Citroën TUB

Citroën TUB / TUC
Citroën TUB
Σύνοψη
Κατασκευαστής	Citroën
Εναλλακτική ονομασία	Citroën Traction Utilitaire Basse Citroën Traction Utilitaire Type B Citroën Traction Utilitaire Type C
Παραγωγή	Ιούνιος 1939 — Δεκέμβριος 1941
Σχεδιαστής	Fernand Genève
Αμάξωμα και σασί
Κατηγορία	Ελαφρύ βαν
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας	1.628 cm³ και 1.911 cm³ / Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4) βενζίνης Ηλεκτροκινητήρας
Μετάδοση	3-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
Διαστάσεις
Μήκος	4.040 χιλιοστά
Πλάτος	1.960 χιλιοστά
Ύψος	2.130 χιλιοστά
Κενό Βάρος	TUB : 1.330 κιλά TUC : 1.380 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλο	Κανένα
Επόμενο μοντέλο	Citroën H Van

Το Citroën TUB και το συγγενικό Citroën TUC ήταν δύο αυτοκίνητα τύπου «ελαφρύ βαν» (light van), που παρήχθησαν από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Citroën, από τον Ιούνιο του 1939 έως τον Δεκέμβριο του 1941. Ήταν τα πρώτα επαγγελματικά μοντέλα στην ιστορία της Citroën.

Τα δύο αυτά μοντέλα, επίσης, ήταν τα πρώτα στην ιστορία στην ιστορία της αυτοκίνησης επαγγελματικά οχήματα με πλαϊνή συρόμενη πόρτα.^[1] Τεχνολογικά, βασίστηκαν στο επίσης καινοτόμο Citroën Traction Avant, που είχε εισαχθεί το 1934, με το οποίο και μοιράζονταν τους κινητήρες, το κιβώτιο ταχυτήτων και τα περισσότερα μηχανικά μέρη.

Ο Pierre Michelin και ο Pierre-Jules Boulanger προσλήφθηκαν από τη Michelin για να αναλάβουν τη Citroën μετά την εξαγορά της χρεοκοπημένης αυτοκινητοβιομηχανίας τον Δεκέμβριο του 1934. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1936 ο Boulanger έλαβε τα αποτελέσματα μιας εκτεταμένης έρευνας των απαιτήσεων των πελατών που είχε αναθέσει. Η άσκηση είχε αναληφθεί στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την ανάπτυξη ενός φορτηγού χωρητικότητας 800 κιλών - λίγο περισσότερο από το φορτίο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει ένα απλό φορτηγό με βάση το αυτοκίνητο.

Ο Boulanger συγκέντρωσε ένα μεγάλο φάκελο φωτογραφιών, στατιστικών, σκίτσων και σχολίων. Από αυτό έθεσε μια προδιαγραφή που ήταν απλή και απαιτητική. Για να μεγιστοποιηθεί ο διαθέσιμος χώρος φόρτωσης, το νέο βαν πρέπει να τοποθετήσει τον οδηγό όσο το δυνατόν πιο μπροστά στο πλαίσιο. Θα πρέπει να είναι δυνατή η όρθια στάση στο όχημα και ο χώρος φόρτωσης θα πρέπει να είναι προσβάσιμος από το κάθισμα του οδηγού, χωρίς έξοδο από το όχημα. Ως αποτέλεσμα, το μοντέλο δεν είχε κάθισμα από την πλευρά του συνοδηγού.

Εκτός από τις συμβατικά τοποθετημένες πόρτες στο πίσω μέρος, ο χώρος φόρτωσης του νέου φορτηγού ήταν υποχρεωτικό να έχει μια πόρτα στα δεξιά, στην πλευρά του πεζοδρομίου, για να διευκολύνει τη φόρτωση και εκφόρτωση. Είχε ήδη ληφθεί η απόφαση να βασιστεί το νέο βαν στο σύστημα κίνησης του πρόσφατα εισαχθέντος μπροστοκίνητου Citroën Traction Avant της εταιρείας, καθιστώντας ευκολότερη την εκπλήρωση της εντολής του Boulanger, επειδή, χωρίς άξονα κίνησης κάτω από το δάπεδο (αφού θα ήταν μπροστοκίνητο, σε αντίθεση με τον άξονα κίνησης κάτω από το δάπεδο όλων των πισωκίνητων και τετρακίνητων αυτοκινήτων), το δάπεδο του χώρου φόρτωσης θα μπορούσε να διατηρηθεί χαμηλά.

Το τμήμα ανάπτυξης προϊόντων της Citroën είχε το πρώτο πρωτότυπο σε λειτουργία το φθινόπωρο του 1937 και στις 12 Μαΐου 1939 το van εγκρίθηκε για πώληση στη γαλλική αγορά. Αν και τα φορτηγά με χαμηλό δάπεδο και με τον οδηγό τοποθετημένο στο ακραίο μπροστινό μέρος του οχήματος και με συρόμενη πλαϊνή πόρτα στην πλευρά του πεζοδρομίου θα γίνονταν σχετικά mainstream 20 χρόνια αργότερα, το 1939 το ριζοσπαστικό αυτό νέο φορτηγό δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο διαθέσιμο.

Το αρχικό μοντέλο TUB (το ακρωνύμιο σήμαινε Traction Utilitaire Basse ή Traction Utilitaire de Type B) έφερε βενζινοκινητήρα 4-κύλινδρο σε σειρά, κυβισμού 1.628 cm³ και υδρόψυκτο, ο οποίος είχε προέλθει από την έκδοση 7C του Traction Avant. Μοιραζόταν επίσης με το Traction Avant το 3-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, τη διάταξη torsion-bar της μπροστινής ανάρτησης (η πίσω ανάρτηση του van προήλθε από μια απλή διάταξη φύλλων-ελατηρίων) και την μετάδοση της κίνησης στους μπροστινούς τροχούς. Επίσημα κυκλοφόρησε στις 5 Ιουνίου 1939, με τιμή πώλησης 36.000 γαλλικά φράγκα. Στις 13 Φεβρουαρίου 1940, ακολούθησε η σειρά 11-T série U, με κυβισμό 1.911 cm³.

Το νούμερο αντιστοιχούσε στο τότε Γαλλικό σύστημα φορολόγησης, καθώς ήταν 11CV (CV = Cheval Vapeur, φορολογήσιμοι ίπποι). Επίσης, όλα τα μοντέλα της σειράς TUB είχαν χωρητικότητα όγκου αποσκευών στα 7 κυβικά μέτρα, δηλαδή 1.020 κιλά.

Ο εφεδρικός τροχός (ρεζέρβα) και η μπαταρία αποθηκεύτηκαν σε ένα ντουλάπι στην αριστερή πλευρά του φορτηγού, προσβάσιμο από έξω, αλλά εντελώς σφραγισμένο από την περιοχή φόρτωσης. Η παραγωγή του αμαξώματος του φορτηγού ανατέθηκε στην εταιρεία κατασκευής αμαξωμάτων Fernand Genève.

Η ικανότητα μεταφοράς των 1.020 κιλών ήταν λίγο μεγαλύτερη από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί από τον Pierre-Jules Boulanger, γεγονός που πιθανώς οδήγησε σε επείγουσα σταθεροποίηση των ρυθμίσεων της πίσω ανάρτησης. Το μικρό βάρος του αμαξώματος του φορτηγού, η έλλειψη ισορροπίας βάρους που προέκυψε από την τοποθέτηση του κινητήρα και του οδηγού στο ακραίο μπροστινό μέρος του οχήματος και η υποτυπώδης φύση της πίσω ανάρτησης, σήμαιναν ότι οι οδηγοί έμαθαν γρήγορα ότι χωρίς το βάρος ενός φορτίου στο φορτηγό, το όχημα ήταν επιρρεπές σε ολίσθηση της ουράς, κοινώς υπερστροφή.

Στις 23 Ιουνίου 1941, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής Κατοχής της Γαλλίας από τους Ναζί, παρουσιάστηκε η έκδοση 11-T série U-C, γνωστή και ως TUC (το ακρωνύμιο σήμαινε Traction Utilitaire de Type C). Η έκδοση TUC είχε πολλές μικρές διαφοροποιήσεις από το TUB και αυξημένο βάρος κατά 50 κιλά, καθώς και λίγο μεγαλύτερη χωρητικότητα όγκου αποσκευών, που έφτασε τα 1.100 κιλά έναντι 1.020, αλλά πρόλαβε να διατηρηθεί στην παραγωγή μόλις για λίγους μήνες, έως τον Δεκέμβριο του 1941, και ελάχιστα TUC κατασκευάστηκαν.

Υπήρξε ακόμα και μια έκδοση ασθενοφόρου, που έφερε το όνομα TAMH.

Τα έτη 1941 και 1942, γύρω στα 100 αντίτυπα των μοντέλων αυτών μετατράπηκαν σε ηλεκτροκίνητα από τη γαλλική εταιρεία Fenwick, λόγω της τότε δυσκολίας εξεύρεσης βενζίνης κατά τη στρατιωτική Κατοχή της χώρας από τους Ναζί.

Λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και των μετέπειτα επιπτώσεων της στρατιωτικής κατοχής της Γαλλίας, η παραγωγή των TUB και TUC διακόπηκε σύντομα, τον Δεκέμβριο του 1941, και μόλις 1.748 αντίτυπα όλων των προαναφερθέντων εκδόσεων κατασκευάστηκαν. Παρ' όλα αυτά, όταν η κανονική ζωή άρχισε να επιστρέφει μετά τον πόλεμο, η Citroën τα αντικατέστησε ταχύτατα, το 1947, με το Citroën H Van, που θεωρήθηκε τότε ως μια ελαφρώς μεγαλύτερη και λιγότερο επιθετική ελαφριά έκδοση του TUB. Ο διάδοχος H Van παρήχθη από τον Οκτώβριο του 1947 έως τον Δεκέμβριο του 1981 και η μακροβιότητα και εμπορική επιτυχία του μακροχρόνιας παραγωγής φορτηγού H Van σίγουρα οφείλει πολλά στις καινοτομίες του προκατόχου του, που είχε εισαχθεί το 1939.

• www.citroenorigins.co.uk/en/ Citroën TUB / TUC (στα αγγλικά)
• www.citroenorigins.fr/ Citroën TUB / TUC (στα γαλλικά)
• Informationen über den Citroën TUB (στα γερμανικά) Αρχειοθετήθηκε 2015-01-04 στο Wayback Machine.
• Citroën TUB