Τιμ Λότους

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {χωρίς παραπομπές|1|03|2024}

Η Τιμ Λότους (Team Lotus), ή απλά Λότους, είναι παλαιά ομάδα της Φόρμουλα 1 με επτά παγκόσμια πρωταθλήματα κατασκευαστών στο παλμαρέ της. Ήταν θυγατρική της βρετανικής βιομηχανίας αυτοκινήτων Lotus Cars, η οποία ειδικευόταν σε σπορ και αγωνιστικά οχήματα.

Κατασκεύαζοντας η ίδια τα αμαξώματα των μονοθεσίων της υπό την καθοδήγηση του ιδρυτή και αρχισχεδιαστή της Κόλιν Τσάπμαν, η Λότους ήταν υπεύθυνη για σειρά τεχνολογικών καινοτομιών. Κινητήρες προμηθευόταν από άλλους κατασκευαστές, με πιο επιτυχημένες τις συνεργασίες με την Κόβεντρι Κλίμαξ και την Κόσγουωρθ/Φορντ.

Η Τιμ Λότους δεν πρέπει να συγχέεται με τις σύγχρονες κατόχους των πνευματικών δικαιωμάτων του ονόματος «Λότους» στη Φόρμουλα 1, συγκεκριμένα την Λότους Ρέισινγκ και την Λότους Φόρμουλα 1, οι οποίες συμμετείχαν στο πρωτάθλημα από το 2010 έως το 2015.

Σύντομο ιστορικό

Από το 1952 που ιδρύθηκε, η μητρική εταιρεία συμμετείχε ενεργά σε λιγότερο ανταγωνιστικές διοργανώσεις, όπως για παράδειγμα το πρωτάθλημα Φόρμουλα 2.

Αποφάσισε να εισέλθει στη Φόρμουλα 1 στη σαιζόν του 1958 και έκανε την παρθενική της εμφάνιση στο Γκραν Πρι του Μονακό. Στην τέταρτη σαιζόν της πανηγύρισε την πρώτη νίκη σε βαθμολογούμενο αγώνα (εκείνη την εποχή σχεδόν τα μισά γκραν-πρι ήταν αγώνες επίδειξης), όταν ο Ίνες Άιρλαντ τερμάτισε πρώτος στη Νέα Υόρκη το 1961.

Το 1963 ξεκίνησε μια χρυσή δεκαπενταετία, κατά την οποία η Λότους κέρδισε έξι διπλά πρωταθλήματα (κατασκευαστών/οδηγών) συν ένα ακόμα κατασκευαστών. Μεγάλα ονόματα αυτής της περιόδου ήταν οι Τζιμ Κλαρκ, Γκράχαμ Χιλ, Γιόχεν Ριντ, Έμερσον Φιτιπάλντι και Μάριο Αντρέτι. Μάλιστα ο Ριντ κατέχει το μακάβριο ρεκόρ του μοναδικού οδηγού που έχει στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής μετά θάνατον, αφού είχε σκοτωθεί σε δοκιμαστική κούρσα τέσσερα γκραν-πρι πριν λήξει η σαιζόν.

Μέσα σε αυτή την περίοδο η Λότους παρουσίασε σειρά τεχνολογικών καινοτομιών στα μονοθέσιά της, όπως:

• το πρώτο μονοκόκ σασί (Λότους 25)
• την πρώτη χρήση του κινητήρα ως φέροντος τμήματος του πλαισίου (Λότους 49)
• τούρμπο και τετρακίνηση (Λότους 63).
• ενσωμάτωση στοιχείων που εκμεταλλεύονταν την αρχή επίδρασης του εδάφους, στις Λότους 78, 79, 80 και 88. Η συγκεκριμένη τεχνολογία έδωσε τέτοιο προβάδισμα στα αυτοκίνητα που την χρησιμοποιούσαν, ώστε η FIA αναγκάστηκε να εισάγει κανονισμούς που να τα περιορίζουν, με αποτέλεσμα η Λότους 88 να θεωρηθεί παράτυπη και να μην αγωνιστεί ποτέ. Αυτό είχε σαν επακόλουθο να χάσει η Λότους την τιμή για το πρώτο αγωνιστικό αυτοκίνητο με εκτεταμένη χρήση ανθρακονημάτων.

Μετά την τελευταία κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1978 η Λότους περιέπεσε στη μετριότητα και για έξι σαιζόν δεν είχε ούτε μια νίκη. Ο ερχομός του νεαρού Άιρτον Σένα το 1985 από την Τόλμαν τόνωσε την παρουσία της ομάδας για μια τριετία, χαρίζοντάς της κάποιες πρωτιές σε γκραν-πρι και δύο τρίτες θέσεις στο πρωτάθλημα κατασκευαστών, αλλά αυτή ήταν απλά η τελευταία αναλαμπή. Τα μονοθέσιά της ήταν πια ξεπερασμένα για τις ανάγκες της Φόρμουλα 1 και την πτωτική τάση δεν κατάφεραν να την αναστρέψουν ούτε κορυφαίοι οδηγοί, όπως ο τρις πρωταθλητής Νέλσον Πικέ ή ο τότε ανερχόμενος Μίκα Χάκινεν.

Η ομάδα διαλύθηκε μετά τη σαιζόν του 1994, όταν η μητρική εταιρεία πούλησε τα δικαιώματά της στη νεοεμφανιζόμενη Πασίφικ Ρέισινγκ.

Παρουσίες σε γκραν-πρι

Η ομάδα συμμετείχε σε 493 αγώνες πετυχαίνοντας:

• 79 Νίκες
• 172 Βάθρα
• 107 Pole-positions

Πρωταθλήματα κατασκευαστών

Η ομάδα κατάκτησε 7 πρωταθλήματα κατασκευαστών στις σαιζόν:

• 1963, 1965, 1968, 1970, 1972, 1973, 1978

Πρωταθλήματα οδηγών

Η ομάδα κατάκτησε 6 πρωταθλήματα οδηγών, με τους:

• 
  Τζιμ Κλαρκ
  1963, 1965
• 
  Γκρέιαμ Χιλ
  1968
• 
  Γιόχεν Ριντ
  1970
• 
  Έμερσον Φιτιπάλντι
  1972
• 
  Μάριο Αντρέτι
  1978

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Αναλυτικά στατιστικά από το f1-corner.com