Φέρντιναντ Μάριαν


Φέρντιναντ Μάριαν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ferdinand Marian (Γερμανικά)
Γέννηση14  Αυγούστου 1902[1][2][3]
Βιέννη[4]
Θάνατος7  Αυγούστου 1946[1][2][3]
Μόναχο
Αιτία θανάτουτροχαίο ατύχημα
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφήςΝόρντφριεντοφ
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός θεάτρου
ηθοποιός ταινιών
δημιουργός γραπτών έργων
Περίοδος ακμής1933
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φέρντιναντ Μάριαν (γερμ. Ferdinand Marian, ή Ferdinand Haschkowetz, 1902-1946) υπήρξε Αυστριακός ηθοποιός του κινηματογράφου, γνωστός για την ερμηνεία του σε προπαγανδιστικά έργα του σινεμά της Ναζιστικής Γερμανίας.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου 1902 στη Βιέννη. Ονομάζονταν Χάσκοβετς, αλλά χρησιμοποίησε το μικρό όνομα του πατέρα του ως καλλιτεχνικό ψευδώνυμο. Ο πατέρας του ήταν τραγουδιστής της όπερας. Ήταν αυτοδίδακτος, αφού από παιδί σύχναζε στα θέατρα και τις όπερες ακολουθώντας τον πατέρα του. Άρχισε να σπουδάζει μηχανικός στη Βιέννη, αλλά διέκοψε. Έφυγε από το σπίτι για τέσσερα χρόνια και έκανε δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσει. Με την βοήθεια του πατέρα του μπήκε στην ηθοποιία και δούλεψε στα θέατρα του Γκρατς, Τριρ, Μενχενγκλάντμπαχ, Άαχεν, Αμβούργο και Μόναχο. Στο Αμβούργο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και έγινε γνωστός. Το 1938 εργάστηκε στο Deutsches Theater Berlin του Βερολίνου, όπου έκανε τη μεγαλύτερη επιτυχία του. Υποδύθηκε διάφορους ρόλους στο σινεμά από το 1933. Κατέκτησε τη συμπάθεια του γυναικείου κοινού, γι' αυτό και οι Ναζί τον προώθησαν σε διάφορα έργα προπαγανδιστικού περιεχομένου, όπως το αντισημιτικό Jud Süß, το αντιβρετανικό Ohm Krüger και άλλα. Ο Μάριαν δεν είχε πολιτική συνείδηση, δεν ήταν με κάποιο συγκεκριμένο κόμμα, ούτε και οπαδός του Ναζισμού. Παντρεύτηκε το 1936 την ηθοποιό Μαρία Μπυκ. Μετά το τέλος του πολέμου εγκαταστάθηκε στο Φράιζινγκ του Μονάχου. Λόγω της συμμετοχής του στο Jud Süß του απαγορεύτηκε να δουλεύει.

Απεβίωσε στις 9 Αυγούστου 1946 στο Μόναχο σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα υπό την επήρεια του αλκοόλ, ενώ δεν εξακριβώθηκε αν επρόκειτο για αυτοκτονία.

Εργογραφία

  • 1933: Der Tunnel (Kurt Bernhardt)
  • 1936: Ein Hochzeitstraum (Erich Engel)
  • 1937: Die Stimme des Herzens (Karl Heinz Martin)
  • 1937: Madame Bovary (Gerhard Lamprecht)
  • 1937: La Habanera (Detlef Sierck)
  • 1938: Nordlicht (Herbert B. Fredersdorf)
  • 1939: Der Vierte kommt nicht (Max W. Kimmich)
  • 1939: Morgen werde ich verhaftet (Karl-Heinz Stroux)
  • 1939: Dein Leben gehört mir
  • 1940: Aus erster Ehe (Paul Verhoeven)
  • 1940: Der Fuchs von Glenarvon (Max W. Kimmich)
  • 1940: Jud Süß (Veit Harlan)
  • 1941: Ohm Krüger (Hans Steinhoff)
  • 1942: Ein Zug fährt ab (Johannes Meyer)
  • 1943: Romanze in Moll (Helmut Käutner)
  • 1943: Münchhausen (Josef von Báky)
  • 1943: Reise in die Vergangenheit (Hans H. Zerlett)
  • 1943: Tonelli (Viktor Tourjansky)
  • 1943: In flagranti (Hans Schweikart)
  • 1944: Freunde (E. W. Emo)
  • 1945: Die Nacht der 12 (Hans Schweikart)
  • 1945: Dreimal Komödie (Viktor Tourjansky)
  • 1945: Das Gesetz der Liebe (Hans Schweikart)

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 116771860. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14404559d. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 8729500. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.

Πηγές

  • Friedrich Knilli: Ich war Jud Süß. Die Geschichte des Filmstars Ferdinand Marian. Mit einem Vorwort von Alphons Silbermann. Henschel, Berlin 2000.
  • Katja Nicodemus: Eric und die vierzehn Oscars. In: Die ZEIT, Nr. 39/2010

Εξωτερικοί σύνδεσμοι