, Σοβιετική Ένωση
ΕθνότηταΣοβιετικός
ΥπηκοότηταΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Πολιτικό κόμμαΚομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας
ΠαιδιάNatallya Masherava
Elena Masherova
ΣπουδέςVitebsk State University (1935–1939)
ΕπάγγελμαΚρατικός λειτουργός
Βραβεύσεις
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πιότρ Μιρόνοβιτς Μασέροφ (ρωσικά: Пётр Миро́нович Маше́ров, 26 Φεβρουαρίου [Παλιό ημερολόγιο: 13 Φεβρουαρίου] 1918 - 4 Οκτωβρίου 1980) ήταν ο πρώτος Γενικός Γραμματέας της λευκορωσικής επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και κομμουνιστής ηγέτης της Σοβιετικής Λευκορωσίας. Το 1978, ο Μασέροφ τιμήθηκε με το μετάλλιο του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας, για τη συνεισφορά του στην πολιτική της Λευκορωσίας.[2] Πέραν τούτου, βραβεύτηκε σε αρκετές περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα, που τιμήθηκε εφτά φορές από το Τάγμα του Λένιν, καθώς επίσης και μία φορά από το Τάγμα του Γκεόργκι Δημητρώφ.

Βιογραφία

Ο Μασέροφ γεννήθηκε ως Πιότρ Μιρόνοβιτς Μασέρο (σύμφωνα με την οικογενειακή του παράδοση, το αρχικό επώνυμο Μασερό (γαλλικά: Macheraut‎‎) προερχόταν από έναν Γάλλο πρόγονο της οικογένειας, ο οποίος είχε πολεμήσει στους Ναπολεόντειους Πολέμους), σε ένα χωρίο της Περιφέρειας Βιτσέμπσκ, κατά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Πριν την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ο Μασέροφ, εργαζόταν ως δάσκαλος φυσικής και μαθηματικών. Κατά την περίοδο του πολέμου, ηγήθηκε ενός γκρουπ σοβιετικών ανταρτών, στη Λευκορωσία. Το 1944, έλαβε και το μετάλλιο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1965, αφού κατείχε κάποιες σημαντικές θέσεις στη διοίκηση του Μινσκ, έγινε ο πρώτος γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Λευκορωσίας. Και υπήρξε de facto πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Λευκορωσίας.

Πέθανε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα το 1980. Πολλοί προσφιλείς των συνωμοσιών, λέγουν ότι ο θάνατος του παρά μόνο τυχαίος δεν ήταν και ότι για αυτόν ευθύνονται σοβιετικοί πράκτορες της KGB, ήτοι ότι έπεσε θύμα δολοφονίας. Τη ζωή την έχασε όταν το αυτοκίνητό του, το οποίο συνοδευόταν κι από την αστυνομία, εκτροχιάστηκε σε μία σύγκρουση που είχε με φορτηγό.[3] Κηδεύτηκε στο Μινσκ, με κρατικές δαπάνες, και προς τιμήν του, έναν χρόνο αργότερα, η σημερινή Λεωφόρος της Νίκης, είχε μετονομαστεί ως Λεωφόρος Μασέροφ. Την κηδεία του, μεταξύ άλλων, την είχε παρακολουθήσει και ο γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Λιθουανίας, Πέτρας Γκρισκεβίτσιους. Το 1998, τιμήθηκε ξανά και κυκλοφόρησε γραμματόσημο, το οποίο έφερε προσωπογραφία του.

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι