Φιλίππο Μαρία Βισκόντι

Φιλίππο Μαρία Βισκόντι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Filippo Maria Visconti (Ιταλικά)
Γέννηση	3  Σεπτεμβρίου 1392[1] Μιλάνο
Θάνατος	13  Αυγούστου 1447[2] Μιλάνο
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός του Μιλάνο
Χώρα πολιτογράφησης	Δουκάτο του Μιλάνου
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιταλικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	κυβερνητικός υπάλληλος
Οικογένεια
Σύζυγος	Βεατρίκη Λάσκαρις ντι Τέντα[4] Μαρία της Σαβοΐας[5][6]
Σύντροφος	Ανιέζε ντελ Μάινο[7]
Τέκνα	Μπιάνκα Μαρία Βισκόντι[7]
Γονείς	Τζαν Γκαλεάτσο Βισκόντι και Κατερίνα Βισκόντι
Αδέλφια	Τζαν Μαρία Βισκόντι Βαλεντίνα Βισκόντι, δούκισσα της Ορλεάνης
Συγγενείς	Μαγδαληνή Βισκόντι (θεία) και Ελισάβετ της Βαυαρίας (πρώτη ξαδέλφη)
Οικογένεια	Οίκος των Βισκόντι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Δούκας του Μιλάνου (1412–1447)
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Φιλίππο-Μαρία (ιταλ.: Filippo Maria Visconti, 3 Σεπτεμβρίου 1392 – 13 Αυγούστου 1447) από τον Οίκο των Βισκόντι ήταν δούκας του Μιλάνου (1412-47).

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Τζαν-Γκαλεάτσο δούκα του Μιλάνου και της Αικατερίνης Βισκόντι, κόρης του Μπερναμπό κυβερνήτη του Μιλάνου. Πρωτότοκος αδελφός του ήταν ο Τζαν-Μαρία.

To 1402 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε ο Τζαν-Μαρία, που το 1412 δολοφονήθηκε από Γιβελίνους (οπαδούς του βασιλιά της Γερμανίας). Λίγο πριν αποβιώσει, όρκισε τους αξιωματούχους του να υποστηρίξουν τον αδελφό του Φιλίππο-Μαρία, που τον διαδέχθηκε. O Φιλίππο-Μαρία νυμφεύτηκε τη Βεατρίκη Λάσκαρις του Τέντε, κόρη του Πιέτρο Μπάλμπο Β΄, με προίκα σχεδόν 500.000 φλωρίνια. Αυτή έδειξε υπερβολικό ενδιαφέρον για τα πράγματα του κράτους και ο Φιλίππο-Μαρία την κατηγόρησε για μοιχεία και την αποκεφάλισε το 1418 στο κάστρο Μπινάσκο.

Ήταν σκληρός, παρανοϊκός και εξαιρετικά ευαίσθητος για την προσωπική του ασχήμια. Παρ' όλα αυτά ήταν ικανός πολιτικός και με το να έχει μισθοφόρους τους Καρμανιόλα, Πιτσινίνο και Φραντσέσκο Σφόρτσα κατάφερε να ανακαταλάβει το μέρος του πατρικού δουκάτου στη Λομβαρδία.

Όταν απεβίωσε ο Τζόρτζιο Ορντελάφι κύριος του Φορλί, τον άφησε κηδεμόνα του γιού του Τεμπάλντο. Εκμεταλλεύτηκε τη θέση αυτή για να κάνει κατακτήσεις στη Ρομάνια το 1423. Προκάλεσε πόλεμο με τη Φλωρεντία, η οποία αντέδρασε στην επεκτατικότητά του. Το 1425 η Βενετία αποφάσισε να πάρει το μέρος της Φλωρεντίας και προκλήθηκαν έτσι οι Λομβαρδικοί Πόλεμοι (1423-54). Η Γαληνότατη Δημοκρατία κατέκτησε τη Μπρέσια, επεκτείνοντας τα όριά της ως τη λίμνη Γκάρντα. Ο Φιλίππο-Μαρία αναγκάστηκε να αποδεχθεί την ειρήνη του πάπα Μαρτίνου Ε΄, που ευνοούσε τη Βενετία. Αν και οι όροι έγιναν αποδεκτοί από τον βασιλιά της Γερμανίας, ο δούκας του Μιλάνου επανέλαβε τις εχθροπραξίες και ηττήθηκε στο Μακλόντιο το 1427. Με τη μεσολάβηση του Νικολό Γ΄ των Έστε υπογράφτηκε στο δουκάτο της Φερράρας διαρκέστερη ειρήνη.

Το επόμενο έτος νυμφεύτηκε την κόρη του Αμεδαίου Η΄ δούκα της Σαβοΐας και υποστήριξε τον πεθερό του να γίνει το 1449 αντίπαπας με το όνομα Φήλιξ Ε΄. Ο γάμος έγινε για να αποκτήσει ο Φιλίππο-Μαρία σύμμαχο. Το 1440 η Φλωρεντία τον νίκησε στη μάχη του Ανγκιάρι. Κάλεσε τον διάσημο λόγιο Γκασπαρίνο Μπαρτσίτσα να ιδρύσει Σχολή στο μιλάνο και τον είχε ως δημόσιο ομιλητή. Μάλλον ο Φιλίππο-Μαρία παρήγγειλε τη σχεδίαση ενός συνόλου καρτών Ταρώ, που τώρα είναι το παλαιότερο σωζόμενο του είδους του^[8].

Απεβίωσε το 1447 και ήταν ο τελευταίος άρρην απόγονος των Βισκόντι. Τότε Πανεπιστημιακοί της Παβίας εγκαθίδρυσαν Δημοκρατία, τη λεγόμενη Αμβροσιανή. Για τις επιθέσεις της Βενετίας μίσθωσαν τον Φραντσέσκο Σφόρτσα, που όμως τελικά τους πρόδωσε και κατέλαβε το Μιλάνο ως δούκας το 1450. Ήταν σύζυγος της Μπιάνκας-Μαρίας Βισκόντι, νόθης κόρης του Φιλίππο-Μαρία.

Νυμφεύθηκε πρώτα την πάμπλουτη χήρα Βεατρίκη των Βεντιμίλια, απόγονο του Θεοδώρου Β΄ Λάσκαρη Αυτοκράτορα των Ρωμαίων στη Νίκαια. Αργότερα την κατηγόρησε για μοιχεία και την αποκεφάλισε.

Έπειτα σε δεύτερο γάμο νυμφεύτηκε τη Μαρία, κόρη του Αμεδαίου Η΄ δούκα της Σαβοΐας· και με αυτήν δεν απέκτησε απογόνους.

Από μία μη νόμιμη σχέση με την Ανιέζε ντελ Μάινο είχε ένα φυσικό τέκνο:

• (νόθη) Μπιάνκα-Μαρία 1425-1468, παντρεύτηκε τον Φραντσέσκο Σφόρτσα που έγινε δούκας του Μιλάνου, ο πρώτος του Οίκου των Σφόρτσα. Με τον γάμο της το Μιλάνο πέρασε από τους Βισκόντι στους Σφόρτσα.