Ρότζερ Φέντερερ

Ρότζερ Φέντερερ

2015
Χώρα	Ελβετία
Κατοικία	Μπότμινγκεν, Ελβετία
Γέννηση	8 Αυγούστου 1981 (1981-08-08) (43 ετών) Βασιλεία, Ελβετία
Ύψος	1,86 μ.
Επαγγελματίας από	1998[1]
Αφυπηρέτηση	2022
Παίζει ως	Δεξιόχειρας (μπάκχαντ με ένα χέρι)
Επίσημος ιστότοπος	rogerfederer.com
Singles
Ρεκόρ καριέρας	1.251-275
Τίτλοι καριέρας	103
Καλύτερη κατάταξη	#1 (2 Φεβρουαρίου 2004)
Αποτελέσματα Grand Slam
Αυστραλιανό Όπεν	W (2004, 2006, 2007 , 2010, 2017, 2018)
Γαλλικό Όπεν	W (2009)
Γουίμπλεντον	W (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2012, 2017)
Αμερικανικό Όπεν	W (2004, 2005, 2006, 2007 και 2008)
Άλλες διοργανώσεις
Τελικοί τουρνέ ATP	W (2003, 2004, 2006, 2007, 2010, 2011)
Ολυμπιακοί αγώνες	F (Λονδίνο 2012)
Νταμπλ
Ρεκόρ καριέρας	131-93
Τίτλοι καριέρας	8
Καλύτερη κατάταξη	#24 (9 Ιουνίου 2003)
Αποτελέσματα Grand Slam Νταμπλ
Αυστραλιανό Όπεν	3R (2003)
Γαλλικό Όπεν	1R (2000)
Γουίμπλεντον	QF (2000)
Αμερικανικό Όπεν	3R (2002)
Άλλες διοργανώσεις νταμπλ
Ολυμπιακοί αγώνες	W (Πεκίνο 2008)
Μετάλλια Ολυμπιακοί Αγώνες Χρυσό 2008 Πεκίνο Διπλό Αργυρό 2012 Λονδίνο Μονό

Ο Ρότζερ Φέντερερ (Roger Federer, γεννήθηκε 8 Αυγούστου 1981) είναι Ελβετός πρώην επαγγελματίας αντισφαιριστής. Θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους τενίστες όλων των εποχών,^[2][3][4] ενώ συχνά αναφέρεται ως ο μεγαλύτερος όλων.^[5][6][7][8] Είναι χρυσός Ολυμπιονίκης στο διπλό το 2008 και κατέχει 20 τίτλους Grand Slam, τρίτος στη σχετική λίστα πίσω από τον Νόβακ Τζόκοβιτς με 24 και τον Ραφαέλ Ναδάλ με 22.^[9]

Μερικά από τα πολυάριθμα ρεκόρ^[10] του είναι η παραμονή του επί 237 συνεχόμενες εβδομάδες στο Νο1 της Παγκόσμιας Κατάταξης, η κατάκτηση 5 συνεχόμενων τίτλων σε δύο διαφορετικά Grand Slam (Γουίμπλεντον και Αμερικανικό Όπεν), οι συνεχόμενες συμμετοχές σε τελικούς Grand Slam (κατέχει τα δύο πρώτα ρεκόρ με 10 και 8 αντίστοιχα), η συμμετοχή του όπως και οι Τζόκοβιτς και Ναδάλ σε τουλάχιστον 5 τελικούς σε κάθε Grand Slam (7 στο Αυστραλιανό Όπεν, 5 στο Ρολάν Γκαρός, 12 στο Γουίμπλεντον και 7 στο Αμερικανικό Όπεν), η συμμετοχή του, όπως και ο Τζόκοβιτς, στους τελικούς και των τεσσάρων Grand Slam σε τρεις διαφορετικές σεζόν (2006, 2007 και 2009), και η συμμετοχή του σε 23 συνεχόμενους ημιτελικούς Grand Slam (δεύτεροι, με 10 συνεχόμενους ημιτελικούς, έρχονται οι Ροντ Λέιβερ και Ιβάν Λεντλ). Στις 15 Σεπτεμβρίου 2022 ανακοίνωσε την αποχώρηση του από την ενεργό δράση μετά το τουρνουά Laver Cup.^[11] Στις 7 Αυγούστου 2024 στο Παρίσι η Διεθνής Ένωση Αθλητικού Τύπου (AIPS) τον ψήφισε ως καλύτερο τενίστα των 100 χρόνων της και πέμπτο μεταξύ των ανδρών όλων των αθλημάτων μετά τους Μοχάμεντ Άλι, Γιουσέιν Μπολτ, Μάικλ Τζόρνταν και Πελέ.^[12][13]

Γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου του 1981 στη Βασιλεία της Ελβετίας και είναι γιος Γερμανοελβετού και Νοτιοαφρικάνας. Μεγάλωσε στο προάστιο Μουνχενστάιν της Βασιλείας, κοντά στα σύνορα της Ελβετίας με τη Γαλλία και με τη Γερμανία. Ως παιδί έπαιζε επίσης ποδόσφαιρο, και, πριν αποφασίσει να ακολουθήσει καριέρα στο τένις, ήθελε να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

Ο Φέντερερ ξεκίνησε να ασχολείται με την αντισφαίριση στην ηλικία των έξι ετών, και σύντομα διακρίθηκε για τις επιδόσεις του.
Το 1998 κέρδισε το Γουίμπλεντον στην κατηγορία των εφήβων, και τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου έγινε επαγγελματίας.

Το 1999 έκανε το ντεμπούτο του στην Ελβετική ομάδα του Ντέιβις Καπ, εναντίον της Ιταλίας, και τελείωσε τη χρονιά ως ο νεότερος μεταξύ των 100 κορυφαίων τής παγκόσμιας κατάταξης από την Ένωση Επαγγελματιών Αντισφαιριστών (Association of Tennis Professionals - ATP).

Το 2000 συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ για την Ελβετία, φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά, όπου έχασε τον αγώνα προς τη διεκδίκηση του χάλκινου μεταλλίου, από τον Arnaud di Pasquale της Γαλλίας. Στη συνέχεια έλαβε μέρος στον πρώτο του τελικό στη Μασσαλία, στον οποίο όμως έχασε από τον Μαρκ Ροσέ (Mark Rosset). Αλλά και στα τουρνουά Γκραν Σλαμ (Grand Slam) και Masters Series, που ακολούθησαν, δεν κατάφερε να κάνει εντύπωση στον κόσμο, αφού τελείωσε τη χρονιά 29ος στην κατάταξη της Ένωσης Επαγγελματιών Αντισφαιριστών.

Τον Φεβρουάριο του 2001 κέρδισε το πρώτο του τουρνουά της Ένωσης Επαγγελματιών Αντισφαιριστών στο Μιλάνο. Τον ίδιο μήνα κέρδισε 3 ματς για τη χώρα του, στo Ντέιβις Καπ, απέναντι στις ΗΠΑ. Αργότερα έφτασε στα προημιτελικά τού Γουίμπλεντον κερδίζοντας τον Πιτ Σάμπρας, 7 φορές πρωταθλητή Γουίμπλεντον - νίκη που πολλοί θεωρούν σημείο-καμπή στην καριέρα του. Ολοκλήρωσε τη χρονιά 13ος.

Το 2002 έλαβε μέρος για πρώτη φορά σε τελικό Masters Series τής Ένωσης Επαγγελματιών Αντισφαιριστών, στο Μαϊάμι, όπου έχασε από τον Αντρέ Αγκάσι. Κέρδισε ωστόσο τον επόμενο τελικό του στο Αμβούργο, καθώς και τα δύο παιχνίδια του στο Ντέιβις Καπ στην κατηγορία Απλό Ανδρών. Παρά τον γρήγορο αποκλεισμό του από τις επόμενες φάσεις των Ρολάν Γκαρός, Αμερικανικού Όπεν και Γουίμπλεντον, καθώς και τον αναπάντεχο, συντριπτικό χαμό τού προπονητή και μέντορά του Αυστραλιανού Πίτερ Κάρτερ (Peter Carter), τον Αύγουστο, σε αυτοκινητικό ατύχημα, μέχρι το τέλος τού χρόνου έφτασε στο no 6 τής κατάταξης από την Ένωση Επαγγελματιών Αντισφαιριστών. Έτσι συμμετείχε στο τουρνουά Tennis Masters Cup, μέχρι τα ημιτελικά, στα οποία έχασε από τον τότε no 1 Lleyton Glynn Hewitt.

Το 2003 κατέκτησε για πρώτη φορά το Γουίμπλεντον στην κατηγορία του Απλού Ανδρών.

Το 2004, ο Φέντερερ κέρδισε τρεις τίτλους Grand Slam στο μονό, και έγινε ο πρώτος που το έκανε σε μία σεζόν μετά τον Ματς Βίλαντερ το 1988. Ο πρώτος του μεγάλος τίτλος στο σκληρό γήπεδο ήρθε στην Αυστραλία επί του Μαράτ Σαφίν, κάνοντάς τον Νο1 στον κόσμο για πρώτη φορά. Κατόπιν νίκησε το Ίντιαν Ουέλς στα σκληρά γήπεδα και το Αμβούργο Masters στο χώμα. Ο Φέντερερ κέρδισε το δεύτερο στέμμα του στο Γουίμπλεντον πάλι ​​από τον Άντι Ρόντικ.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, ο Φέντερερ ήταν το ξεκάθαρο φαβορί αφού κατέκτησε το Νο. 1 της παγκόσμιας κατάταξης για πρώτη φορά νωρίτερα μέσα στη χρονιά. Ωστόσο, έχασε στο δεύτερο γύρο από τον 18χρονο Tomáš Berdych. Στη συνέχεια κέρδισε το Masters του Καναδά, νικώντας τον Ρόντικ στον τελικό. Στο Αμερικανικό Όπεν νίκησε τον πρωταθλητή του 2001, Λέιτον Χιούιτ, για τον πρώτο του τίτλο εκεί. Κέρδισε επίσης το πρώτο του τουρνουά στην έδρα του κατακτώντας το Ελβετικό Όπεν στο Γκστάαντ και έκλεισε τη χρονιά κερδίζοντας τα πρωταθλήματα τέλους έτους για δεύτερη φορά αφού νίκησε τον Χιούιτ στον τελικό.

Οι 11 τίτλοι σινγκλ του ήταν οι περισσότεροι από κάθε παίκτη σε δύο δεκαετίες και το ρεκόρ του 74–6 ήταν το καλύτερο από τον Ιβάν Λεντλ το 1986.

Το 2005, ο Φέντερερ απέτυχε να φτάσει στους τελικούς των δύο πρώτων τουρνουά Grand Slam, χάνοντας τον ημιτελικό στην Αυστραλία από τον μελλοντικό πρωταθλητή Σαφίν αφού είχε πόντους αγώνα και τον ημιτελικό του γαλλικού από τον τελικό πρωταθλητή Ναδάλ. Ωστόσο, ο αποκατέστησε την κυριαρχία του στο χόρτο, κερδίζοντας το Γουίμπλεντον για τρίτη φορά νικώντας τον Ρόντικ. Στο Αμερικανικό Όπεν, ο Φέντερερ νίκησε τον Αντρέ Αγκάσι στον τελευταίο μεγάλο τελικό του τελευταίου.

Ο Φέντερερ πήρε επίσης τέσσερις νίκες στο Masters: Ίντιαν Ουέλς, Miami και Cincinnati στο σκληρό γήπεδο και Αμβούργο στο χώμα. Η νίκη στο Μαϊάμι ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτη καθώς ήταν ο πρώτος τελικός που διαγωνίστηκε μεταξύ Φέντερερ και Ναδάλ. Ο Φέντερερ ανέκαμψε από δύο σετ και πήρε τον τελικό σε πέντε σετ. Επιπλέον, ο Φέντερερ κέρδισε δύο αγώνες της σειράς ATP 500 στο Ρότερνταμ και στο Ντουμπάι. Έχασε τα πρωταθλήματα τέλους χρονιάς από τον Ντέιβιντ Ναλμπάντιαν σε πέντε σετ ενώ έπαιζε από έναν τραυματισμό στο πόδι που τον άφησε εκτός για σχεδόν το υπόλοιπο της σεζόν μετά τον Σεπτέμβριο. Διατήρησε τη θέση του ως Νο. 1 για όλη τη σεζόν.

Εκείνη τη χρονιά, ο Φέντερερ κέρδισε 11 τίτλους στο μονό, κάτι που ισοφάρισε τη σεζόν του 2004. Οι 81 νίκες σε ματς του Φέντερερ ήταν οι περισσότερες από τον Πιτ Σάμπρας το 1993 και το ρεκόρ του 81–4 (95,2 %) παραμένει το τρίτο καλύτερο ποσοστό νικών στην Open Era πίσω από το 1984 του Τζον Μακ Ένρο και το 1974 του Τζίμι Κόνονρς.

Ο Φέντερερ κατέκτησε 12 τίτλους στο μονό (τους περισσότερους από οποιονδήποτε παίκτη από τον Τόμας Μίστερ το 1995 και τον Τζον Μακ Ένρο το 1984) και είχε ρεκόρ αγώνων 92–5 (τις περισσότερες νίκες από τον Ιβάν Λεντλ το 1982). έφτασε στους τελικούς σε 16 από τα 17 τουρνουά που συμμετείχε κατά τη διάρκεια της σεζόν. Κέρδισε τρεις τίτλους Grand Slam και έφτασε στον τελικό του άλλου, με τη μοναδική ήττα να έρχεται από τον Ναδάλ στο Παρίσι. Αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση του Φέντερερ και του Ναδάλ σε τελικό Grand Slam. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έφτασε και στους τέσσερις τελικούς σε ένα ημερολογιακό έτος μετά τον Ροντ Λέιβερ το 1969. Ο Φέντερερ νίκησε τον Ναδάλ στον τελικό του Γουίμπλεντον. Στο Αυστραλιανό Όπεν, ο Φέντερερ νίκησε τον Μάρκο Παγδατή και στο US Open, νίκησε τον πρωταθλητή του 2003 Ρόντικ. Επιπλέον, έφτασε σε έξι τελικούς Masters, κερδίζοντας τέσσερις σε σκληρές επιφάνειες και χάνοντας δύο στο χώμα από τον Ναδάλ. Ο Φέντερερ, ωστόσο, πίεζε σταθερά τον Ναδάλ στο όριο στο χώμα καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, οδηγώντας τον στα τάι μπρέικ του τέταρτου σετ στο Μόντε Κάρλο και στο Παρίσι, και σε έναν συναρπαστικό αγώνα στη Ρώμη που πήγε σε ένα καθοριστικό τάι μπρέικ στο πέμπτο σετ.

Ο Φέντερερ κέρδισε ένα αγώνισμα της σειράς ATP 500 στο Τόκιο και κατέκτησε τα πρωταθλήματα τέλους χρονιάς για τρίτη φορά στην καριέρα του, τελειώνοντας και πάλι τη χρονιά ως Νο. 1 στον κόσμο. Έχασε μόνο από δύο παίκτες το 2006, από τον Ναδάλ τέσσερις φορές στους τελικούς, και στον 19χρονο Άντι Μάρεϊ στον δεύτερο γύρο του Cincinnati Masters του 2006, σε αυτό που ήταν το μοναδικό του Ελβετού ήττα πριν από τον τελικό μιας διοργάνωσης εκείνης της χρονιάς. Ολοκλήρωσε τη σεζόν με ένα σερί νικών 29 αγώνων, καθώς και κερδίζοντας 48 από τους τελευταίους 49 αγώνες του μετά το Γαλλικό Όπεν. Κοντά στο τέλος της σεζόν, κέρδισε το τουρνουά της πόλης του, το Swiss Indoors στη Βασιλεία της Ελβετίας για πρώτη φορά, έχοντας τερματίσει δεύτερος το 2000 και το 2001 και έχασε το τουρνουά το 2004 και το 2005 λόγω τραυματισμών.

Τον Δεκέμβριο του 2007 ψηφίστηκε για τέταρτη συνεχή χρονιά κορυφαίος τενίστας στον κόσμο από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αντισφαίρισης.^[14]

Τον Ιανουάριο του 2008 αποκλείστηκε από τον τελικό στο Αυστραλιανό Όπεν από τον Σέρβο Νόβακ Τζόκοβιτς. Ο αγώνας τους στον ημιτελικό είχε αποτέλεσμα 7-5, 6-3, 7-6 (5) υπέρ του Σέρβου. Τον Ιούνιο του ιδίου έτους ηττήθηκε στον τελικό τού Ρολάν Γκαρός στο απλό, από τον Ραφαέλ Ναδάλ με 6-1, 6-3, 6-0. Στις 6 Ιουλίου του 2008 ηττήθηκε από τον Ισπανό και στο Γουίμπλεντον, στον τελικό τού οποίου έχασε με 6-4, 6-4, 6-7(5), 6-7(8), 9-7. Ήταν ο μεγαλύτερος σε διάρκεια τελικός στην ιστορία του τουρνουά, καθώς διήρκεσε 4 ώρες^[15].

Τον Δεκέμβριο του 2007 ψηφίστηκε για τέταρτη συνεχή χρονιά κορυφαίος τενίστας στον κόσμο από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αντισφαίρισης. ^[14]

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες τού Πεκίνου το 2008 αποκλείστηκε από τον Τζέιμς Μπλέικ στα προημιτελικά τού Απλού Ανδρών, αλλά κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Διπλό Ανδρών για την Ελβετία, με συμπαίκτη τον Στανισλάς Βαβρίνκα (Stanislas Wawrinka). Λίγες εβδομάδες μετά έλαβε μέρος στο Αμερικανικό Όπεν, στο οποίο θριάμβευσε, παρά τη σκληρή κριτική που δεχόταν εκείνη την περίοδο από τα ΜΜΕ σχετικά με την πρόσφατη απόδοσή του. Στον προημιτελικό συνάντησε τον Ρώσο Ιγκόρ Αντρέεφ, και στον ημιτελικό τον Νόβακ Τζόκοβιτς, αφού προηγουμένως είχε αποκλείσει μια σειρά παικτών (Μάξιμο Γκονσάλες, Τιάγκο Άλβες και Ράντεκ Στέπανεκ) χωρίς να χάσει ούτε ένα σετ. Στον τελικό νίκησε με 6-2, 7-5, 6-2 το no 6 τής παγκόσμιας κατάταξης, Άντι Μάρεϊ, ο οποίος στον ημιτελικό είχε αποκλείσει τον Ναδάλ στα 4 σετ. Ο Φέντερερ έγινε, έτσι, ο πρώτος τενίστας στην ιστορία που κατάφερε να κερδίσει για 5 συνεχείς φορές τόσο το Γουίμπλεντον όσο και το Αμερικανικό Όπεν. Τον Οκτώβριο συμμετείχε στο Madrid Masters, όπου αποκλείστηκε από τον Μάρεϊ στα ημιτελικά (3-6, 6-3, 7-5), χωρίς μέχρι τότε να έχει χάσει ούτε ένα σετ. Παρ' ότι όμως έχασε το τουρνουά, από τη συμμετοχή του σε αυτό έγινε ο τενίστας με τα περισσότερα κέρδη στην ιστορία (US$ 43.585.232), αποσπώντας το ρεκόρ από τον προκάτοχο Πιτ Σάμπρας (US$ 43.280.489).^[16] Λίγες μέρες μετά, στις 26 Οκτωβρίου 2008, έγινε ο πρώτος τενίστας όλων των εποχών που κατέκτησε το Davidoff Swiss Indoors Basel για τρίτη συνεχόμενη φορά, όταν στον τελικό νίκησε τον Ντέιβιντ Ναλμπάντιαν (6-3, 6-4).

Στο Αυστραλιανό Όπεν, στις αρχές του χρόνου, ο Ελβετός έφτασε μέχρι τον τελικό, όπου ηττήθηκε από τον Ισπανό Ναδάλ. Λίγο αργότερα, και αφού είχε νικήσει τον Ραφαέλ Ναδάλ στον τελικό τού χωμάτινου τουρνουά τής Μαδρίτης, ο Φέντερερ κατέκτησε το πρώτο Ρολάν Γκαρός στην καριέρα του, κερδίζοντας στον τελικό τής 7ης Ιουνίου τον Ρόμπιν Ζόντερλινγκ από τη Σουηδία με 6–1, 7–6(1), 6–4. Με τη νίκη του εκείνη, ισοφάρισε το ρεκόρ του Πιτ Σάμπρας με 14 τίτλους Γκραντ Σλαμ και του Ιβάν Λεντλ με 19 παρουσίες σε τελικούς Γκραντ Σλαμ.^[17] Στις 5 Ιουλίου, στον τελικό του Γουίμπλεντον, επικράτησε με 3-2 σετ (5-7, 7-6, 7-6, 3-6, 16-14) του Άντι Ρόντικ, φτάνοντας έτσι τα 15 Γκραντ Σλαμ και καταρρίπτοντας το σχετικό ρεκόρ του Σάμπρας. Παράλληλα, με αυτήν του τη νίκη, επανήλθε στο νούμερο 1 τής παγκόσμιας κατάταξης.^[18]

Ο αντισφαιριστής κατέκτησε τον 16ο τίτλο του Γκραν Σλαμ στις 31 Ιανουαρίου 2010, όταν κατέκτησε το Αυστραλιανό Όπεν στο απλό. Στον τελικό κέρδισε τον Άντι Μάρεϊ με 6–3 6–4 7–6(11). Ήταν η 4η φορά που κέρδισε τον εν λόγω τίτλο. ^[19] Στις 28 Νοεμβρίου νίκησε τον Ναδάλ στον τελικό του ΑΤΡ World Tour που έγινε στο Λονδίνο, με 6-3, 3-6, 6-1.^[20] Ήταν ο 5ος τίτλος Masters Cup για τον Φέντερερ, ο 66ος στην καριέρα του και ο 5ος για το 2010 έπειτα από το Αυστραλιανό Όπεν, το Σινσινάτι Μάστερς, το Όπεν της Στοκχόλμης και το Όπεν της Βασιλείας.

Το 2011 ήταν μια ισχνή χρονιά για τον Φέντερερ, αν και εξαιρετική για τα πρότυπα των περισσότερων παικτών. Ηττήθηκε σε απευθείας σετ στους ημιτελικούς του Αυστραλιανού Όπεν από τον μετέπειτα πρωταθλητή Νόβακ Τζόκοβιτς. Στους ημιτελικούς του Γαλλικού Όπεν, ο Φέντερερ τελείωσε το αήττητο σερί του Τζόκοβιτς με 43 συνεχόμενες νίκες με νίκη σε τέσσερα σετ, αλλά στη συνέχεια έχασε στον τελικό από τον Ναδάλ. Στο Γουίμπλεντον, ο Φέντερερ έχασε στους προημιτελικούς από τον Τζο-Ουίνφριντ Τσόνγκα. Ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα του που είχε χάσει έναν αγώνα Grand Slam αφού κέρδισε τα δύο πρώτα σετ.

Στο Αμερικανικό Όπεν, ο Φέντερερ έχασε στους ημιτελικούς από τον Νόβακ Τζόκοβιτς σε πέντε σετ αφού κέρδισε τα δύο πρώτα σετ για δεύτερη φορά το 2011. Σε μια επανάληψη του ημιτελικού της προηγούμενης χρονιάς, ο Φέντερερ έχασε και πάλι δύο πόντους αγώνα, αυτή τη φορά στο δικό του δικό του σερβίρισμα. Η ήττα σήμαινε ότι ήταν η πρώτη φορά από το 2002 που ο Φέντερερ δεν είχε κερδίσει κανέναν από τους τέσσερις τίτλους Grand Slam. Ολοκλήρωσε με επιτυχία τη σεζόν στην κλειστή σεζόν, κερδίζοντας τα τρία τελευταία του τουρνουά της χρονιάς σε Swiss Indoors, Paris Masters και ATP Finals, σχηματίζοντας ένα σερί 16 νικών αγώνων. Ο Φέντερερ τελείωσε τη χρονιά στο Νο. 3.

Ο Φέντερερ επέστρεψε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης το 2012, έπειτα από την κατάκτηση του Γουίμπλεντον.^[21]

Το 2013 υπέφερε από τραυματισμούς στη μέση. Ο πρώτος και μοναδικός τίτλος του τη χρονιά ήρθε στο Gerry Weber Open. Δεν μπόρεσε να διατηρήσει τη φόρμα του στο Γουίμπλεντον, υπέστη τη χειρότερη ήττα του σε τουρνουά Γκραν Σλαμ από το 2003 στον δεύτερο γύρο. Αυτή η ήττα τερμάτισε το σερί ρεκόρ του Φέντερερ των 36 συνεχόμενων προημιτελικών σε τουρνουά Grand Slam, και σήμαινε επίσης ότι θα έπεφτε από τους πρώτους τέσσερις για πρώτη φορά από τον Ιούλιο του 2003.

Το 2014 ήταν φιναλίστ στο Γουίμπλεντον. Την ίδια χρονιά κατέκτησε το πρώτο Κύπελλο Ντέιβις για την Ελβετία στην ιστορία της.^[22]

Το 2015 ξεκίνησε τη σεζόν κατακτώντας το διεθνές τουρνουά του Μπρισμπέιν, νικώντας στον τελικό τον Μίλος Ράονιτς. Ήταν η χιλιοστή νίκη στην καριέρα του, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ των Τζίμι Κόνορς και Ιβάν Λεντλ.^[23]

Την ίδια χρονιά ήταν φιναλίστ στο Γουίμπλεντον και στο Αμερικανικό Όπεν, καθώς ηττήθηκε στους τελικούς από το Νόβακ Τζόκοβιτς (3-1 σετ).^[24][25]

Ο Φέντερερ ξεκίνησε τη σεζόν του στο Brisbane International ως υπερασπιστής του πρωταθλητή. Ωστόσο, σε μια ρεβάνς του τελικού της προηγούμενης χρονιάς, έχασε στον τελικό από τον Μίλος Ράονιτς σε ίσια σετ. Στο Αυστραλιανό Όπεν, έχασε στους ημιτελικούς από τον μετέπειτα πρωταθλητή Τζόκοβιτς σε τέσσερα σετ. Την ημέρα μετά την ήττα του από τον Τζόκοβιτς, ο Φέντερερ υπέστη τραυματισμό στο γόνατο και στις αρχές Φεβρουαρίου, υποβλήθηκε σε αρθροσκοπική επέμβαση για να επιδιορθώσει έναν σχισμένο μηνίσκο στο γόνατό του και έχασε τα τουρνουά στο Ρότερνταμ, στο Ντουμπάι και στο Ίντιαν Ουέλς τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο.

Ο Φέντερερ έκανε την επιστροφή του στο Masters του Μόντε Κάρλο, χάνοντας στα προημιτελικά από τον Τσόνγκα σε τρία σετ. Στη συνέχεια συμμετείχε στο Ιταλικό Όπεν όπου έχασε στον τρίτο γύρο από τον Ντόμινικ Τιμ. Η αποχώρησή του από το Γαλλικό Όπεν έσπασε ένα σερί ρεκόρ 65 διαδοχικών συμμετοχών στην κύρια κλήρωση τουρνουά Grand Slam, που εκτείνεται πίσω στο Αυστραλιανό Όπεν του 2000.

Εξακολουθώντας να υποφέρει από επαναλαμβανόμενους πόνους στο γόνατο κατά τη διάρκεια της σεζόν του χόρτου, έχασε στους ημιτελικούς της Στουτγάρδης και της Χάλε. Στο Γουίμπλεντον, επέστρεψε από δύο σετ για να νικήσει τον Μάριν Τσίλιτς στους προημιτελικούς, ισοφαρίζοντας τα ρεκόρ όλων των εποχών του Κόνονρς με 11 ημιτελικούς του τουρνουά και 84 νίκες αγώνων. Στη συνέχεια υπέστη την πρώτη του ήττα σε έναν ημιτελικό του τουρνουά σε μια ήττα πέντε σετ από τον Ράονιτς, τραυματίζοντας ξανά το γόνατό του στο πέμπτο σετ.

Στις 26 Ιουλίου, ο Φέντερερ ανακοίνωσε ότι θα έχανε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και το υπόλοιπο της σεζόν του 2016 για να αναρρώσει πλήρως από τον τραυματισμό του στο γόνατο. Η ξαφνική αποχώρηση όχι μόνο υπονοούσε ότι το 2016 θα ήταν η πρώτη σεζόν του Φέντερερ από το 2000 κατά την οποία δεν κατάφερε να κερδίσει έναν τίτλο, αλλά σήμαινε επίσης ότι θα έπρεπε να φύγει από την πρώτη δεκάδα για πρώτη φορά μετά από δεκατέσσερα χρόνια. Αυτό, σε συνδυασμό με αποτυχίες στα μεγάλα τουρνουά που εκτείνονταν σε τέσσερα χρόνια, οδήγησε πολλούς αναλυτές να πιστέψουν ότι η εξαιρετική καριέρα του πλησίαζε επιτέλους στο τέλος και ότι δεν θα κέρδιζε ποτέ ξανά σημαντικούς τίτλους.

Η σεζόν 2017 του Φέντερερ σηματοδότησε την επιστροφή στις νίκες του Grand Slam από το 2012, τους περισσότερους τίτλους από το 2007 και το υψηλότερο ποσοστό νικών από το 2006. Στατιστικά, αυτή η σεζόν ήταν η καλύτερή του από το 2007. Η αποχώρησή του από το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν του 2016 οδήγησε την κατάταξή του στο Νο. 17 στην αρχή της σεζόν, το χαμηλότερο επίπεδο σε πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Στο Αυστραλιανό Όπεν επιστρέφοντας από ένα μπρέικ στο πέμπτο σετ νίκησε τον Ναδάλ για να κατακτήσει τον πρώτο του μεγάλο από το 2012. Με αυτή τη νίκη μπήκε και πάλι στην πρώτη δεκάδα.

Λόγω ανησυχιών για τις βιολογικές του αντοχές, ο Φέντερερ παρέλειψε ολόκληρη τη σεζόν στα χωμάτινα γήπεδα. Επέστρεψε στην περιοδεία στη Στουτγάρδη, όπου υπέστη μια ήττα σοκ από τον Τόμι Χάας στο δεύτερο γύρο, παρά το γεγονός ότι είχε πόντους αγώνα, ο παίκτης με τη χαμηλότερη βαθμολογία (Νο. 302) που τον κέρδισε από το το 1999. Ανέκαμψε την επόμενη εβδομάδα κερδίζοντας τον ένατο τίτλο με ρεκόρ στο Gerry Weber. Στη συνέχεια ο Φέντερερ κέρδισε το Γουίμπλεντον χωρίς να χάσει σετ, νικώντας τον Μάριν Τσίλιτς στον τελικό για να κερδίσει τον όγδοο τίτλο του Γουίμπλεντον που κατέρριψε ρεκόρ και τον 19ο μεγάλο τίτλο του με το ρεκόρ, να γίνει ο μεγαλύτερος σε ηλικία άνδρας παίκτης που κέρδισε το τουρνουά στην Όπεν εποχή. Έγινε ο δεύτερος άνδρας στην εποχή του Open που κέρδισε το Γουίμπλεντον χωρίς να χάσει σετ μετά τον Μπιορν Μποργκ το 1976.

Στην έναρξη του καλοκαιρινών τουρνουά, ο Φέντερερ έχασε τον τελικό του Canada Masters από τον Αλεξάντερ Ζβέρεφ αφού τραυματίστηκε στην πλάτη του κατά τη διάρκεια του αγώνα. Λόγω του τραυματισμού, επέλεξε να αποσυρθεί από το Σινσινάτι Masters για να είναι σε καλή κατάσταση για το Αμερικάνικο Όπεν. Ωστόσο, ο Φέντερερ έχασε από τον Χουάν Μαρτίν ντελ Πότρο στα προημιτελικά.

Τον Σεπτέμβριο, ο Φέντερερ εκπροσώπησε την Ευρώπη στο εναρκτήριο Λέιβερ Καπ, ένα τουρνουά που είχε ιδρύσει. Ο Φέντερερ κέρδισε και τους δύο αγώνες του στο σινγκλ εναντίον του Σαμ Κουέρι και του Νικ Κύργιου, νικώντας τον τελευταίο στο τάι μπρέικ του πρωταθλητή για να σφραγίσει το κύπελλο για την Ευρώπη. Το τουρνουά ήταν επίσης αξιοσημείωτο για τον Φέντερερ που έπαιζε διπλά με τον μακροχρόνιο αντίπαλο Ναδάλ για πρώτη φορά, νικώντας το δίδυμο της Team World. Με τρεις νίκες και επτά πόντους, ο Φέντερερ ήταν ο πιο ολοκληρωμένος παίκτης του τουρνουά.

Στο Masters της Σαγκάης, ο Φέντερερ κατέκτησε τον τρίτο του τίτλο Masters της σεζόν, νικώντας στον τελικό τον Ναδάλ. Αυτή ήταν η πέμπτη συνεχόμενη νίκη του Φέντερερ επί του Ναδάλ και ο 94ος τίτλος της καριέρας του, ισοβαθμώντας τον με τον δεύτερο στη ιστορία Ιβάν Λεντλ. Ο Φέντερερ προκρίθηκε στους τελικούς του ATP 2017, αλλά ηττήθηκε από τον Ντέιβιντ Γκόφιν στους ημιτελικούς σε τρία σετ.

Ο Φέντερερ ξεκίνησε τη σεζόν του κερδίζοντας τον δεύτερο τίτλο του Hopman Cup, αυτή τη φορά συνεργαζόμενος με την Μπελίντα Μπένσιτς, αφού είχε κερδίσει προηγουμένως το 2001 με τη Μαρτίνα Χίνγκις. Η ελβετική ομάδα κέρδισε όλες τις ισοπαλίες της και ο Φέντερερ κέρδισε κάθε αγώνα που έπαιζε, νικώντας το ζευγάρι των Γερμανών στον τελικό με 2–1. Στο Αυστραλιανό Όπεν, ο Φέντερερ έφτασε στον τελικό χωρίς να χάσει σετ και υπερασπίστηκε με επιτυχία τον τίτλο του νικώντας τον Μαρίν Τσίλιτς σε έναν τελικό με πέντε σετ. Ήταν ο έκτος τίτλος του Φέντερερ στο Αυστραλιανό Όπεν, ισοφαρίζοντας το τότε ρεκόρ που κατείχαν οι Ρόι Έμερσον και Νόβακ Τζόκοβιτς, το οποίο ξεπέρασε ο Τζόκοβιτς το 2019. Έγινε επίσης ο πρώτος που κέρδισε είκοσι τίτλους Γκραν Σλαμ. Ήταν επίσης η πρώτη φορά από το US Αμερικανικό Όπεν του 2008 που ο Φέντερερ υπερασπίστηκε με επιτυχία έναν σημαντικό τίτλο. Στα μέσα Φεβρουαρίου, ο Φέντερερ νίκησε τον Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ για να κερδίσει τον τρίτο του τίτλο στο Ρότερνταμ και να επιστρέψει στο Νο. 1 της κατάταξης ATP. Σε ηλικία 36 ετών και 195 ημερών, έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία Νο. 1 στον κόσμο για περισσότερα από τρία χρόνια, ένα ρεκόρ που ίσχυε έως ότου ο Νόβακ Τζόκοβιτς κατέρριψε το ρεκόρ το 2024. Επίσης, έσπασε το ρεκόρ ATP για το μεγαλύτερο διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών βασιλειών στο Νο. 1 σε 5 χρόνια και 106 ημέρες.

Στο Γουίμπλεντον, ο Φέντερερ έχασε στους προημιτελικούς από τον Κέβιν Άντερσον σε πέντε σετ, παρόλο που ήταν μπροστά δύο σετ και είχε πόντο αγώνα στο τρίτο. Στη συνέχεια, ο Φέντερερ έπαιξε στο Σινσινάτι, όπου έχασε στον τελικό από τον Τζόκοβιτς. Η ήττα τερμάτισε το σερί 100 συνεχόμενων σερβίς του Φέντερερ και το σερί νικών 14 αγώνων στο Σινσινάτι. Στο Αμερικάνικο Οπεν, ο Φέντερερ έχασε στον 4ο γύρο, επικαλούμενος ακραίες συνθήκες ζέστης και υγρασίας που επηρέασαν το σώμα του. Έπειτα, ο Φέντερερ έπαιξε στο Λέιβερ Καπ όπου βοήθησε με επιτυχία την ομάδα Ευρώπης να υπερασπιστεί τον τίτλο της, κερδίζοντας και τους δύο αγώνες του στο μονό εναντίον του Νικ Κύργιος και του Τζον Ίσνερ. Ήταν ζευγάρι στο διπλό με τον Τζόκοβιτς σε διπλά για πρώτη φορά στην καριέρα του, χάνοντας τον αγώνα τους από τον Τζακ Σοκ και τον Κέβιν Άντερσον σε τρία σετ.

Ο Φέντερερ άνοιξε τη σεζόν του διατηρώντας το Hopman Cup μαζί με την Μπελίντα Μπέντσιτς, και έγινε ο πρώτος παίκτης που κέρδισε το αγώνισμα μικτών φύλων τρεις φορές. Στο Αυστραλιανό Όπεν, ο Φέντερερ έχασε από τον Στέφανο Τσιτσιπά σε τέσσερα σετ. Μετά τον αγώνα, ο Φέντερερ ανακοίνωσε ότι θα έπαιζε στο χωμάτινο γήπεδο για πρώτη φορά από το 2016. Στο Πρωτάθλημα του Ντουμπάι, ο Φέντερερ νίκησε τον Τσιτσιπά σε ίδια σετ στον τελικό για να κερδίσει τον 100ο τίτλο της καριέρας του στο μονό. Μόνο ο δεύτερος άνδρας μετά τον Τζίμι Κόνορς που έφτασε σε τριψήφιο αριθμό.

Ο Φέντερερ έπαιξε το πρώτο του τουρνουά σε χωμάτινο γήπεδο μετά από τρία χρόνια στο Open Madrid, όπου αφού εξασφάλισε την 1.200η νίκη της καριέρας του στον τρίτο γύρο, έχασε στα προημιτελικά. Αγωνίστηκε στο Γαλλικό Όπεν για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια. Στους προημιτελικούς, εκδικήθηκε την ήττα του από τον Βαβρίνκα στην ίδια φάση του τουρνουά πριν από τέσσερα χρόνια, αλλά στη συνέχεια έχασε στους ημιτελικούς από τον Ναδάλ. Στο Γουίμπλεντον, ο Φέντερερ νίκησε τον Ναδάλ στην 40η και τελευταία επαγγελματική τους συνάντηση για να φτάσει στον 12ο τελικό του ρεκόρ του στο τουρνουά. Στον τελικό αντιμετώπισε τον Τζόκοβιτς από τον οποίο έχασε σε αγώνα θρίλερ πέντε σετ διάρκειας 4 ωρών και 57 λεπτών, παρόλο που είχε δύο πόντους πρωταθλήματος στο σερβίς στο πέμπτο σετ. Ο αγώνας σηματοδότησε επίσης την πρώτη φορά που παίκτηκε τάι μπρέικ για πέμπτο σετ σε 12 παιχνίδια και ήταν ο μεγαλύτερος σε διάρκεια τελικός στην ιστορία του τουρνουά. Στο Αμερικανικό Όπεν έχασε στους προημιτελικούς από τον Νο. 78 Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ σε πέντε σετ.

Ο Φέντερερ ξεκίνησε τη σεζόν του 2020 στο Αυστραλιανό Όπεν, όπου έφτασε στα ημιτελικά αφού έσωσε επτά πόντους αγώνα στη νίκη του στα προημιτελικά πέντε σετ επί του Τένις Σάντγκρεν. Έχασε όμως στον ημιτελικό αγώνα του από τον Τζόκοβιτς, έχοντας τραυματιστεί στη βουβωνική χώρα νωρίτερα στο τουρνουά. Τον Φεβρουάριο, ο Φέντερερ υποβλήθηκε σε αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση για έναν τραυματισμό στο δεξιό γόνατο και στη συνέχεια δεν συμμετείχε σε αγώνες για να ανακάμψει για την εποχή του χόρτου. Στις 10 Ιουνίου, λόγω αποτυχίας από την αρχική του αποκατάσταση από τον τραυματισμό στο γόνατο, ο Φέντερερ ανακοίνωσε ότι έπρεπε να υποβληθεί σε μια πρόσθετη αρθροσκοπική επέμβαση στο δεξί του γόνατο, υποσχόμενος να επιστρέψει το 2021. Αυτή ήταν μόλις η δεύτερη χρονιά στην καριέρα του από τότε που κέρδισε τον πρώτο του τίτλο που τελείωσε χωρίς τίτλο.

Τον Ιανουάριο του 2021 αποχώρησε από το Αυστραλιανό Όπεν λόγω της ακόμα ανάρρωσης από τη χειρουργική επέμβαση στο γόνατο. Στις 8 Μαρτίου, ο Τζόκοβιτς τον ξεπέρασε για τις περισσότερες εβδομάδες καριέρας που πέρασε ως ο νούμερο 1 κατάταξης παίκτης της ATP. Στις 10 Μαρτίου, έκανε την επιστροφή του στο ATP Tour στο Qatar Open, όπου κέρδισε τον πρώτο του αγώνα ATP σε 14 μήνες πριν χάσει από τον στους προημιτελικούς. Στο Γαλλικό Όπεν, ο Φέντερερ αποχώρησε από το τουρνουά πριν από τον αγώνα του στον τέταρτο γύρο αναφέροντας προβλήματα στο γόνατο. Στο Γουίμπλεντον, ο σχεδόν 40χρονος Φέντερερ έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που έφτασε στο προημιτελικά, όπου όμως έχασε εύκολα. Αυτή ήταν η πρώτη φορά σε 19 χρόνια στο τουρνουά που είχε χάσει σε απευθείας σετ και μόνο τη δεύτερη φορά που έχασε ένα σετ με 6–0 τον 21ο αιώνα. Στις 15 Αυγούστου, ο Φέντερερ ανακοίνωσε ότι υποβλήθηκε σε άλλη μια χειρουργική επέμβαση στο γόνατο μετά από έναν περαιτέρω τραυματισμό κατά τη διάρκεια της σεζόν στο χόρτο και δεν συμμετείχε στο Αμερικανικό Όπεν.

Ο Φέντερερ δεν έπαιξε σε τουρνουά μονό μετά το Γουίμπλεντον 2021 και έπεσε από τους 50 κορυφαίους στις 13 Ιουνίου 2022. Στις 11 Ιουλίου 2022, έμεινε χωρίς κατάταξη για πρώτη φορά από το επαγγελματικό του ντεμπούτο. Στις 15 Σεπτεμβρίου 2022, ήδη 41 ετών, ανακοίνωσε την επικείμενη αποχώρησή του από το επαγγελματικό τένις, σημειώνοντας ότι το Λέιβερ Καπ θα ήταν η τελευταία του διοργάνωση ATP. Δήλωσε ότι «θα παίξει περισσότερο τένις στο μέλλον, φυσικά, αλλά όχι στα Grand Slam ή στις περιοδείες». Ο τελευταίος αγώνας του είχε ως αποτέλεσμα μια απώλεια τριών σετ στα διπλά συνεργαζόμενος με τον Ναδάλ ενάντια στον Τζακ Σοκ και τη Φράνσις Τιαφόε. Ο αγώνας ήταν ο 1.750ος του στη σταδιοδρομία του.^[26][27]

Ο Φέντερερ με τον Ναδάλ είναι αντίπαλοι από το 2005, και ο συναγωνισμός μεταξύ τους αποτελεί μέρος τής καριέρας και των δύο. Ο Ναδάλ είναι ο μόνος που έχει σταθεί εμπόδιο για τον Φέντερερ στις χωμάτινες επιφάνειες και έχει αποτελέσει την κύρια αιτία για την οποία ο Ελβετός παρά το γεγονός ότι έχει πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις στο Ρολάν Γκαρός (έχει συμμετάσχει σε 5 τελικούς), έχει κατορθώσει να κερδίσει το συγκεκριμένο τουρνουά μόνο μία φορά (το 2009) :

• Ο Φέντερερ και ο Τζόκοβιτς είναι οι μόνοι τενίστες που έχουν έρθει αντιμέτωποι ο καθένας με τον Ναδάλ σε 9 τελικούς Γκραν Σλαμ (Grand Slam)^[28].
• Ο τελικός του Γουίμπλεντον του 2008 ανάμεσά τους έχει χαρακτηριστεί από πολλούς σχολιαστές τένις ως το σπουδαιότερο παιχνίδι όλων των εποχών.^[29]

Κατέχει πολλά ρεκόρ στην ιστορία τού τένις, μερικά από τα οποία είναι τα εξής:

• ο τενίστας με τις περισσότερες (237) συνεχείς εβδομάδες (02.02.2004 - 17.08.2008) στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης από την Ένωση Επαγγελματιών Αντισφαιριστών (Association of Tennis Professionals- ATP),
• κατάκτηση 8 τίτλων στο μονό ανδρών του Γουίμπλετον
• κατάκτηση του Γουίμπλεντον για πέμπτη συνεχή χρονιά (2003-2007) - μαζί με τον Μπγιορν Μποργκ (1976-1980),
• νίκη στους 4 πρώτους Τελικούς Γκραν Σλαμ (Grand Slam) στα οποίους συμμετείχε,
• κατάκτηση του Αμερικανικού Όπεν για πέμπτη συνεχή χρονιά (2004-2008),
• κατάκτηση τόσο του Αμερικανικού Όπεν όσο και του Γουίμπλεντον για πέμπτη φορά - και μάλιστα συνεχή,
• συμμετοχή σε 10 συνεχόμενους τελικούς Γκραν Σλαμ στην κατηγορία τού Απλού Ανδρών (από το Γουίμπλεντον του 2005 μέχρι το Αμερικανικό Όπεν τού 2007),
• συμμετοχή σε 23 συνεχόμενους ημιτελικούς Γκραν Σλαμ στην κατηγορία τού Απλού Ανδρών (από το τουρνουά Γουίμπλεντον του 2003 μέχρι Αυστραλιανό Όπεν 2010),
• συνεχείς νίκες, τόσο σε γήπεδο χόρτου (65) όσο και σε σκληρό γήπεδο (56),
• ο τενίστας με τα περισσότερα κέρδη από τουρνουά μέχρι το 2015 (US$ 94.746.573),
• κατάκτηση του Davidoff Swiss Indoors Basel για τρίτη συνεχή χρονιά (2006-2008).

Ο Φέντερερ έχει κερδίσει πολλά βραβεία κατά τη διάρκεια της καριέρας του στο τένις.
Έχει κερδίσει το βραβείο "Laureus World Sportsman of the Year" τέσσερις συνεχόμενες χρονιές (2005-2008) καθώς και το "Arthur Ashe of the Year Award" δύο φορές (2006, 2013). Επιπλέον έχει κερδίσει 11 συνεχόμενες φορές το ATPWorldTour.com Fans' Favourite Award, καθώς και 9 φορές, από τις οποίες οι 6 συνεχόμενες, το Stefan Edberg Sportsmanship Award που ψηφίζεται από τους ίδιους τους παίκτες. Και τα δύο αυτά βραβεία είναι ενδεικτικά της πρωτοφανούς δημοφιλίας του στο κοινό και στους συμπαίκτες του.

Ο Φέντερερ έχει χαρακτηριστεί επανειλημμένα ως ο καλύτερος και ο πιο σημαντικός τενίστας όλων των εποχών και αποτελεί τον πιο δημοφιλή παίκτη στην ιστορία του αθλήματος.^{[30][31][32][33][34]} Το στυλ παιχνιδιού του που περιγράφεται ως κομψό, χαριτωμένο και άπταιστο συνδυάζεται με την ευγενική και γοητευτική προσωπικότητά του.^[35] Χαίρει εκτίμησης και σεβασμού από το σύνολο των παικτών και των σχολιαστών και θεωρείται ως ο κορυφαίος πρεσβευτής του τένις.^[36] Είναι ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους αθλητές όλων των εποχών με συνεργασίες με μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες.^[4]

Ο Ρότζερ Φέντερερ γνωρίστηκε με την πρώην επαγγελματία τενίστρια Μιροσλάβα Βάβρινετς (Miroslava "Mirka" Vavrinec) στους Ολυμπιακούς Αγώνες τού Σίδνεϊ το 2000, στους οποίους συμμετείχαν ως μέλη τής ολυμπιακής ομάδας τής Ελβετίας. Τον δεσμό τους επισημοποίησαν με τον γάμο τους στη Βασιλεία, στις 11 Απριλίου 2009. Στις 23 Ιουλίου τού ίδιου χρόνου έγιναν γονείς δίδυμων κοριτσιών ενώ στις 6 Μαΐου 2014 έγιναν ξανά γονείς δίδυμων αγοριών.

Έχει μητρική του γλώσσα τα ελβετικά-γερμανικά, αλλά μιλάει επίσης με ευχέρεια γερμανικά, γαλλικά, αγγλικά, και δίνει συνεντεύξεις και στις τρεις αυτές γλώσσες.

Στο φιλανθρωπικό του έργο συγκαταλέγεται το ίδρυμα που φέρει το όνομά του, και το οποίο, από το 2003, συμπαραστέκεται σε άτομα με λιγότερες ευκαιρίες. Παράλληλα προωθεί τον αθλητισμό στη νεολαία. Το 2006 ανακηρύχθηκε Πρέσβης Καλής Θελήσεως της UNICEF, ενώ έχει εμφανιστεί στην καμπάνια τής UNICEF κατά τού AIDS.^[34]

Το περιοδικό Time τον συμπεριέλαβε στη λίστα με τους 100 πιο ισχυρούς ανθρώπους τού κόσμου για το 2007. Το 2007 επίσης φωτογραφήθηκε ως Βασιλιάς Αρθούρος από την Άνι Λάιμποβιτς (Annie Leibowitz), μεταξύ άλλων διασημοτήτων, για το πρότζεκτ τής Disney "Year of a Million Dreams".