Τίχομιρ Ζάβιντοβιτς

Ο Τιχομίρ Ζαβιντόβιτς (σερβικά : Тихомир Завидовић), ήταν Μεγάλος Ζουπάνος του Μεγάλου Πριγκιπάτου της Ράσκα την περίοδο 1162–1171.

Ήταν το πρώτο νεογέννητο παιδί του Ζαβίντα^[1] Μετά τον θάνατο του πατέρα του ο Τιχομίρ ορίζεται ανώτατος άρχοντας το 1166^[1]) από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ Κομνηνού ωστόσο κυβερνά από κοινού με τα αδέλφια του^[1]. Τα εδάφη όταν χωρίστηκαν ο Στρασιμίρ πηρε την δυτική περιοχή του Μοράβα, ο Μίροσλαβ πήρε την Ζαχουμία και την Τραβουνία , στον Στέφαν Νεμάνια δόθηκε η Τοπλίτσα, η Ιμπάρ, η Ρασίνα και η Ρέκε. Ο Νεμάνια ήταν υποτελής στον Μανουήλ Α΄^[2] και βοήθησε τον αυτοκρατορικό στρατό ενάντια στους Ούγγρους στην Σρεμ το 1164. Η συμμαχία μεταξύ Νεμάνια καιΜανουήλ ήταν πιο πιθανό να θεωρείται ως απειλή από τον Τιχομίρ^[2].

Ο Νεμάνια έχτισε το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στην Κουρσουμλία και το Μοναστήρι της Παναγίας του Χριστού κοντά στην Τοπλίτσα, χωρίς την έγκριση του Τιχομίρ[ 2 ] που πίστευε ότι ο Νεμάνια προσπαθούσε να διεκδικήσει την ανεξαρτησία μέσα από τη σχέση του με τον Μανουήλ Α΄^[2]. Έτσι ο Τιχομίρ συνέλλαβε τον Νεμάνια και αλυσοδεμένο τον έριξε στη φυλακή, τα εδάφη του τα προσάρτησε στα δικά του^[2]. Αργότερα ο Νεμάνια απέδρασε και γύρισε στα εδάφη του^[2].

Ο Στέφαν Νεμάνια κινητοποίησε στρατό, ενδεχομένως με τη βυζαντινή βοήθεια, και κατέλαβε τα εδάφη των αδελφών του το 1167^[2] και στη συνέχεια στράφηκε προς Τιχομίρ. Το 1171 ο Νεμάνια καταφέρνει να συγκεντρώσει ένα μεγάλο στρατό και νικά τον Τιχομίρ που βρέθηκεμετά από μάχη πνιγμένος στο ποταμό Σιτνίτσα. έκτοτε ο Νεμάνια μένει μονοκράτορας και ο ιδρυτής δυναστείας.

• The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century
• Βλαντιμίρ Κόροβιτς, Istorija srpskog naroda, Book I, (In Serbian) Electric Book, Rastko Electronic Book, Antikvarneknjige (Cyrillic)
• Curta, Florin (2006). Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-89452-4.